¹Men da det var blevet Morgen, holdt alle Ypperstepræsterne og Folkets Ældste Råd imod Jesus for at aflive ham.

¹Að morgni gjörðu allir æðstu prestarnir og öldungar lýðsins samþykkt gegn Jesú, að hann skyldi af lífi tekinn.

²Og de bandt ham og førte ham bort og overgave ham til Landshøvdingen Pontius Pilatus.

²Þeir létu binda hann og færa brott og framseldu hann Pílatusi landshöfðingja.

³Da nu Judas, som forrådte ham, så, at han var bleven domfældt, fortrød han det og bragte de tredive Sølvpenge tilbage til Ypperstepræsterne og de Ældste og sagde:

³Þegar Júdas, sem sveik hann, sá, að hann var dæmdur sekur, iðraðist hann og skilaði æðstu prestunum og öldungunum silfurpeningunum þrjátíu

⁴"Jeg har syndet, idet jeg forrådte uskyldigt Blod." Men de sagde: "Hvad kommer det os ved? se du dertil."

⁴og mælti: ,,Ég drýgði synd, ég sveik saklaust blóð.`` Þeir sögðu: ,,Hvað varðar oss um það? Það er þitt að sjá fyrir því.``

⁵Og han kastede Sølvpengene ind i Templet, veg bort og gik hen og hængte sig.

⁵Hann fleygði þá silfrinu inn í musterið og hélt brott. Síðan fór hann og hengdi sig.

⁶Men Ypperstepræsterne toge Sølvpengene og sagde: "Det er ikke tilladt at lægge dem til Tempelskatten; thi det er Blodpenge."

⁶Æðstu prestarnir tóku silfrið og sögðu: ,,Ekki má láta það í guðskistuna, því þetta eru blóðpeningar.``

⁷Men efter at have holdt Råd købte de Pottemagermarken derfor til Gravsted for de fremmede.

⁷Og þeir urðu ásáttir um að kaupa fyrir þá leirkerasmiðs akurinn til grafreits handa útlendingum.

⁸Derfor blev den Mark kaldt Blodmarken indtil den Dag i Dag.

⁸Þess vegna kallast hann enn í dag Blóðreitur.

⁹Da opfyldtes det, som er talt ved Profeten Jeremias, som siger: "Og de toge de tredive Sølvpenge, Prisen for den vurderede, hvem de vurderede for Israels Børn,

⁹Þá rættist það, sem sagt var fyrir munn Jeremía spámanns: ,,Þeir tóku silfurpeningana þrjátíu, það verð, sem sá var metinn á, er til verðs var lagður af Ísraels sonum,

¹⁰og de gav dem for Pottemagermarken, som Herren befalede mig."

¹⁰og keyptu fyrir þá leirkerasmiðs akurinn eins og Drottinn hafði fyrir mig lagt.``

¹¹Men Jesus blev stillet for Landshøvdingen, og Landshøvdingen spurgte ham og sagde: "Er du Jødernes Konge?" Men Jesus sagde til ham: "Du siger det."

¹¹Jesús kom nú fyrir landshöfðingjann. Landshöfðinginn spurði hann: ,,Ert þú konungur Gyðinga?`` Jesús svaraði: ,,Þú segir það.``

¹²Og da han blev anklaget af Ypperstepræsterne og de Ældste, svarede han intet.

¹²Æðstu prestarnir og öldungarnir báru á hann sakir, en hann svaraði engu.

¹³Da siger Pilatus til ham: "Hører du ikke, hvor meget de vidne imod dig?"

¹³Þá spurði Pílatus hann: ,,Heyrir þú ekki, hve mjög þeir vitna gegn þér?``

¹⁴Og han svarede ham end ikke på et eneste Ord, så at Landshøvdingen undrede sig såre.

¹⁴En hann svaraði honum ekki, engu orði hans, og undraðist landshöfðinginn mjög.

¹⁵Men på Højtiden plejede Landshøvdingen at løslade Mængden een Fange, hvilken de vilde.

¹⁵Á hátíðinni var landshöfðinginn vanur að gefa lýðnum lausan einn bandingja, þann er þeir vildu.

¹⁶Og de havde dengang en berygtet Fange, som hed Barabbas.

¹⁶Þá var þar alræmdur bandingi í haldi, Barabbas að nafni.

¹⁷Da de vare forsamlede, sagde Pilatus derfor til dem: "Hvem ville I, at jeg skal løslade eder: Barabbas eller Jesus, som kaldes Kristus?"

¹⁷Sem þeir nú voru saman komnir, sagði Pílatus við þá: ,,Hvorn viljið þér, að ég gefi yður lausan, Barabbas eða Jesú, sem kallast Kristur?``

¹⁸Thi han vidste, at det var af Avind, de havde overgivet ham.

