1 Ger afonydd Babilon yr oeddem yn eistedd ac yn wylo wrth inni gofio am Seion.
1ബാബേല് നദികളുടെ തീരത്തു ഞങ്ങള് ഇരുന്നു, സീയോനെ ഔര്ത്തപ്പോള് ഞങ്ങള് കരഞ്ഞു.
2 Ar yr helyg yno bu inni grogi ein telynau,
2അതിന്റെ നടുവിലെ അലരിവൃക്ഷങ്ങളിന്മേല് ഞങ്ങള് ഞങ്ങളുടെ കിന്നരങ്ങളെ തൂക്കിയിട്ടു.
3 oherwydd yno gofynnodd y rhai a'n caethiwai am g�n, a'r rhai a'n hanrheithiai am ddifyrrwch. "Canwch inni," meddent, "rai o ganeuon Seion."
3ഞങ്ങളെ ബദ്ധരാക്കിക്കൊണ്ടുപോയവര്സീയോന് ഗീതങ്ങളില് ഒന്നു ചൊല്ലുവിന് എന്നു പറഞ്ഞു ഗീതങ്ങളെയും ഞങ്ങളെ പീഡിപ്പിച്ചവര് സന്തോഷത്തെയും ഞങ്ങളോടു ചോദിച്ചു.
4 Sut y medrwn ganu c�n yr ARGLWYDD mewn tir estron?
4ഞങ്ങള് യഹോവയുടെ ഗീതം അന്യദേശത്തു പാടുന്നതെങ്ങനെ?
5 Os anghofiaf di, Jerwsalem, bydded fy neheulaw'n ddiffrwyth;
5യെരൂശലേമേ, നിന്നെ ഞാന് മറക്കുന്നു എങ്കില് എന്റെ വലങ്കൈ മറന്നു പോകട്ടെ.
6 bydded i'm tafod lynu wrth daflod fy ngenau os na chofiaf di, os na osodaf Jerwsalem yn uwch na'm llawenydd pennaf.
6നിന്നെ ഞാന് ഔര്ക്കാതെ പോയാല്, യെരൂശലേമിനെ എന്റെ മുഖ്യസന്തോഷത്തെക്കാള് വിലമതിക്കാതെ പോയാല്, എന്റെ നാവു അണ്ണാക്കിനോടു പറ്റിപ്പോകട്ടെ.
7 O ARGLWYDD, dal yn erbyn pobl Edom ddydd gofid Jerwsalem, am iddynt ddweud, "I lawr � hi, i lawr � hi hyd at ei sylfeini."
7ഇടിച്ചുകളവിന് , അടിസ്ഥാനംവരെ അതിനെ ഇടിച്ചുകളവിന് ! എന്നിങ്ങനെ പറഞ്ഞ ഏദോമ്യര്ക്കായി യഹോവേ, യെരൂശലേമിന്റെ നാള് ഔര്ക്കേണമേ.
8 O ferch Babilon, a ddistrywir, gwyn ei fyd y sawl sy'n talu'n �l i ti am y cyfan a wnaethost i ni.
8നാശം അടുത്തിരിക്കുന്ന ബാബേല്പുത്രിയേ, നീ ഞങ്ങളോടു ചെയ്തതുപോലെ നിന്നോടു ചെയ്യുന്നവന് ഭാഗ്യവാന് . നിന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പിടിച്ചു പാറമേല് അടിച്ചുകളയുന്നവന് ഭാഗ്യവാന് .
9 Gwyn ei fyd y sawl sy'n cipio dy blant ac yn eu dryllio yn erbyn y graig.