1På hin Dag skal du sige: Jeg takker dig, HERRE, thi du vrededes på mig; men din Vrede svandt, og du trøstede mig.
1 Yn y dydd hwnnw fe ddywedi, "Molaf di, O ARGLWYDD; er iti ddigio wrthyf, trodd dy lid, a rhoist gysur imi.
2Se, Gud er min Frelse, jeg er trøstig og uden Frygt; thi HERREN er min Styrke og min Lovsang, og han blev mig til Frelse.
2 Wele, Duw yw fy iachawdwriaeth; 'rwy'n hyderus, ac nid ofnaf; canys yr ARGLWYDD Dduw yw fy nerth a'm c�n, ac ef yw fy iachawdwr."
3I skal øse Vand med Glæde af Frelsens Kilder
3 Mewn llawenydd fe dynnwch ddu373?r o ffynhonnau iachawdwriaeth.
4og sige på hin Dag: Tak HERREN, påkald hans Navn, gør hans Gerninger kendt blandt Folkene, kundgør, at hans Navn er højt!
4 Yn y dydd hwnnw fe ddywedi, "Diolchwch i'r ARGLWYDD, galwch ar ei enw; hysbyswch ei weithredoedd ymhlith y cenhedloedd, cyhoeddwch fod ei enw'n oruchaf.
5Lovsyng HERREN, thi stort har han øvet,lad det blive kendt på den vide Jord!
5 Canwch salmau i'r ARGLWYDD, canys enillodd fuddugoliaeth; hysbyser hyn yn yr holl dir.
6Bryd ud i Fryderåb, Zions Beboere, thi stor i eders Midte er Israels Hellige!
6 Bloeddia, llefa'n llawen, ti sy'n preswylio yn Seion; canys y mae Sanct Israel yn fawr yn eich plith."