¹⁸Hann vissi, að þeir höfðu fyrir öfundar sakir framselt hann.

¹⁹Men medens han sad på Dommersædet, sendte hans Hustru Bud til ham og sagde: "Befat dig ikke med denne retfærdige; thi jeg har lidt meget i Dag i en Drøm før hans Skyld."

¹⁹Meðan Pílatus sat á dómstólnum, sendi kona hans til hans með þessi orð: ,,Láttu þennan réttláta mann vera, þungir hafa draumar mínir verið í nótt hans vegna.``

²⁰Men Ypperstepræsterne og de Ældste overtalte Skarerne til, at de skulde begære Barabbas, men ihjelslå Jesus.

²⁰En æðstu prestarnir og öldungarnir fengu múginn til að biðja um Barabbas, en að Jesús yrði deyddur.

²¹Og Landshøvdingen svarede og sagde til dem: "Hvilken af de to ville I, at jeg skal løslade eder?" Men de sagde: "Barabas."

²¹Landshöfðinginn spurði: ,,Hvorn þeirra tveggja viljið þér, að ég gefi yður lausan?`` Þeir sögðu: ,,Barabbas.``

²²Pilatus siger til dem: "Hvad skal jeg da gøre med Jesus, som kaldes Kristus?" De sige alle: "Lad ham blive korsfæstet!"

²²Pílatus spyr: ,,Hvað á ég þá að gjöra við Jesú, sem kallast Kristur?`` Þeir segja allir: ,,Krossfestu hann.``

²³Men Landshøvdingen sagde: "Hvad ondt har han da gjort?" Men de råbte end mere og sagde: "Lad ham blive korsfæstet!"

²³Hann spurði: ,,Hvað illt hefur hann þá gjört?`` En þeir æptu því meir: ,,Krossfestu hann!``

²⁴Men da Pilatus så, at han intet udrettede, men at der blev større Larm, tog han Vand og toede sine Hænder i Mængdens Påsyn og sagde: "Jeg er uskyldig i denne retfærdiges Blod; ser I dertil!"

²⁴Nú sér Pílatus, að hann fær ekki að gjört, en ólætin aukast. Hann tók vatn, þvoði hendur sínar frammi fyrir fólkinu og mælti: ,,Sýkn er ég af blóði þessa manns! Svarið þér sjálfir fyrir!``

²⁵Og hele Folket svarede og sagde: "Hans Blod komme over os og over vore Børn!"

²⁵Og allur lýðurinn sagði: ,,Komi blóð hans yfir oss og yfir börn vor!``

²⁶Da løslod han dem Barabbas; men Jesus lod han hudstryge og gav ham hen til at korsfæstes.

²⁶Þá gaf hann þeim Barabbas lausan, en lét húðstrýkja Jesú og framseldi hann til krossfestingar.

²⁷Da toge Landshøvdingens Stridsmænd Jesus med sig ind i Borgen og samlede hele Vagtafdelingen omkring ham.

²⁷Hermenn landshöfðingjans fóru nú með hann inn í höllina og söfnuðu um hann allri hersveitinni.

²⁸Og de afklædte ham og kastede en Skarlagens Kappe om ham.

²⁸Þeir afklæddu hann og færðu hann í skarlatsrauða kápu,

²⁹Og de flettede en Krone af Torne og satte den på hans Hoved og gave ham et Rør i hans højre Hånd; og de faldt på Knæ for ham og spottede ham og sagde: "Hil være dig, du Jødernes Konge!"

²⁹fléttuðu þyrnikórónu og settu á höfuð honum, en reyrsprota í hægri hönd hans. Síðan féllu þeir á kné fyrir honum og höfðu hann að háði og sögðu: ,,Heill þú, konungur Gyðinga!``

³⁰Og de spyttede på ham og toge Røret og sloge ham på Hovedet.

³⁰Og þeir hræktu á hann, tóku reyrsprotann og slógu hann í höfuðið.

³¹Og da de havde spottet ham, toge de Kappen af ham og iførte ham hans egne Klæder og førte ham hen for at korsfæste ham.

³¹Þegar þeir höfðu spottað hann, færðu þeir hann úr kápunni og í hans eigin klæði. Þá leiddu þeir hann út til að krossfesta hann.

³²Men medens de gik derud, traf de en Mand fra Kyrene, ved Navn Simon; ham tvang de til at bære hans Kors.

³²Á leiðinni hittu þeir mann frá Kýrene, er Símon hét. Hann neyddu þeir til að bera kross Jesú.

