1 1 I'r Cyfarwyddwr: gydag offerynnau llinynnol. Masc�l. I Ddafydd.0 Gwrando, O Dduw, ar fy ngweddi; paid ag ymguddio rhag fy neisyfiad.
1För sångmästaren, med strängaspel; en sång av David.
2 Gwrando arnaf ac ateb fi; yr wyf wedi fy llethu gan fy nghwyn.
2Lyssna, Gud, till min bön, och fördölj dig icke för min åkallan.
3 Yr wyf bron � drysu gan su373?n y gelyn, gan grochlefain y drygionus; oherwydd pentyrrant ddrygioni arnaf, ac ymosod arnaf yn eu llid.
3Akta på mig och svara mig. I mitt bekymmer är jag utan ro och måste klaga,
4 Y mae fy nghalon mewn gwewyr, a daeth ofn angau ar fy ngwarthaf.
4vid fiendens rop, vid den ogudaktiges skri. Ty de vilja draga fördärv över mig, och i vrede ansätta de mig.
5 Daeth arnaf ofn ac arswyd, ac fe'm meddiannwyd gan ddychryn.
5Mitt hjärta ängslas i mitt bröst, och dödens fasor hava fallit över mig.
6 A dywedais, "O na fyddai gennyf adenydd colomen, imi gael ehedeg ymaith a gorffwyso!
6Fruktan och bävan kommer över mig, och förfäran övertäcker mig.
7 Yna byddwn yn crwydro ymhell ac yn aros yn yr anialwch; Sela.
7Därför säger jag: Ack att jag hade vingar såsom duvan! Då skulle jag flyga bort och söka mig ett bo.
8 brysiwn i gael cysgod rhag y gwynt stormus a'r dymestl."
8Ja, långt bort skulle jag fly, jag skulle taga härbärge i öknen. Sela.
9 O Dduw, cymysga a rhanna'u hiaith, oherwydd gwelais drais a chynnen yn y ddinas;
9Jag skulle skynda att söka mig en tillflykt undan stormvind och oväder.
10 ddydd a nos y maent yn ei hamgylchu ar y muriau, ac y mae drygioni a thrybini o'i mewn,
10Fördärva dem, Herre; gör deras tungor oense. Ty våld och genstridighet ser jag i staden.
11 dinistr yn ei chanol; ac nid yw twyll a gorthrwm yn ymadael o'i marchnadfa.
11Dag och natt gå de omkring den, ovanpå dess murar, ondska och olycka råda därinne;
12 Ond nid gelyn a'm gwawdiodd � gallwn oddef hynny; nid un o'm caseion a'm bychanodd � gallwn guddio rhag hwnnw;
12ja, fördärv råder därinne, och från dess torg vika icke förtryck och svek.
13 ond ti, fy nghydradd, fy nghydymaith, fy nghydnabod �
13Se, det är icke en fiende som smädar mig, det kunde jag fördraga; det är icke min ovän som förhäver sig mot mig, för honom kunde jag gömma mig undan.
14 buom mewn cyfeillach felys �'n gilydd wrth gerdded gyda'r dyrfa yn nhu375? Dduw.
14Nej, du gör det, du som var min jämlike, min vän och förtrogne,
15 Doed marwolaeth arnynt; bydded iddynt fynd yn fyw i Sheol, am fod drygioni'n cartrefu yn eu mysg.
15du som levde med mig i ljuvlig förtrolighet, du som i Guds hus gick med mig i högtidsskaran.
16 Ond gwaeddaf fi ar Dduw, a bydd yr ARGLWYDD yn fy achub.
16Döden komme över dem oförtänkt, levande fare de ned i dödsriket; ty ondska råder i deras boning, i deras hjärtan.
17 Hwyr a bore a chanol dydd fe gwynaf a griddfan, a chlyw ef fy llais.
17Men jag ropar till Gud; HERREN skall frälsa mig.
18 Gwareda fy mywyd yn ddiogel o'r rhyfel yr wyf ynddo, oherwydd y mae llawer i'm herbyn.
18Afton och morgon och middag vill jag utgjuta mitt bekymmer och klaga, och han skall höra min röst.
19 Gwrendy Duw a'u darostwng � y mae ef wedi ei orseddu erioed � Sela. am na fynnant newid nac ofni Duw.
19Han förlossar min själ och skaffar henne ro, så att de icke komma vid mig; ty de äro många, som stå mig emot.
20 Estynnodd fy nghydymaith ei law yn erbyn ei gyfeillion, torrodd ei gyfamod.
20Gud skall höra det och giva dem svar, han som sitter på sin tron av ålder. Sela. Ty de vilja icke ändra sig, och de frukta ej Gud.
21 Yr oedd ei leferydd yn esmwythach na menyn, ond yr oedd rhyfel yn ei galon; yr oedd ei eiriau'n llyfnach nag olew, ond yr oeddent yn gleddyfau noeth.
21Den mannen bär händer på sin vän; han bryter sitt förbund.
22 Bwrw dy faich ar yr ARGLWYDD, ac fe'th gynnal di; ni ad i'r cyfiawn gael ei ysgwyd byth.
22Orden i hans mun äro hala såsom smör, men stridslust fyller hans hjärta; hans ord äro lenare än olja, dock äro de dragna svärd.
23 Ti, O Dduw, a'u bwria i'r pwll isaf � rhai gwaedlyd a thwyllodrus � ni ch�nt fyw hanner eu dyddiau. Ond ymddiriedaf fi ynot ti.
23Kasta din börda på HERREN, han skall uppehålla dig; han skall i evighet icke tillstädja att den rättfärdige vacklar.
24Gud, du skall störta dem ned i gravens djup; de blodgiriga och falska skola ej nå sin halva ålder. Men jag förtröstar på dig.