¹ Daethant i'r ochr draw i'r m�r i wlad y Geraseniaid.

¹Þeir komu nú yfir um vatnið í byggð Gerasena.

² A phan ddaeth allan o'r cwch, ar unwaith daeth i'w gyfarfod o blith y beddau ddyn ag ysbryd aflan ynddo.

²Og um leið og Jesús sté úr bátnum, kom maður á móti honum frá gröfunum, haldinn óhreinum anda.

³ Yr oedd hwn yn cartrefu ymhlith y beddau, ac ni allai neb mwyach ei rwymo hyd yn oed � chadwyn,

³Hann hafðist við í gröfunum, og enginn gat lengur bundið hann, ekki einu sinni með hlekkjum.

⁴ oherwydd yr oedd wedi cael ei rwymo'n fynych � llyffetheiriau ac � chadwynau, ond yr oedd y cadwynau wedi eu rhwygo ganddo a'r llyffetheiriau wedi eu dryllio; ac ni fedrai neb ei ddofi.

⁴Oft hafði hann verið fjötraður á fótum og höndum, en hann braut jafnóðum af sér hlekkina og sleit fjötrana, og gat enginn ráðið við hann.

⁵ Ac yn wastad, nos a dydd, ymhlith y beddau ac ar y mynyddoedd, byddai'n gweiddi ac yn ei anafu ei hun � cherrig.

⁵Allar nætur og daga var hann í gröfunum eða á fjöllum, æpti og lamdi sig grjóti.

⁶ A phan welodd Iesu o bell, rhedodd a syrthio ar ei liniau o'i flaen,

⁶Þegar hann sá Jesú álengdar, hljóp hann og féll fram fyrir honum

⁷ a gwaeddodd � llais uchel, "Beth sydd a fynni di � mi, Iesu, Mab y Duw Goruchaf? Yn enw Duw, paid �'m poenydio."

⁷og æpti hárri röddu: ,,Hvað vilt þú mér, Jesús, sonur Guðs hins hæsta? Ég særi þig við Guð, kvel þú mig eigi!``

⁸ Oherwydd yr oedd Iesu wedi dweud wrtho, "Dos allan, ysbryd aflan, o'r dyn."

⁸Því að Jesús hafði sagt við hann: ,,Þú óhreini andi, far út af manninum.``

⁹ A gofynnodd iddo, "Beth yw dy enw?" Meddai yntau wrtho, "Lleng yw fy enw, oherwydd y mae llawer ohonom."

⁹Jesús spurði hann þá: ,,Hvað heitir þú?`` Hinn svaraði: ,,Hersing heiti ég, vér erum margir.``

¹⁰ Ac yr oedd yn ymbil yn daer arno beidio �'u gyrru allan o'r wlad.

¹⁰Og hann bað Jesú ákaft að senda þá ekki brott úr héraðinu.

¹¹ Yr oedd yno ar lethr y mynydd genfaint fawr o foch yn pori.

¹¹En þar í fjallinu var mikil svínahjörð á beit.

¹² Ac ymbiliodd yr ysbrydion aflan arno, "Anfon ni i'r moch; gad i ni fynd i mewn iddynt hwy."

¹²Og þeir báðu hann: ,,Send oss í svínin, lát oss fara í þau!``

¹³ Ac fe ganiataodd iddynt. Aeth yr ysbrydion aflan allan o'r dyn ac i mewn i'r moch; a rhuthrodd y genfaint dros y dibyn i'r m�r, tua dwy fil ohonynt, a boddi yn y m�r.

¹³Hann leyfði þeim það, og fóru þá óhreinu andarnir út og í svínin, og hjörðin, nær tveim þúsundum, ruddist fram af hamrinum í vatnið og drukknaði þar.

¹⁴ Ffodd bugeiliaid y moch ac adrodd yr hanes yn y dref ac yn y wlad, a daeth y bobl i weld beth oedd wedi digwydd.

¹⁴En hirðarnir flýðu og sögðu tíðindin í borginni og sveitinni. Menn fóru þá að sjá, hvað gjörst hafði,

¹⁵ Daethant at Iesu a gweld y dyn, hwnnw yr oedd y lleng cythreuliaid wedi bod ynddo, yn eistedd �'i ddillad amdano ac yn ei iawn bwyll; a daeth arnynt ofn.

¹⁵komu til Jesú og sáu haldna manninn, sem hersingin hafði verið í, sitja þar klæddan og heilvita. Og þeir urðu hræddir.

