1 Cofia, O ARGLWYDD, beth ddigwyddodd inni; edrych a gw�l ein gwarth.
1Remember, Yahweh, what has come on us: Look, and see our reproach.
2 Rhoddwyd ein hetifeddiaeth i estroniaid, a'n tai i ddieithriaid.
2Our inheritance is turned to strangers, Our houses to aliens.
3 Yr ydym fel rhai amddifad, heb dadau, a'n mamau fel gweddwon.
3We are orphans and fatherless; Our mothers are as widows.
4 Y mae'n rhaid inni dalu am y du373?r a yfwn, a phrynu'r coed a gawn.
4We have drunken our water for money; Our wood is sold to us.
5 Y mae iau ar ein gwarrau, ac fe'n gorthrymir; yr ydym wedi blino, ac ni chawn orffwys.
5Our pursuers are on our necks: We are weary, and have no rest.
6 Gwnaethom gytundeb �'r Aifft, ac yna ag Asyria, i gael digon o fwyd.
6We have given the hand to the Egyptians, To the Assyrians, to be satisfied with bread.
7 Pechodd ein tadau, ond nid ydynt mwyach; ni sy'n dwyn y baich am eu camweddau.
7Our fathers sinned, and are no more; We have borne their iniquities.
8 Caethweision sy'n llywodraethu arnom, ac nid oes neb i'n hachub o'u gafael.
8Servants rule over us: There is none to deliver us out of their hand.
9 Yr ydym yn peryglu'n heinioes wrth gyrchu bwyd, oherwydd y cleddyf yn yr anialwch.
9We get our bread at the peril of our lives, Because of the sword of the wilderness.
10 Y mae ein croen wedi duo fel ffwrn oherwydd y dwymyn a achosir gan newyn.
10Our skin is black like an oven, Because of the burning heat of famine.
11 Treisir gwragedd yn Seion, a merched ifainc yn ninasoedd Jwda.
11They ravished the women in Zion, The virgins in the cities of Judah.
12 Crogir llywodraethwyr gerfydd eu dwylo, ac ni pherchir yr henuriaid.
12Princes were hanged up by their hand: The faces of elders were not honored.
13 Y mae'r dynion ifainc yn llafurio �'r maen melin, a'r llanciau'n baglu dan bwysau'r coed.
13The young men bare the mill; The children stumbled under the wood.
14 Gadawodd yr henuriaid y porth, a'r gwu375?r ifainc eu cerddoriaeth.
14The elders have ceased from the gate, The young men from their music.
15 Diflannodd llawenydd o'n calonnau, a throdd ein dawnsio yn alar.
15The joy of our heart is ceased; Our dance is turned into mourning.
16 Syrthiodd y goron oddi ar ein pen; gwae ni, oherwydd pechasom.
16The crown is fallen from our head: Woe to us! for we have sinned.
17 Dyma pam y mae ein calon yn gystuddiol, ac oherwydd hyn y pylodd ein llygaid:
17For this our heart is faint; For these things our eyes are dim;
18 am fod Mynydd Seion wedi mynd yn ddiffeithwch, a'r siacaliaid yn prowla yno am ysglyfaeth.
18For the mountain of Zion, which is desolate: The foxes walk on it.
19 Yr wyt ti, O ARGLWYDD, wedi dy orseddu am byth, ac y mae dy orsedd o genhedlaeth i genhedlaeth.
19You, Yahweh, remain forever; Your throne is from generation to generation.
20 Pam yr wyt yn ein hanghofio o hyd, ac wedi'n gwrthod am amser mor faith?
20Why do you forget us forever, And forsake us so long time?
21 ARGLWYDD, tyn ni'n �l atat, ac fe ddychwelwn; adnewydda ein dyddiau fel yn yr amser a fu,
21Turn us to yourself, Yahweh, and we shall be turned. Renew our days as of old.
22 os nad wyt wedi'n gwrthod yn llwyr, ac yn ddig iawn wrthym.
22But you have utterly rejected us; You are very angry against us.