¹ Dyma'r fendith ar blant Israel a gyhoeddodd Moses gu373?r Duw, cyn ei farw:

¹Dette er den velsignelse som Moses, den Guds mann, lyste over Israels barn før sin død.

² Cododd yr ARGLWYDD o Sinai a gwawriodd arnynt o Seir; disgleiriodd o Fynydd Paran a dod � myrddiynau o Cades, o'r de, o lethrau'r mynyddoedd.

²Han sa: Herren kom fra Sinai, han steg op for dem fra Se'ir; han strålte frem fra Parans fjell og kom fra hellige titusener; ved hans høire hånd lyste lovens ild* for dem. / {* den ild som ledsaget lovgivningen.}

³ Yn ddiau, y mae'n caru ei bobl, a'i holl saint sydd yn ei law; plygant yn isel wrth ei draed a derbyn ei ddysgeidiaeth,

³Ja, han elsker sitt folk; alle dine* hellige er i din hånd; de ligger for din fot, de tar imot dine ord. / {* Guds.}

⁴ y gyfraith a orchmynnodd Moses inni, yn etifeddiaeth i gynulliad Jacob.

⁴En lov gav Moses oss, en arvedel for Jakobs menighet.

⁵ Gwnaed ef yn frenin ar Jesurun pan ymgasglodd penaethiaid y bobl, a phan ddaeth llwythau Israel ynghyd.

⁵Og han* blev konge i Jesurun**, da folkets høvdinger samlet sig, Israels stammer alle sammen. / {* Gud.} / {** 5MO 32, 15.}

⁶ Bydded Reuben fyw, ac nid marw, ond na foed ei dylwyth yn niferus.

⁶Måtte Ruben leve og aldri dø, men hans menn bli få i tall!

⁷ A dyma a ddywedodd am Jwda: Clyw, O ARGLWYDD, lef Jwda, a dwg ef at ei bobl; �'i ddwylo yr ymdrechodd � ond bydd di'n gymorth iddo rhag ei elynion.

⁷Og dette sa han om Juda: Hør, Herre, Judas røst, og før ham hjem til sitt folk! Med sine hender strider han for det, og du skal være hans hjelp mot hans fiender.

⁸ Dywedodd am Lefi: Rho i Lefi dy Twmim, a'th Wrim i'r un sy'n ffyddlon iti; fe'i profaist yn Massa, a dadlau ag ef wrth ddyfroedd Meriba.

⁸Og om Levi sa han: Dine tummim og urim hører din fromme mann til, han som du fristet ved Massa, som du trettet med ved Meribas vann,

⁹ Fe ddywed am ei dad a'i fam, "Nid wyf yn eu hystyried", ac nid yw'n cydnabod ei frodyr nac yn arddel ei blant. Oherwydd bu'n cadw dy air ac yn gwarchod dy gyfamod.

⁹han som sa om sin far og sin mor: Jeg ser dem ikke, og som ikke kjentes ved sine brødre og ikke visste av sine barn, fordi han tok vare på ditt ord og aktet vel på din pakt.

¹⁰ Y mae'n dysgu dy ddeddfau i Jacob a'th gyfraith i Israel. Y mae'n gosod arogldarth ger dy fron, a'r aberth llwyr ar dy allor.

¹⁰Han skal lære Jakob dine bud og Israel din lov, han skal legge røkelse for ditt ansikt og heloffer på ditt alter.

¹¹ Bendithia, O ARGLWYDD, ei wrhydri, a derbyn waith ei ddwylo. Dryllia lwynau'r rhai sy'n codi yn ei erbyn, ac eiddo'i gaseion, rhag iddynt godi eto.

¹¹Velsign, Herre, hans kraft, og la hans henders gjerning tekkes dig! Knus lendene på hans motstandere og dem som hater ham, så de ikke reiser sig mere!

¹² Dywedodd am Benjamin: Bydded i anwylyd yr ARGLWYDD fyw mewn diogelwch; bydded i'r Goruchaf gysgodi drosto trwy'r dydd, a gwneud ei drigfan rhwng ei lechweddau.

¹²Om Benjamin sa han: Herrens elskede er han, trygt bor han hos ham; hele dagen holder han sin hånd over ham - han hviler mellem hans skuldrer.

¹³ Dywedodd am Joseff: Bydded i'w dir gael ei fendithio gan yr ARGLWYDD � ffrwyth gorau'r nef, y gwlith, a du373?r o'r dyfnder isod;

¹³Og om Josef sa han: Velsignet av Herren være hans land med himmelens ypperste gaver, med dugg og med vann fra det store dyp der nede,

¹⁴ � chynnyrch gorau'r haul, a thwf gorau'r misoedd;

¹⁴med det ypperste av det som solen fostrer, med det ypperste av det som måneskiftene driver frem,

¹⁵ � phrif gynnyrch y mynyddoedd hen, a ffrwythlondeb y bryniau oesol,

¹⁵med det herligste fra de eldgamle fjell og det ypperste fra de evige hauger,

¹⁶ � gorau'r ddaear a'i llawnder, a ffafr preswylydd y berth. Doed hyn i gyd ar ben Joseff, ar gopa'r un a neilltuwyd ymysg ei frodyr.