¹⁶ Adroddwyd wrthynt gan y rhai oedd wedi gweld beth oedd wedi digwydd i'r dyn ym meddiant cythreuliaid, a'r hanes am y moch hefyd.

¹⁶En sjónarvottar sögðu þeim, hvað fram hafði farið við haldna manninn, og frá svínunum.

¹⁷ A dechreusant erfyn arno fynd ymaith o'u gororau.

¹⁷Og þeir tóku að biðja Jesú að fara burt úr héruðum þeirra.

¹⁸ Ac wrth iddo fynd i mewn i'r cwch, yr oedd y dyn a oedd wedi bod ym meddiant y cythreuliaid yn erfyn arno am gael bod gydag ef.

¹⁸Þá er hann sté í bátinn, bað sá, er haldinn hafði verið, að fá að vera með honum.

¹⁹ Ni adawodd iddo, ond meddai wrtho, "Dos adref at dy bobl dy hun a mynega iddynt gymaint y mae'r Arglwydd wedi ei wneud drosot, a'r modd y tosturiodd wrthyt."

¹⁹En Jesús leyfði honum það eigi, heldur sagði: ,,Far heim til þín og þinna, og seg þeim, hve mikið Drottinn hefur gjört fyrir þig og verið þér miskunnsamur.``

²⁰ Aeth yntau ymaith a dechrau cyhoeddi yn y Decapolis gymaint yr oedd Iesu wedi ei wneud drosto; ac yr oedd pawb yn rhyfeddu.

²⁰Hann fór og tók að kunngjöra í Dekapólis, hve mikið Jesús hafði fyrir hann gjört, og undruðust það allir.

²¹ Wedi i Iesu groesi'n �l yn y cwch i'r ochr arall, daeth tyrfa fawr ynghyd ato, ac yr oedd ar lan y m�r.

²¹Þegar Jesús kom aftur yfir um á bátnum, safnaðist að honum mikill mannfjöldi, þar sem hann var við vatnið.

²² Daeth un o arweinwyr y synagog, o'r enw Jairus, a phan welodd ef syrthiodd wrth ei draed

²²Þar kom og einn af samkundustjórunum, Jaírus að nafni, og er hann sá Jesú, féll hann til fóta honum,

²³ ac ymbil yn daer arno: "Y mae fy merch fach," meddai, "ar fin marw. Tyrd a rho dy ddwylo arni, iddi gael ei gwella a byw."

²³bað hann ákaft og sagði: ,,Dóttir mín litla er að dauða komin. Kom og legg hendur yfir hana, að hún læknist og lifi.``

²⁴ Ac aeth Iesu ymaith gydag ef. Yr oedd tyrfa fawr yn ei ganlyn ac yn gwasgu arno.

²⁴Jesús fór með honum. Og mikill mannfjöldi fylgdi honum, og var þröng um hann.

²⁵ Ac yr oedd yno wraig ac arni waedlif ers deuddeng mlynedd.

²⁵Þar var kona, sem hafði haft blóðlát í tólf ár.

²⁶ Yr oedd wedi dioddef yn enbyd dan driniaeth llawer o feddygon, ac wedi gwario'r cwbl oedd ganddi, a heb gael dim lles ond yn hytrach mynd yn waeth.

²⁶Hún hafði orðið margt að þola hjá mörgum læknum, kostað til aleigu sinni, en engan bata fengið, öllu heldur versnað.

²⁷ Yr oedd hon wedi clywed am Iesu, a daeth o'r tu �l iddo yn y dyrfa a chyffwrdd �'i fantell,

²⁷Hún heyrði um Jesú og kom nú í mannþrönginni að baki honum og snart klæði hans.

²⁸ oherwydd yr oedd hi wedi dweud, "Os cyffyrddaf hyd yn oed �'i ddillad ef, fe gaf fy iach�u."

²⁸Hún hugsaði: ,,Ef ég fæ aðeins snert klæði hans, mun ég heil verða.``

²⁹ A sychodd llif ei gwaed hi yn y fan, a daeth hithau i wybod yn ei chorff ei bod wedi ei hiach�u o'i chlwyf.

²⁹Jafnskjótt þvarr blóðlát hennar, og hún fann það á sér, að hún var heil af meini sínu.

³⁰ Ac ar unwaith deallodd Iesu ynddo'i hun fod y nerth oedd yn tarddu ynddo wedi mynd allan, a throes yng nghanol y dyrfa, a gofyn, "Pwy gyffyrddodd �'m dillad?"