³³Og da de kom til et Sted, som kaldes Golgatha, det er udlagt: "Hovedskalsted",

³³Og er þeir komu til þess staðar, er heitir Golgata, það þýðir hauskúpustaður,

³⁴gave de ham Eddike at drikke blandet med Galde og da han smagte det, vilde han ikke drikke.

³⁴gáfu þeir honum vín að drekka, galli blandað. Hann bragðaði það, en vildi ekki drekka.

³⁵Men da de havde korsfæstet ham, delte de hans Klæder imellem sig ved Lodkastning, for at det skulde opfyldes, som er sagt af Profeten: "De delte mine Klæder imellem sig og kastede Lod om mit Klædebon."

³⁵Þá krossfestu þeir hann. Og þeir köstuðu hlutum um klæði hans og skiptu með sér,

³⁶Og de sade der og holdt Vagt over ham.

³⁶sátu þar svo og gættu hans.

³⁷Og oven over hans Hoved satte de Beskyldningen imod ham skreven således: "Dette er Jesus, Jødernes Konge."

³⁷Yfir höfði hans festu þeir sakargift hans svo skráða: ÞESSI ER JESÚS, KONUNGUR GYÐINGA.

³⁸Da bliver der korsfæstet to Røvere sammen med ham, en ved den højre og en ved den venstre Side,

³⁸Þá voru krossfestir með honum tveir ræningjar, annar til hægri, hinn til vinstri.

³⁹Og de, som gik forbi, spottede ham, idet de rystede på deres Hoveder og sagde:

³⁹Þeir, sem fram hjá gengu, hæddu hann, skóku höfuð sín

⁴⁰"Du, som nedbryder Templet og bygger det op i tre Dage, frels dig selv; er du Guds Søn, da stig ned af Korset!"

⁴⁰og sögðu: ,,Þú sem brýtur niður musterið og reisir það á þrem dögum. Bjarga nú sjálfum þér, ef þú ert sonur Guðs, og stíg niður af krossinum!``

⁴¹"Ligeså spottede Ypperstepræsterne tillige med de skriftkloge og de Ældste og sagde:

⁴¹Eins gjörðu æðstu prestarnir gys að honum og fræðimennirnir og öldungarnir og sögðu:

⁴²"Andre har han frelst, sig selv kan han ikke frelse; er han Israels Konge, så lad ham nu stige ned af Korset, så ville vi tro på ham.

⁴²,,Öðrum bjargaði hann, sjálfum sér getur hann ekki bjargað. Hann er konungur Ísraels, stígi hann nú niður af krossinum, þá skulum vér trúa á hann.

⁴³Han har sat sin Lid til Gud;han fri ham nu, om han har Behag i ham; thi han har sagt: Jeg er Guds Søn."

⁴³Hann treystir Guði. Nú ætti Guð að frelsa hann, ef hann hefur mætur á honum. Eða sagði hann ekki: ,Ég er sonur Guðs`?``

⁴⁴Og på samme Måde hånede også Røverne ham, som vare korsfæstede med ham.

⁴⁴Einnig ræningjarnir, sem með honum voru krossfestir, smánuðu hann á sama hátt.

⁴⁵Men fra den sjette Time blev der Mørke over hele Landet indtil den niende Time.

⁴⁵En frá hádegi varð myrkur um allt land til nóns.

⁴⁶Og ved den niende Time råbte Jesus med høj Røst og sagde: "Eli! Eli! Lama Sabaktani?" det er: "Min Gud! min Gud! hvorfor har du forladt mig?"

⁴⁶Og um nón kallaði Jesús hárri röddu: ,,Elí, Elí, lama sabaktaní!`` Það þýðir: ,,Guð minn, Guð minn, hví hefur þú yfirgefið mig?``

⁴⁷Men nogle af dem, som stode der og hørte det, sagde: "Han kalder på Elias."

⁴⁷Nokkrir þeirra, er þar stóðu, heyrðu þetta og sögðu: ,,Hann kallar á Elía!``

⁴⁸Og straks løb en af dem hen og tog en Svamp og fyldte den med Eddike og stak den på et Rør og gav ham at drikke.

⁴⁸Jafnskjótt hljóp einn þeirra til, tók njarðarvött og fyllti ediki, stakk á reyrstaf og gaf honum að drekka.

⁴⁹Men de andre sagde: "Holdt! lader os se, om Elias kommer for at frelse ham."

⁴⁹Hinir sögðu: ,,Sjáum til, hvort Elía kemur að bjarga honum.``

⁵⁰Men Jesus råbte atter med høj Røst og opgav Ånden.

⁵⁰En Jesús hrópaði aftur hárri röddu og gaf upp andann.