¹⁶med det ypperste av jorden og dens fylde og med nåde fra ham som bodde i tornebusken; det komme over Josefs hode, over hans isse som er fyrste blandt sine brødre!

¹⁷ Boed ei ysblander fel eiddo'r ych blaenaf, a'i gyrn fel cyrn ych gwyllt; bydd yn cornio'r bobloedd � hwy a'u gyrru hyd eithaf y ddaear. Rhai felly fydd myrddiynau Effraim, rhai felly fydd miloedd Manasse.

¹⁷Herlig er den førstefødte av hans okser*, og hans horn er som villoksens horn; med dem stanger han alle folkene like til jordens ender; det er Efra'ims titusener, det er Manasses tusener. / {* d.e. stammens kraftigste krigere.}

¹⁸ Dywedodd am Sabulon: Llawenha, Sabulon, wrth fynd allan i ryfel, ac Issachar yn dy bebyll.

¹⁸Og om Sebulon sa han: Gled dig, Sebulon, i din utferd, og du, Issakar, i dine telt!

¹⁹ Galwant bobloedd allan i'r mynydd-dir, ac yno offrymu aberthau cywir. Yn wir, c�nt sugno golud y m�r, a thrysorau wedi eu cuddio yn y tywod.

¹⁹Folkeslag kaller de til sitt fjell; der ofrer de rettferdighets offere; for havets overflod og sandens skjulte skatter suger de inn.

²⁰ Dywedodd am Gad: Bendith ar yr hwn sy'n peri i Gad ymestyn! Y mae fel llew yn ei diriogaeth, yn rhwygo ymaith fraich a chorun.

²⁰Og om Gad sa han: Lovet være han som gir Gad vidt rum! Som en løvinne har han lagt sig ned, og han sønderriver både arm og isse.

²¹ Gofalodd am y gorau iddo'i hun; cadwyd cyfran llywodraethwr ar ei gyfer. Daeth � phenaethiaid y bobl allan; gweithredodd gyfiawnder yr ARGLWYDD, a'i ddeddfau ynglu375?n ag Israel.

²¹Han utså sig den første lodd, for der er den del gjemt som lovgiveren har tiltenkt ham; og så drog han frem foran folket; det som var rett for Herren, det som han hadde fastsatt, gjorde han, sammen med Israel.

²² Dywedodd am Dan: Cenau llew yw Dan, yn neidio allan o Basan.

²²Og om Dan sa han: Dan er en løveunge som springer frem fra Basan.

²³ Dywedodd am Nafftali: Cyflawn o hawddgarwch fydd Nafftali, a llawn o fendith yr ARGLWYDD; bydd ei etifeddiaeth at y m�r ac i'r de.

²³Og om Naftali sa han: Naftali, mettet med nåde og fylt med Herrens velsignelse - Vesten og Syden ta han i eie!

²⁴ Dywedodd am Aser: Bydded i Aser gael ei fendithio'n fwy na'r meibion eraill, a bod yn ffefryn gan ei frodyr, yn trochi ei droed mewn olew.

²⁴Og om Aser sa han: Velsignet fremfor sønner være Aser! han være den kjæreste blandt sine brødre og dyppe i olje sin fot!

²⁵ Bydded dy farrau o haearn a phres, a'th gryfder yn cydredeg �'th ddyddiau.

²⁵Av jern og kobber være din lås, og din hvile så lang som dine dager!

²⁶ Nid oes tebyg i Dduw Jesurun, sy'n marchogaeth trwy'r nef i'th gynorthwyo, ac ar y cymylau yn ei ogoniant.

²⁶Det er ingen som Gud, Jesurun! - Han farer frem over himmelen med hjelp for dig, og i sin høihet på skyene.

²⁷ Duw'r oesoedd yw dy noddfa, ac oddi tanodd y mae'r breichiau tragwyddol. Gyrrodd allan y gelyn o'th flaen, a dweud, "Difetha ef."

²⁷En bolig er den eldgamle Gud, og her nede er evige armer; han driver fienden bort for dig og sier: Rydd ut!

²⁸ Cafodd Israel fyw yn ddiogel, a Jacob drigo heb ymyrraeth, mewn gwlad o u375?d a gwin, a'i wybrennau'n diferu gwlith.

²⁸Og Israel bor trygt for sig selv, Jakobs øie er vendt mot et land med korn og most, ja, hans himmel drypper av dugg.

²⁹ Gwyn dy fyd, Israel! Pwy sydd debyg iti, yn bobl a waredir gan yr ARGLWYDD? Ef yw dy darian a'th gymorth, a chleddyf dy orfoledd hefyd. Bydd dy elynion yn ymostwng o'th flaen, a thithau'n sathru ar eu huchel-leoedd.

²⁹Salig er du, Israel! Hvem er som du, et folk som har sin frelse i Herren, ditt hjelpende skjold og ditt høie sverd! Dine fiender hykler for dig, mens du skrider frem over deres høider.