³⁰Jesús fann þegar á sjálfum sér, að kraftur hafði farið út frá honum, og hann sneri sér við í mannþrönginni og sagði: ,,Hver snart klæði mín?``

³¹ Meddai ei ddisgyblion wrtho, "Yr wyt yn gweld y dyrfa'n gwasgu arnat ac eto'n gofyn, 'Pwy gyffyrddodd � mi?'"

³¹Lærisveinar hans sögðu við hann: ,,Þú sérð, að mannfjöldinn þrengir að þér, og spyrð þó: Hver snart mig?``

³² Ond daliodd ef i edrych o'i gwmpas i weld yr un oedd wedi gwneud hyn.

³²Hann litaðist um til að sjá, hver þetta hefði gjört,

³³ Daeth y wraig, dan grynu yn ei braw, yn gwybod beth oedd wedi digwydd iddi, a syrthiodd o'i flaen ef a dweud wrtho'r holl wir.

³³en konan, sem vissi, hvað fram við sig hafði farið, kom hrædd og skjálfandi, féll til fóta honum og sagði honum allan sannleikann.

³⁴ Dywedodd yntau wrthi hi, "Ferch, y mae dy ffydd wedi dy iach�u di. Dos mewn tangnefedd, a bydd iach o'th glwyf."

³⁴Jesús sagði við hana: ,,Dóttir, trú þín hefur bjargað þér. Far þú í friði, og ver heil meina þinna.``

³⁵ Tra oedd ef yn llefaru, daeth rhywrai o du375? arweinydd y synagog a dweud, "Y mae dy ferch wedi marw; pam yr wyt yn poeni'r Athro bellach?"

³⁵Meðan hann var að segja þetta, koma menn heiman frá samkundustjóranum og segja: ,,Dóttir þín er látin, hví ómakar þú meistarann lengur?``

³⁶ Ond anwybyddodd Iesu y neges, a dywedodd wrth arweinydd y synagog, "Paid ag ofni, dim ond credu."

³⁶Jesús heyrði, hvað þeir sögðu, en gaf ekki um, heldur sagði við samkundustjórann: ,,Óttast ekki, trú þú aðeins.``

³⁷ Ac ni adawodd i neb ganlyn gydag ef ond Pedr ac Iago ac Ioan, brawd Iago.

³⁷Og nú leyfði hann engum að fylgja sér nema Pétri og þeim bræðrum Jakobi og Jóhannesi.

³⁸ Daethant i du375? arweinydd y synagog, a gwelodd gynnwrf, a phobl yn wylo ac yn dolefain yn uchel.

³⁸Þeir koma að húsi samkundustjórans. Þar sér hann, að allt er í uppnámi, grátur mikill og kveinan.

³⁹ Ac wedi mynd i mewn dywedodd wrthynt, "Pam yr ydych yn llawn cynnwrf ac yn wylo? Nid yw'r plentyn wedi marw, cysgu y mae."

³⁹Hann gengur inn og segir við þá: ,,Hví hafið þér svo hátt og grátið? Barnið er ekki dáið, það sefur.``

⁴⁰ Dechreusant chwerthin am ei ben. Gyrrodd yntau bawb allan, a chymryd tad y plentyn a'i mam a'r rhai oedd gydag ef, a mynd i mewn lle'r oedd y plentyn.

⁴⁰En þeir hlógu að honum. Þá lét hann alla fara út og tók með sér föður barnsins og móður og þá sem með honum voru, og gekk þar inn, sem barnið var.

⁴¹ Ac wedi gafael yn llaw'r plentyn dyma fe'n dweud wrthi, "Talitha cu373?m," sy'n golygu, "Fy ngeneth, rwy'n dweud wrthyt, cod."

⁴¹Og hann tók hönd barnsins og sagði: ,,Talíþa kúm!`` Það þýðir: ,,Stúlka litla, ég segi þér, rís upp!``

⁴² Cododd yr eneth ar unwaith a dechrau cerdded, oherwydd yr oedd yn ddeuddeng mlwydd oed. A thrawyd hwy yn y fan � syndod mawr.

⁴²Jafnskjótt reis stúlkan upp og fór að ganga um, en hún var tólf ára. Og menn urðu frá sér numdir af undrun.En hann lagði ríkt á við þá að láta engan vita þetta og bauð að gefa henni að eta.

⁴³ A rhoddodd ef orchymyn pendant iddynt nad oedd neb i gael gwybod hyn, a dywedodd am roi iddi rywbeth i'w fwyta.

⁴³En hann lagði ríkt á við þá að láta engan vita þetta og bauð að gefa henni að eta.