1 Aeth Iesu allan o'r deml, a phan oedd ar ei ffordd oddi yno daeth ei ddisgyblion ato i dynnu ei sylw at adeiladau'r deml.
1Jesús gekk út úr helgidóminum og hélt brott. Þá komu lærisveinar hans og vildu sýna honum byggingar helgidómsins.
2 Dywedodd yntau wrthynt, "Oni welwch yr holl bethau hyn? Yn wir, 'rwy'n dweud wrthych, ni adewir yma faen ar faen; ni bydd yr un heb ei fwrw i lawr."
2Hann sagði við þá: ,,Þér sjáið allt þetta? Sannlega segi ég yður, hér mun ekki eftir látinn steinn yfir steini, er eigi sé niður brotinn.``
3 Fel yr oedd yn eistedd ar Fynydd yr Olewydd daeth y disgyblion ato o'r neilltu a gofyn, "Dywed wrthym pa bryd y bydd hyn, a beth fydd yr arwydd o'th ddyfodiad ac o ddiwedd amser?"
3Þá er hann sat á Olíufjallinu, gengu lærisveinarnir til hans og spurðu hann einslega: ,,Seg þú oss, hvenær verður þetta? Og hvert mun tákn komu þinnar og endaloka veraldar?``
4 Atebodd Iesu hwy, "Gwyliwch na fydd i neb eich twyllo.
4Jesús svaraði þeim: ,,Varist að láta nokkurn leiða yður í villu.
5 Oherwydd fe ddaw llawer yn fy enw i gan ddweud, 'Myfi yw'r Meseia', ac fe dwyllant lawer.
5Margir munu koma í mínu nafni og segja: ,Ég er Kristur!` og marga munu þeir leiða í villu.
6 Byddwch yn clywed am ryfeloedd a s�n am ryfeloedd; gofalwch beidio � chyffroi, oherwydd rhaid i hyn ddigwydd, ond nid yw'r diwedd eto.
6Þér munuð spyrja hernað og ófriðartíðindi. Gætið þess, að skelfast ekki. Þetta á að verða, en endirinn er ekki þar með kominn.
7 Oblegid cyfyd cenedl yn erbyn cenedl, a theyrnas yn erbyn teyrnas, a bydd adegau o newyn a daeargrynf�u mewn mannau.
7Þjóð mun rísa gegn þjóð og ríki gegn ríki, þá verður hungur og landskjálftar á ýmsum stöðum.
8 Ond dechrau'r gwewyr fydd hyn oll.
8Allt þetta er upphaf fæðingarhríðanna.
9 Yna fe'ch traddodir i gael eich cosbi a'ch lladd, a chas fyddwch gan bob cenedl o achos fy enw i.
9Þá munu menn framselja yður til pyndinga og taka af lífi, og allar þjóðir munu hata yður vegna nafns míns.
10 A'r pryd hwnnw bydd llawer yn cwympo ymaith; byddant yn bradychu ei gilydd a chas�u ei gilydd.
10Margir munu þá falla frá og framselja hver annan og hata.
11 Fe gyfyd llawer o broffwydi gau a thwyllant lawer.
11Fram munu koma margir falsspámenn og leiða marga í villu.
12 Ac am fod drygioni yn amlhau bydd cariad llawer iawn yn oeri.
12Og vegna þess að lögleysi magnast, mun kærleikur flestra kólna.
13 Ond y sawl sy'n dyfalbarhau i'r diwedd a gaiff ei achub.
13En sá sem staðfastur er allt til enda, mun hólpinn verða.
14 Ac fe gyhoeddir yr Efengyl hon am y deyrnas drwy'r byd i gyd fel tystiolaeth i'r holl genhedloedd, ac yna y daw'r diwedd.
14Og þetta fagnaðarerindi um ríkið verður prédikað um alla heimsbyggðina öllum þjóðum til vitnisburðar. Og þá mun endirinn koma.
15 "Felly, pan welwch 'y ffieiddbeth diffeithiol', y soniodd y proffwyd Daniel amdano, yn sefyll yn y lle sanctaidd" dealled y darllenydd
15Þegar þér sjáið viðurstyggð eyðingarinnar, sem Daníel spámaður talar um, standa á helgum stað,`` _ lesandinn athugi það _
16 "yna ffoed y rhai sydd yn Jwdea i'r mynyddoedd.
16,,þá flýi þeir, sem í Júdeu eru, til fjalla.
17 Y sawl sydd ar ben y tu375?, peidied � mynd i lawr i gipio'i bethau o'i du375?;
17Sá sem er uppi á þaki, fari ekki ofan að sækja neitt í hús sitt.
18 a'r sawl sydd yn y cae, peidied � throi yn ei �l i gymryd ei fantell.
