¹Og HERREN svarede Job og sagde:

¹¶ Korero mai ano a Ihowa ki a Hopa, i mea,

²Vil den trættekære tvistes med den Almægtige? Han, som revser Gud, han svare herpå!

²E tohe ana ranei ki te Kaha Rawa te tangata whakatohutohu? Ma te tangata e whakatupehupehu ana ki te Atua, mana e korero mai.

³Da svarede Job HERREN og sagde:

³Ano ra ko Hopa ki a Ihowa; i mea ia,

⁴Se, jeg er ringe, hvad skal jeg svare? Jeg lægger min Hånd på min Mund!

⁴Nana, ehara noa iho ahau. Ko te aha taku e whakahoki atu ai ki a koe? Ka kopania toku ringa ki toku mangai.

⁵Een Gang har jeg talt, gentager det ikke, to Gange, men gør det ej mer!

⁵Kua kotahi taku koreotanga, a e kore ahau e whakahoki kupu atu; a tuarua rawa, otira kahore atu aku.

⁶Da svarede HERREN Job ud fra Stormvejret og sagde:

⁶¶ Katahi ka whakahokia mai e Ihowa ki a Hopa i roto i te tukauati, ka mea,

⁷"Omgjord som en Mand dine Lænder, jeg vil spørge, og du skal lære mig!

⁷Tena ra, whakatane, whitikiria tou hope, a ka ui atu ahau ki a koe, mau ano e whakaatu mai ki ahau.

⁸Mon du vil gøre min Ret til intet, dømme mig, for af du selv kan få Ret?

⁸Me whakakahore ano ranei e koe taku whakawa? Me whakahe ki ahau kia whakatikaia ai tau?

⁹Har du en Arm som Gud, kan du tordne med Brag som han?

⁹He ringa pera ranei tou i to te Atua? He reo whatitiri ranei tou, he pera i tona?

¹⁰Smyk dig med Højhed og Storhed, klæd dig i Glans og Herlighed!

¹⁰Tena ra, rakai i a koe inaianei ki te rangatiratanga, ki te kororia; tatai i a koe ki te honore, ki te mana.

¹¹Udgyd din Vredes Strømme, slå de stolte ned med et Blik,

¹¹Ringihia atu te puhaketanga o tou riri; tirohia atu nga mea whakakake katoa, whakaititia iho.

¹²bøj med et Blik de stolte og knus på Stedet de gudløse,

¹²Titiro atu ki nga mea whakakake katoa, whakapikoa iho; takahia iho ano hoki te hunga kino i te wahi e tu na ratou.

¹³skjul dem i Støvet til Hobe og lænk deres Åsyn i Skjulet!

¹³Huihuia atu ratou, huna ki te puehu, herea o ratou mata ki te wahi ngaro.

¹⁴Så vil jeg også love dig for Sejren, din højre har vundet.

¹⁴Na ko reira ahau whakaae ai ki a koe, ma tou ringa matau ano koe e whakaora.

¹⁵Se Nilhesten! Den har jeg skabt såvel som dig. Som Oksen æder den Græs.

¹⁵¶ Na whakaaroa a Pehemoto, he mea hanga ngatahi korua naku; e kai ra i te tarutaru, ano he kau.

¹⁶Se, hvilken Kraft i Lænderne og hvilken Styrke i Bugens Muskler!

¹⁶Nana, ko tona kaha kei tona hope, ko tona pakaritanga kei nga uaua o tona kopu.

¹⁷Halen holder den stiv som en Ceder, Bovens Sener er flettet sammen;

¹⁷Ko tona hiawero, ano he hita e tawhiria ana e ia: powhiwhiwhi tonu nga uaua o tona huha.

¹⁸dens Knogler er Rør af, Kobber, Benene i den som Stænger af Jern.

¹⁸Ko ona wheua, ano he korere parahi; ko ona rara, he poro rino.

¹⁹Den er Guds ypperste Skabning, skabt til at herske over de andre;

¹⁹Ko ia te tino mea nui o nga ara o te Atua: ko tona kaihanga anake hei whakapa i tana hoari ki a ia.

²⁰thi Foder til den bærer Bjergene, hvor Markens Vildt har Legeplads.

²⁰He pono ko nga maunga hei homai kai mana; kei reira ano e takaro ana nga kirehe katoa o te parae.

²¹Den lægger sig hen under Lotusbuske, i Skjul af Siv og Rør;

²¹Ko tona takotoranga ko raro i nga rakau kouru nui, i te rake kakaho, i te repo.

²²Lotusbuskene giver den Tag og Skygge, Bækkens Pile yder den Hegn.

²²Hei taupoki mona te whakamarumaru o nga rakau kouru nui, kei tetahi taha ona, kei tetahi taha, nga wirou o te awa.

²³Den taber ej Modet, når Jordan stiger, er rolig, om Strømmen end svulmer mod dens Gab.

²³Nana, ki te aki mai te waipuke, e kore ia e tuiri; u tonu tona whakaaro, ahakoa kokiri noa mai a Horano ki tona mangai.

²⁴Hvem kan gribe den i dens Tænder og trække Reb igennem dens Snude?

²⁴E hopukia ranei ia e tetahi i a ia e mataara ana, e poka ranei i tona ihu ki te rore, puta noa?