¹Hvo Nakken gør stiv, skønt revset tit, han knuses brat uden Lægedom.

¹¶ Ko te tangata he maha nei nga riringa i tona he, a ka whakapakeke i tona kaki, ka whatiia ohoreretia ia; te taea te rongoa.

²Er der mange retfærdige, glædes Folket, men råder de gudløse, sukker Folket.

²¶ Ka whakanuia te hunga tika, ka koa te iwi; ka kingi te tangata kino, ka aue te iwi.

³Hvo Visdom elsker, glæder sin Fader, hvo Skøger omgås, bortødsler Gods.

³¶ Ko te tangata e matenui ana ki te whakaaro nui e whakahari ana i tona papa; ko te tangata ia e piri ana ki nga wahine kairau, he maumau taonga tana.

⁴Kongen grundfæster Landet med Ret, en Udsuger lægger det øde.

⁴¶ Ma te whakawa a te kingi e mau ai te whenua; ka whakataka ia e te tangata e tango ana i nga mea homai noa.

⁵Mand, der smigrer sin Næste, breder et Net for hans Fod.

⁵¶ Ko te tangata e whakapati ana ki tona hoa, e whakatakoto kupenga ana mo ona waewae.

⁶I sin Brøde hildes den onde, den retfærdige jubler af Glæde.

⁶¶ He rore kei roto i te he o te tangata kino; ko te tangata tika ia he waiata tana, he koa.

⁷Den retfærdige kender de ringes Retssag; den gudløse skønner intet.

⁷¶ E mahara ana te tangata tika ki te take a te rawakore: kahore o te tangata kino whakaaro kia mohiotia e ia.

⁸Spottere ophidser Byen, men Vismænd, de stiller Vrede.

⁸¶ Ma nga tangata whakahi e tahu te pa kia mura: ko ta te hunga whakaaro nui ia he whakatahuri atu i te riri.

⁹Går Vismand i Rette med Dåre, vredes og ler han, alt preller af.

⁹¶ Ki te totohe te tangata whakaaro nui ki te tangata wairangi, ahakoa riri ia, kata ranei, kahore he tanga.

¹⁰De blodtørstige hader lydefri Mand, de retsindige tager sig af ham.

¹⁰¶ E mauahara ana te tangata whakaheke toto ki te tangata i te ngakau tapatahi: tena ko te hunga tika, ka whai ratou kia whakaorangia ia.

¹¹En Tåbe slipper al sin Voldsomhed løs, Vismand stiller den omsider.

¹¹¶ E tuakina ana e te wairangi tona riri katoa ki waho: e puritia mai ana ia e te tangata whakaaro nui, e pehia ana.

¹²En Fyrste, som lytter til Løgnetale, får lufter gudløse Tjenere.

¹²¶ Ki te whakarongo te rangatira ki te teka, he kino katoa ana tangata.

¹³Fattigmand og Blodsuger mødes, HERREN giver begges Øjne Glans.

¹³¶ E tutaki ana te rawakore raua ko te kaitukino ki a raua; ko Ihowa te kaiwhakamarama o nga kanohi o raua tokorua.

¹⁴En Konge, der dømmer de ringe med Ret, hans Trone står fast evindelig.

¹⁴¶ Ko te kingi e pono ana tana whakawa mo nga rawakore, ka whakapumautia tona torona ake ake.

¹⁵Ris og Revselse, det giver Visdom, uvorn Dreng gør sin Moder Skam.

¹⁵¶ Ko te whiu, ko te riri i te he, he mea homai era i te whakaaro nui: tena ko te tamaiti mahue noa, ka whakama i a ia tona whaea.

¹⁶Bliver mange gudløse tiltager Synd; retfærdige ser med Fryd deres Fald.

¹⁶¶ Ka tokomaha te hunga kino, ka nui te he: ka kite ia te hunga tika i to ratou hinganga.

¹⁷Tugt din Søn, så kvæger han dig og bringer din Sjæl, hvad der smager.

¹⁷¶ Pakia tau tama, a ka whai okiokinga koe i a ia; ae ra, he ahuareka tana e homai ai ki tou wairua.

¹⁸Uden Syner forvildes et Folk; salig den, der vogter på Loven.

¹⁸¶ Ki te kahore he whakakitenga, ka kore te iwi e tupato: ko te kaipupuri ia i te ture, ka hari ia.

¹⁹Med Ord lader Træl sig ikke tugte, han fatter dem vel, men adlyder ikke.

¹⁹¶ Ehara te kupu i te papaki mo te pononga: ahakoa hoki ia matau, e kore ia e rongo.

²⁰Ser du en Mand, der er hastig til Tale, for en Tåbe er der snarere Håb end for ham.

²⁰¶ Ka kite ranei koe i te tangata kaika ki te korero? engari te wairangi ka totika ake i a ia.

²¹Forvænner man sin Træl fra ung, vil han til sidst være Herre.

²¹¶ Ko te tangata e penapena ana i tana pononga mai o te tamarikitanga, ka waiho ia e ia i te mutunga hei tama tupu.

²²Hidsig Mand vækker Strid, vredladen Mand gør megen Synd.

²²¶ He whakaoho whawhai ta te tangata pukuriri: he nui rawa hoki te he o te tangata aritarite.

²³Et Menneskes Hovmod ydmyger ham, den ydmyge opnår Ære.

²³¶ Ka whakaititia iho te tangata e tona whakapehapeha: ka whai honore ia te tangata ngakau papaku.

²⁴Hæleren hader sit Liv, han hører Forbandelsen, men melder intet.

²⁴¶ Ko te tangata e whakauru ana ki ta te tahae, e kino ana ki tona ake wairua: e rongo ana ia i te kanga, kahore e kiki.

²⁵Frygt for Mennesker leder i Snare, men den, der stoler på HERREN, er bjærget.

²⁵¶ He rore e homai ana e te wehi ki te tangata: ko te tangata ia e whakawhirinaki ana ki a Ihowa ka mawhiti.

²⁶Mange søger en Fyrstes Gunst; Mands Ret er dog fra HERREN.

²⁶¶ He tokomaha e whai ana kia paingia e te rangatira: otiia i ahu mai i a Ihowa te whakawa mo te tangata.

²⁷Urettens Mand er retfærdiges Gru, hvo redeligt vandrer, gudløses Gru.

²⁷¶ He mea whakarihariha ki te hunga tika te tangata whakahaere he; a he mea whakarihariha hoki ki te tangata kino te tangata he tika tona ara.