1(Til sangmesteren. Af Koras sønner. En maskil.) Gud, vi har hørt det med egne ører, vore Fædre har fortalt os derom; du øved en Dåd i deres Dage, i Fortids Dage med din Hånd;
1Til söngstjórans. Kóraítamaskíl.
2Folk drev du bort, men plantede hine, Folkeslag knuste du, men dem lod du brede sig;
2Guð, með eyrum vorum höfum vér heyrt, feður vorir hafa sagt oss frá dáð þeirri, er þú drýgðir á dögum þeirra, frá því, er þú gjörðir forðum daga.
3thi de fik ej Landet i Eje med Sværdet, det var ej deres Arm, der gav dem Sejr, men det var din højre, din Arm og dit Ansigts Lys, thi du havde dem kær.
3Þú stökktir burt þjóðum, en gróðursettir þá, þú lékst lýði harðlega, en útbreiddir þá.
4Du, du er min Konge, min Gud, som sender Jakob Sejr.
4Eigi unnu þeir landið með sverðum sínum, og eigi hjálpaði armleggur þeirra þeim, heldur hægri hönd þín og armleggur þinn og ljós auglitis þíns, því að þú hafðir þóknun á þeim.
5Ved dig nedstøder vi Fjenden, Modstanderne træder vi ned i dit Navn;
5Þú einn ert konungur minn, ó Guð, bjóð út hjálp Jakobsætt til handa.
6thi ej på min Bue stoler jeg, mit Sværd kan ikke give mig Sejr;
6Fyrir þína hjálp rekum vér fjandmenn vora undir, og fyrir þitt nafn troðum vér mótstöðumenn vora fótum.
7men du gav os Sejr over Fjenden, du lod vore Avindsmænd blive til Skamme.
7Ég treysti eigi boga mínum, og sverð mitt veitir mér eigi sigur,
8Vi roser os altid af Gud, dit Navn vil vi love for evigt. - Sela.
8heldur veitir þú oss sigur yfir fjandmönnum vorum og lætur hatursmenn vora verða til skammar.
9Dog har du forstødt os, gjort os til Spot, du drager ej med vore Hære;
9Af Guði hrósum vér oss ætíð og lofum nafn þitt að eilífu. [Sela]
10du lader os vige for Fjenden, vore Avindsmænd tager sig Bytte;
10Og þó hefir þú útskúfað oss og látið oss verða til skammar og fer eigi út með hersveitum vorum.
11du har givet os hen som Slagtekvæg, og strøet os ud mellem Folkene,
11Þú lætur oss hörfa undan fjandmönnum, og hatursmenn vorir taka herfang.
12dit Folk har du solgt til Spotpris, vandt ikke Rigdom ved Salget.
12Þú selur oss fram sem fénað til slátrunar og tvístrar oss meðal þjóðanna.
13Til Hån for Naboer gør du os, til Spot og Spe for Grander,
13Þú selur lýð þinn fyrir gjafverð, tekur ekkert verð fyrir hann.
14du gør os til Mundheld blandt Folkene, lader Folkeslagene ryste på Hovedet ad os.
14Þú lætur oss verða til háðungar nágrönnum vorum, til spotts og athlægis þeim er búa umhverfis oss.
15Min Skændsel er mig altid i Tanke, og Skam bedækker mit Åsyn
15Þú gjörir oss að orðskvið meðal lýðanna, lætur þjóðirnar hrista höfuðið yfir oss.
16for spottende, hånende Tale, for Fjendens og den hævngerriges Blikke.
16Stöðuglega stendur smán mín mér fyrir sjónum, og skömm hylur auglit mitt,
17Alt det kom over os, skønt vi glemte dig ikke, sveg ikke heller din Pagt!
17af því ég verð að heyra spott og lastmæli og horfa á óvininn og hinn hefnigjarna.
18Vort Hjerte veg ikke fra dig, vore Skridt forlod ej din Vej.
18Allt þetta hefir mætt oss, og þó höfum vér eigi gleymt þér og eigi rofið sáttmála þinn.
19Dog knuste du os, hvor Sjakalerne bor, og indhylled os i Mørke.
19Hjarta vort hefir eigi horfið frá þér né skref vor beygt út af vegi þínum,
20Havde vi glemt vor Guds Navn, bredt Hænderne ud mod en fremmed Gud,
20en samt hefir þú kramið oss sundur á stað sjakalanna og hulið oss niðdimmu.
21vilde Gud ej opspore det? Han kender jo Hjerternes Løn dom
21Ef vér hefðum gleymt nafni Guðs vors og fórnað höndum til útlendra guða,
22nej, for din Skyld dræbes vi Dagen lang og regnes som Slagtekvæg!
22mundi Guð eigi verða þess áskynja, hann sem þekkir leyndarmál hjartans?
23Vågn op, hvi sover du, Herre? Bliv vågen, forstød ej for stedse!
23En þín vegna erum vér stöðugt drepnir, erum metnir sem sláturfé.
24Hvorfor vil du skjule dit Åsyn, glemme vor Nød og Trængsel?
24Vakna! Hví sefur þú, Drottinn? Vakna, útskúfa oss eigi um aldur!
25Thi vor Sjæl ligger bøjet i Støvet, vort Legeme klæber ved Jorden.
25Hví hylur þú auglit þitt, gleymir eymd vorri og kúgun?Sál vor er beygð í duftið, líkami vor loðir við jörðina. [ (Psalms 44:27) Rís upp, veit oss lið og frelsa oss sakir miskunnar þinnar. ]
26Stå op og kom os til Hjælp, forløs os for din Miskundheds Skyld!
26Sál vor er beygð í duftið, líkami vor loðir við jörðina. [ (Psalms 44:27) Rís upp, veit oss lið og frelsa oss sakir miskunnar þinnar. ]