18Og sá sem er á akri, skal ekki hverfa aftur að taka yfirhöfn sína.
19 Gwae'r gwragedd beichiog a'r rhai sy'n rhoi'r fron yn y dyddiau hynny!
19Vei þeim sem þungaðar eru eða börn hafa á brjósti á þeim dögum.
20 A gwedd�wch na fyddwch yn gorfod ffoi yn y gaeaf nac ar y Saboth,
20Biðjið, að flótti yðar verði ekki um vetur eða á hvíldardegi.
21 oblegid y pryd hwnnw bydd gorthrymder mawr na fu ei debyg o ddechrau'r byd hyd yn awr, ac na fydd byth chwaith.
21Þá verður sú mikla þrenging, sem engin hefur þvílík verið frá upphafi heims allt til þessa og mun aldrei verða.
22 Ac oni bai fod y dyddiau hynny wedi eu byrhau, ni fuasai neb byw wedi ei achub; ond er mwyn yr etholedigion fe fyrheir y dyddiau hynny.
22Ef dagar þessir hefðu ekki verið styttir, kæmist enginn maður af. En vegna hinna útvöldu munu þeir dagar styttir verða.
23 Yna, os dywed rhywun wrthych, 'Edrych, dyma'r Meseia', neu 'Dacw ef', peidiwch �'i gredu.
23Ef einhver segir þá við yður: ,Hér er Kristur` eða ,þar`, þá trúið því ekki.
24 Oherwydd fe gyfyd gau-fesei�u a gau-broffwydi, a rhoddant arwyddion mawr a rhyfeddodau nes arwain ar gyfeiliorn hyd yn oed yr etholedigion, petai hynny'n bosibl.
24Því að fram munu koma falskristar og falsspámenn, og þeir munu gjöra stór tákn og undur til að leiða afvega jafnvel hina útvöldu, ef orðið gæti.
25 Yn awr yr wyf wedi dweud wrthych ymlaen llaw.
25Sjá, ég hef sagt yður það fyrir.
26 Felly, os dywedant wrthych, 'Dyma ef yn yr anialwch', peidiwch � mynd allan; neu os dywedant, 'Dyma ef mewn ystafelloedd o'r neilltu', peidiwch �'u credu.
26Ef þeir segja við yður: ,Sjá, hann er í óbyggðum,` þá farið ekki þangað. Ef þeir segja: ,Sjá, hann er í leynum,` þá trúið því ekki.
27 Oherwydd fel y mae'r fellten yn dod o'r dwyrain ac yn goleuo hyd at y gorllewin, felly y bydd dyfodiad Mab y Dyn.
27Eins og elding sem leiftrar frá austri til vesturs, svo mun verða koma Mannssonarins.
28 Lle bynnag y bydd y gelain, yno yr heidia'r fwlturiaid.
28Þar munu ernirnir safnast, sem hræið er.
29 "Yn union ar �l gorthrymder y dyddiau hynny, 'Tywyllir yr haul, ni rydd y lloer ei llewyrch, syrth y s�r o'r nef, ac ysgydwir nerthoedd y nefoedd.'
29En þegar eftir þrenging þessara daga mun sólin sortna og tunglið hætta að skína. Stjörnurnar munu hrapa af himni og kraftar himnanna bifast.
30 A'r pryd hwnnw ymddengys arwydd Mab y Dyn yn y nef; y pryd hwnnw bydd holl lwythau'r ddaear yn galaru, a gwelant Fab y Dyn yn dyfod ar gymylau'r nef gyda nerth a gogoniant mawr.
30Þá mun tákn Mannssonarins birtast á himni, og allar kynkvíslir jarðarinnar hefja kveinstafi. Og menn munu sjá Mannssoninn koma á skýjum himins með mætti og mikilli dýrð.
31 Ac fe anfona ei angylion wrth sain utgorn mawr, a byddant yn cynnull ei etholedigion o'r pedwar gwynt, o un eithaf i'r nefoedd hyd at y llall.
31Hann mun senda út engla sína með hvellum lúðri, og þeir munu safna hans útvöldu úr áttunum fjórum, himinskauta milli.
32 "Dysgwch wers oddi wrth y ffigysbren. Pan fydd ei gangen yn ir ac yn dechrau deilio, gwyddoch fod yr haf yn agos.
32Nemið líkingu af fíkjutrénu. Þegar greinar þess fara að mýkjast og laufið að springa út, þá vitið þér, að sumar er í nánd.
33 Felly chwithau, pan welwch yr holl bethau hyn, byddwch yn gwybod ei fod yn agos, wrth y drws.
33Eins skuluð þér vita, þegar þér sjáið allt þetta, að hann er í nánd, fyrir dyrum.
