1(Af Koras Sønner. En Salme. En Sang.) Sin Stad, grundfæstet på hellige Bjerge, har Herren kær,
1¶ He himene, he waiata ma nga tama a Koraha. Kei nga maunga tapu tona turanga:
2Zions Porte fremfor alle Jakobs Boliger.
2E arohaina rawatia ana e Ihowa nga kuwaha o Hiona i nga nohoanga katoa o Hakopa.
3Der siges herlige Ting om dig, du Guds Stad. - Sela.
3He mea kororia nga mea e korerotia ana mou, e te pa o te Atua. (Hera.
4Jeg nævner Rahab og Babel blandt dem, der kender HERREN, Filisterland, Tyrus og Kusj, en fødtes her, en anden der.
4¶ Ka korerotia e ahau a Rahapa raua ko Papurona ki roto i te hunga e matau ana ki ahau: tirohia atu a Pirihitia, a Taira, a Etiopia; i whanau tenei ki reira.
5Men Zion kalder man Moder, der fødtes enhver, den Højeste holder det selv ved Magt.
5Ae ra ko te kupu tenei mo Hiona, I whanau tenei me tera ki reira: ma te Runga Rawa pu ano ia e whakapumau.
6HERREN tæller efter i Folkeslagenes Liste, en fødtes her, en anden der. - Sela.
6Ka korerotia e Ihowa, ina tuhituhia nga iwi, I whanau tenei ki reira. (Hera.
7Syngende og dansende siger de: "Alle mine Kilder er i dig!"
7Na ka mea te hunga waiata, me te hunga kanikani, Kei a koe oku puna katoa.