⁵¹Og se, Forhænget i Templet splittedes i to Stykker, fra øverst til nederst; og Jorden skjalv, og Klipperne revnede,

⁵¹Þá rifnaði fortjald musterisins í tvennt, ofan frá og niður úr, jörðin skalf og björgin klofnuðu,

⁵²og Gravene åbnedes; og mange af de hensovede helliges legemer bleve oprejste,

⁵²grafir opnuðust og margir líkamir helgra látinna manna risu upp.

⁵³og de gik ud af Gravene efter hans Opstandelse og kom ind i den hellige Stad og viste sig for mange.

⁵³Eftir upprisu Jesú gengu þeir úr gröfum sínum og komu í borgina helgu og birtust mörgum.

⁵⁴Men da Høvedsmanden og de, som tillige med, ham holdt Vagt over Jesus, så Jordskælvet, og hvad der skete, frygtede de såre og sagde: "Sandelig, denne var Guds Søn."

⁵⁴Þegar hundraðshöfðinginn og þeir, sem með honum gættu Jesú, sáu landskjálftann og atburði þessa, hræddust þeir mjög og sögðu: ,,Sannarlega var þessi maður sonur Guðs.``

⁵⁵Men der var mange Kvinder der, som så til i Frastand, hvilke havde fulgt Jesus fra Galilæa og tjent ham.

⁵⁵Þar voru og margar konur, sem álengdar horfðu á, þær höfðu fylgt Jesú frá Galíleu og þjónað honum.

⁵⁶Iblandt dem vare Maria Magdalene og Maria, Jakobs og Josefs Moder, og Zebedæus's Sønners Moder.

⁵⁶Meðal þeirra var María Magdalena, María, móðir þeirra Jakobs og Jósefs, og móðir Sebedeussona.

⁵⁷Men da det var blevet Aften, kom en rig Mand fra Arimathæa, ved Navn Josef, som også selv var bleven Jesu Discipel.

⁵⁷Um kvöldið kom auðugur maður frá Arímaþeu, Jósef að nafni, er sjálfur var orðinn lærisveinn Jesú.

⁵⁸Han gik til Pilatus og bad om Jesu Legeme. Da befalede Pilatus, at det skulde udleveres.

⁵⁸Hann gekk til Pílatusar og bað hann um líkama Jesú. Pílatus bauð þá að fá Jósef hann.

⁵⁹Og Josef tog Legemet og svøbte det i et rent, fint Linklæde

⁵⁹Jósef tók líkið, sveipaði það hreinu línklæði

⁶⁰og lagde det i sin nye Grav, som han havde ladet hugge i Klippen, og væltede en stor Sten for Indgangen til Graven og gik bort.

⁶⁰og lagði í nýja gröf, sem hann átti og hafði látið höggva í klett, velti síðan stórum steini fyrir grafarmunnann og fór burt.

⁶¹Men Maria Magdalene og den anden Maria vare der, og de sade lige over for Graven.

⁶¹María Magdalena var þar og María hin, og sátu þær gegnt gröfinni.

⁶²Men den næste Dag, som var Dagen efter Beredelsesdagen, forsamlede Ypperstepræsterne og Farisæerne sig hos Pilatus

⁶²Næsta dag, daginn eftir aðfangadag, gengu æðstu prestarnir og farísearnir saman fyrir Pílatus

⁶³og sagde: "Herre! vi ere komne i Hu, at denne Forfører sagde, medens han endnu levede: Tre Dage efter bliver jeg oprejst.

⁶³og sögðu: ,,Herra, vér minnumst þess, að svikari þessi sagði í lifanda lífi: ,Eftir þrjá daga rís ég upp.`

⁶⁴Befal derfor, at Graven skal sikkert bevogtes indtil den tredje Dag, for at ikke hans Disciple skulle komme og stjæle ham og sige til Folket: "Han er oprejst fra de døde; og da vil den sidste Forførelse blive værre end den første,"

⁶⁴Bjóð því, að grafarinnar sé vandlega gætt allt til þriðja dags, ella gætu lærisveinar hans komið og stolið honum og sagt fólkinu: ,Hann er risinn frá dauðum.` Þá verða síðari svikin verri hinum fyrri.``

⁶⁵Pilatus sagde til dem: "Der have I en Vagt; går hen og bevogter den sikkert, som I bedst vide!"

⁶⁵Pílatus sagði við þá: ,,Hér hafið þér varðmenn, farið og búið svo tryggilega um sem best þér kunnið.``Þeir fóru og gengu tryggilega frá gröfinni og innsigluðu steininn með aðstoð varðmannanna.

⁶⁶Og de gik hen og bevogtede Graven sikkert med Vagten efter at have sat Segl for Stenen.

⁶⁶Þeir fóru og gengu tryggilega frá gröfinni og innsigluðu steininn með aðstoð varðmannanna.