¹(Sang til Festrejserne. Af David.) Havde HERREN ej været med os - så siger Israel -

¹Hefði það ekki verið Drottinn sem var með oss, _ skal Ísrael segja _

²havde Herren ej været med os, da Mennesker rejste sig mod os;

²hefði það ekki verið Drottinn sem var með oss, þegar menn risu í móti oss,

³så havde de slugt os levende, da deres Vrede optændtes mod os;

³þá hefðu þeir gleypt oss lifandi, þegar reiði þeirra bálaðist upp í móti oss.

⁴så havde Vandene overskyllet os, en Strøm var gået over vor Sjæl,

⁴Þá hefðu vötnin streymt yfir oss, elfur gengið yfir oss,

⁵over vor Sjæl var de gået, de vilde Vande.

⁵þá hefðu gengið yfir oss hin beljandi vötn.

⁶Lovet være HERREN, som ej gav os hen, deres Tænder til Rov!

⁶Lofaður sé Drottinn, er ekki gaf oss tönnum þeirra að bráð.

⁷Vor Sjæl slap fri som en Fugl at Fuglefængernes Snare, Snaren reves sønder, og vi slap fri.

⁷Sál vor slapp burt eins og fugl úr snöru fuglarans. Brast snaran, burt sluppum vér.Hjálp vor er í nafni Drottins, skapara himins og jarðar.

⁸Vor Hjælper HERRENs Navn, Himlens og Jordens Skaber.

⁸Hjálp vor er í nafni Drottins, skapara himins og jarðar.