1 C�n y caniadau, eiddo Solomon.
1Sångernas sång av Salomo.
2 Cusana fi � chusanau dy wefusau, oherwydd y mae dy gariad yn well na gwin,
2Kyssar give han mig, kyssar av sin mun! Ty din kärlek är mer ljuv än vin.
3 ac arogl dy bersawr yn hyfryd, a'th enw fel persawr wedi ei wasgaru; dyna pam y mae merched yn dy garu.
3Ljuv är doften av dina salvor, ja, en utgjuten salva är ditt namn; fördenskull hava tärnorna dig kär.
4 Tyn fi ar dy �l, gad inni redeg gyda'n gilydd; cymer fi i'th ystafell, O frenin. Gad inni lawenhau ac ymhyfrydu ynot, a chanmol dy gariad yn fwy na gwin; mor briodol yw iddynt dy garu!
4Drag mig med dig! Med hast vilja vi följa dig. Ja, konungen har fört mig in i sina gemak; Vi vilja fröjdas och vara glada över dig, vi vilja prisa din kärlek högre än vin; med rätta har man dig kär. ----
5 O ferched Jerwsalem, er fy mod yn dywyll fy lliw fel pebyll Cedar neu lenni pebyll Solomon, yr wyf yn brydferth.
5Svart är jag, dock är jag täck, I Jerusalems döttrar, lik Kedars hyddor, lik Salomos tält.
6 Peidiwch � rhythu arnaf am fy mod yn dywyll fy lliw, oherwydd i'r haul fy llosgi. Bu meibion fy mam yn gas wrthyf, a gwneud imi wylio'r gwinllannoedd; ond ni wyliais fy ngwinllan fy hun.
6Sen icke därpå att jag är så svart, att solen har bränt mig så. Min moders söner blevo vreda på mig och satte mig till vingårdsvakterska; min egen vingård kunde jag icke vakta.
7 Fy nghariad, dywed wrthyf ymhle'r wyt yn bugeilio'r praidd, ac yn gwneud iddynt orffwys ganol dydd. Pam y byddaf fel un yn crwydro wrth ymyl praidd dy gyfeillion?
7»Säg mig, du som min själ har kär: Var för du din hjord i bet? Var låter du den vila om middagen? Må jag slippa att gå lik en vilsekommen kvinna vid dina vänners hjordar.»
8 O ti, y decaf o ferched, os nad wyt yn gwybod, yna dilyn lwybrau'r defaid, a bugeilia dy fynnod gerllaw pebyll y bugeiliaid.
8»Om du icke vet det, du skönaste bland kvinnor, så gå blott åstad i hjordens spår, och för dina killingar i bet vid herdarnas tält.» ----
9 F'anwylyd, yr wyf yn dy gyffelybu i feirch cerbydau Pharo.
9»Vid ett sto i Faraos spann förliknar jag dig, min älskade.
10 Mor brydferth yw dy ruddiau rhwng y plethi, a'th wddf gan emau.
10Dina kinder äro så täcka med sina kedjehängen, din hals med sina pärlerader.
11 Fe wnawn iti gadwynau aur gydag addurniadau arian.
11Kedjehängen av guld vilja vi skaffa åt dig med silverkulor på.»
12 Pan yw'r brenin ar ei wely, y mae fy nard yn gwasgaru arogl.
12»Medan konungen håller sin fest, sprider min nardus sin doft.
13 Y mae fy nghariad fel clwstwr o fyrr yn gorffwys rhwng fy mronnau.
13Min vän är för mig ett myrragömme, som jag bär i min barm.
14 Y mae fy nghariad fel tusw o flodau henna o winllannoedd En-gedi.
14Min vän är för mig en klase cyperblommor från En-Gedis vingårdar.»
15 O mor brydferth wyt, f'anwylyd, O mor brydferth, a'th lygaid fel colomennod!
15»Vad du är skön, min älskade! Vad du är skön! Dina ögon äro duvor.»
16 Mor brydferth wyt, fy nghariad, O mor ddymunol! Y mae ein gwely wedi ei orchuddio � dail.
16»Vad du är skön, min vän! Ja, ljuvlig är du, och grönskande är vårt viloläger.
17 Y cedrwydd yw trawstiau ein tu375? a'r ffynidwydd yw ei ddistiau.
17Bjälkarna i vår boning äro cedrar, och cypresser vår väggpanel.»