¹Salomos Højsang

¹Alta kanto de Salomono.

²Kys mig, giv mig Kys af din mund thi din Kærlighed er bedre end Vin.

²Ho, li kisu min per kisoj de sia busxo! CXar via amo estas pli bona, ol vino.

³Lifligt dufter dine Salver, dit Navn er en udgydt Salve, derfor har Kvinder dig kær.

³Ho, kiel bonodoras viaj aromajxoj! Via nomo similas al elversxita oleo; Tial la frauxlinoj amas vin.

⁴Drag mig efter dig, kom, lad os løbe; Kongen tog mig ind i sine Kamre. Vi vil juble og glæde os i dig, prise din Hærlighed fremfor Vin. Med Rette har de dig kær.

⁴Altiru min; ni postkuros vin. La regxo envenigu min en siajn cxambrojn; Ho, ni gxojos kaj gajigxos kun vi; Ni memoros vian amon pli, ol vinon; Sincere oni amas vin.

⁵Jeg er sort, dog yndig, Jerusalems Døtre, som Kedars Telte, som Salmas Forhæng.

⁵Mi estas nigra, tamen beleta, Ho filinoj de Jerusalem, Kiel la tendoj de Kedar, Kiel la tapetoj de Salomono.

⁶Se ej på mig, fordi jeg er sortladen, fordi jeg er brændt af Solen. Min Moders Sønner vrededes på mig, til Vingårdsvogterske satte de mig - min egen Vingård vogted jeg ikke.

⁶Ne rigardu min, ke mi estas nigreta: La suno min brulkolorigis. La filoj de mia patrino koleris kontraux mi; Ili faris min gardistino de la vinbergxardenoj; Mian propran vinbergxardenon mi ne gardis.

⁷Sig mig, du, som min Sjæl har kær, hvor du vogter din Hjord, hvor du holder Hvil ved Middag. Thi hvi skal jeg gå som en Landstryger ved dine Fællers Hjorde?

⁷Diru al mi, ho vi, kiun mia animo amas, Kie vi pasxtas, kie vi ripozigas vian brutaron tagmeze: Kial mi similu al vagistino CXe la brutaroj de viaj kamaradoj?

⁸Såfremt du ikke ved det, du fagreste blandt Kvinder, følg da kun Hjordens Spor og vogt dine Geder ved Hyrdernes Boliger.

⁸Se vi ne scias tion, ho belulino inter virinoj, Sekvu la pasxojn de la sxafaro, Kaj pasxtu viajn kapridojn cxe la tendoj de la pasxtistoj.

⁹Ved Faraos Forspand ligner jeg dig, min Veninde.

⁹Al la cxevalino en la cxaroj de Faraono Mi komparas vin, ho mia amatino.

¹⁰Dine Kinder er yndige med Snorene din Hals med Kæderne.

¹⁰Belaj estas viaj vangoj sub la orelringoj, Via kolo sub la lacxoj de perloj.

¹¹Vi vil gøre dig Snore af Guld med Stænk af Sølv.

¹¹Orajn orelringojn ni faros al vi, Kun argxentaj enkrustajxoj.

¹²Min Nardus spreder sin Duft, mens Kongen er til Bords;

¹²Dum la regxo sidas cxe la festotablo, Mia nardo bonodoras.

¹³min Ven er mig en Myrrapose, der ligger ved mit Bryst,

¹³Kiel fasko de mirho, restanta inter miaj mamoj, Estas al mi mia amato.

¹⁴min Ven er mig en Koferklase fra En-Gedis Vingårde.

¹⁴Kiel floraro de kofero estas por mi mia amato, En la vinbergxardenoj de En-Gedi.

¹⁵Hvor du er fager, min Veninde, hvor du er fager, dine Øjne er Duer!

¹⁵Ho, vi estas bela, mia amatino; ho, vi estas ja bela; Viaj okuloj estas kiel cxe kolomboj.

¹⁶Hvor du er fager, min Ven, ja dejlig er du, vort Leje er grønt,

¹⁶Ho, vi estas bela, mia amato, kaj cxarma; Nia lito estas kiel fresxaj herboj;

¹⁷vor Boligs Bjælker er Cedre, Panelet Cypresser!

¹⁷La traboj de nia domo estas cedraj, Niaj cxevronoj estas abiaj.