34 Yn wir, 'rwy'n dweud wrthych, nid �'r genhedlaeth hon heibio nes i'r holl bethau hyn ddigwydd.
34Sannlega segi ég yður: Þessi kynslóð mun ekki líða undir lok, uns allt þetta er komið fram.
35 Y nef a'r ddaear, �nt heibio, ond fy ngeiriau i, nid �nt heibio ddim.
35Himinn og jörð munu líða undir lok, en orð mín munu aldrei undir lok líða.
36 "Ond am y dydd hwnnw a'r awr ni u373?yr neb, nac angylion y nef, na'r Mab, neb ond y Tad yn unig.
36En þann dag og stund veit enginn, hvorki englar á himnum né sonurinn, enginn nema faðirinn einn.
37 Fel y bu yn nyddiau Noa, felly hefyd y bydd yn nyfodiad Mab y Dyn.
37Eins og var á dögum Nóa, svo mun verða við komu Mannssonarins.
38 Fel yr oedd pobl yn y dyddiau cyn y dilyw yn bwyta ac yn yfed, yn cymryd gwragedd ac yn cael gwu375?r, hyd y dydd yr aeth Noa i mewn i'r arch,
38Dagana fyrir flóðið átu menn og drukku, kvæntust og giftust allt til þess dags, er Nói gekk í örkina.
39 ac ni wyddent ddim hyd nes y daeth y dilyw a'u hysgubo ymaith i gyd; felly hefyd y bydd yn nyfodiad Mab y Dyn.
39Og þeir vissu ekki, fyrr en flóðið kom og hreif þá alla burt. Eins verður við komu Mannssonarins.
40 Y pryd hwnnw bydd dau yn y cae; cymerir un a gadewir y llall.
40Þá verða tveir á akri, annar mun tekinn, hinn eftir skilinn.
41 Bydd dwy wraig yn malu yn y felin; cymerir un a gadewir y llall.
41Tvær munu mala á kvörn, önnur verður tekin, hin eftir skilin.
42 Byddwch wyliadwrus gan hynny; oherwydd ni wyddoch pa ddydd y daw eich Arglwydd.
42Vakið því, þér vitið eigi, hvaða dag Drottinn yðar kemur.
43 Ond gwybyddwch hyn: pe buasai meistr y tu375? yn gwybod pa amser y byddai'r lleidr yn dod, buasai ar ei wyliadwriaeth ac ni fuasai wedi caniat�u iddo dorri i mewn i'w du375?.
43Það skiljið þér, að húsráðandi vekti og léti ekki brjótast inn í hús sitt, ef hann vissi á hvaða stundu nætur þjófurinn kæmi.
44 Am hynny chwithau hefyd, byddwch barod, oherwydd pryd na thybiwch y daw Mab y Dyn.
44Verið þér og viðbúnir, því að Mannssonurinn kemur á þeirri stundu, sem þér ætlið eigi.
45 "Pwy ynteu yw'r gwas ffyddlon a chall a osodwyd gan ei feistr dros weision y tu375?, i roi eu bwyd iddynt yn ei bryd?
45Hver er sá trúi og hyggni þjónn, sem húsbóndinn hefur sett yfir hjú sín að gefa þeim mat á réttum tíma?
46 Gwyn ei fyd y gwas hwnnw a geir yn gwneud felly gan ei feistr pan ddaw;
46Sæll er sá þjónn, er húsbóndinn finnur breyta svo, er hann kemur.
47 yn wir, 'rwy'n dweud wrthych y gesyd ef dros ei holl eiddo.
47Sannlega segi ég yður: Hann mun setja hann yfir allar eigur sínar.
48 Ond os yw'r gwas hwnnw'n ddrwg, ac os dywed yn ei galon, 'Y mae fy meistr yn oedi',
48En ef illur þjónn segir í hjarta sínu: ,Húsbónda mínum dvelst,`
49 a dechrau curo'i gydweision, a bwyta ac yfed gyda'r meddwon,
49og hann tekur að berja samþjóna sína og eta og drekka með svöllurum,
50 yna bydd meistr y gwas hwnnw yn cyrraedd ar ddiwrnod annisgwyl iddo ef ac ar awr nas gu373?yr;
50þá mun húsbóndi þess þjóns koma á þeim degi, sem hann væntir ekki, á þeirri stundu, sem hann veit ekki,höggva hann og láta hann fá hlut með hræsnurum. Þar verður grátur og gnístran tanna.
51 ac fe'i cosba yn llym, a gosod ei le gyda'r rhagrithwyr; bydd yno wylo a rhincian dannedd.
51höggva hann og láta hann fá hlut með hræsnurum. Þar verður grátur og gnístran tanna.