¹HERRE du hævnens Gud, du Hævnens Gud, træd frem i Glans;

¹¶ E Ihowa, e te Atua, e te Kairapu utu; e te Atua, e te Kairapu utu, tiaho mai.

²stå op, du Jordens Dommer, øv Gengæld mod de hovmodige!

²E ara, e te Kaiwhakawa o te whenua: hoatu te utu e rite ana ki te hunga whakakake.

³Hvor længe skal gudløse, HERRE, hvor længe skal gudløse juble?

³Kia pehea te roa, e Ihowa, o te hunga kino nei, kia pehea te roa o te hunga kino e whakamanamana ana?

⁴De fører tøjlesløs Tale, hver Udådsmand ter sig som Herre;

⁴Kei te korero whakatu ratou, kei te korero whakahi: kei te korero whakapehapeha ki a ratou nga kaimahi katoa i te kino.

⁵de underkuer, o HERRE, dit Folk og undertrykker din Arvelod;

⁵Mongamonga noa tau iwi i a ratou, e Ihowa: e tukinotia ana e ratou tou kainga tupu.

⁶de myrder Enke og fremmed faderløse slår de ihjel;

⁶E patua ana e ratou te pouaru, te manene: e kohuru ana i te pani.

⁷de siger: "HERREN kan ikke se,Jakobs Gud kan intet mærke!"

⁷A e mea ana, E kore a Ihowa e kite; e kore e maharatia e te Atua o Hakopa.

⁸Forstå dog, I Tåber blandt Folket! Når bliver I kloge, I Dårer?

⁸Kia matau, e nga poauau o te iwi: a hea ano koutou whai mahara ai, e nga kuware?

⁹Skulde han, som plantede Øret, ej høre, han, som dannede Øjet, ej se?

⁹Ko te kaiwhakato o te taringa, e kore ranei ia e rongo? Ko te kaihanga o te kanohi, e kore ianei ia e kite?

¹⁰Skulde Folkenes Tugtemester ej revse, han som lærer Mennesket indsigt?

¹⁰Ko te kaipapaki o nga iwi e kore ranei ia e papaki, ara ko te kaiwhakaako nei i te tangata kia mohio?

¹¹HERREN kender Menneskets Tanker, thi de er kun Tomhed.

¹¹E matau ana a Ihowa ki nga whakaaro o te tangata, he mea teka noa.

¹²Salig den Mand, du tugter, HERRE, og vejleder ved din Lov

¹²¶ Ka hari te tangata e pakia ana e koe, e Ihowa: e whakaakona ana i roto i tau ture;

¹³for at give ham Ro for onde Dage, indtil der graves en Grav til den gudløse;

¹³Kia marie ai tona ngakau i a koe i nga ra o te he, a keria noatia iho te poka mo te tangata kino.

¹⁴thi HERREN bortstøder ikke sit Folk og svigter ikke sin Arvelod.

¹⁴E kore hoki a Ihowa e panga i tana iwi, e kore ano e whakarere i tona kainga tupu.

¹⁵Den retfærdige kommer igen til sin Ret, en Fremtid har hver oprigtig af Hjertet.

¹⁵Engari e hoki te whakawa ki te tika: a e arumia e nga tangata ngakau tika katoa.

¹⁶Hvo står mig bi mod Ugerningsmænd? hvo hjælper mig mod Udådsmænd?

¹⁶Ko wai toku hei whakatika ake ki te hunga kino? Ko wai toku hei tu ake ki nga kaimahi i te hara?

¹⁷Var HERREN ikke min Hjælp, snart hviled min Sjæl i det stille.

¹⁷Mehemea kaua a Ihowa hei awhina moku, penei kua noho kupukore noa atu toku wairua.

¹⁸Når jeg tænkte: "Nu vakler min Fod", støtted din Nåde mig, HERRE;

¹⁸I taku meatanga, Ka paheke toku waewae; na tau mahi tohu, e Ihowa, ahau i tautoko ake.

¹⁹da mit Hjerte var fuldt af ængstede Tanker, husvaled din Trøst min Sjæl.

¹⁹I oku whakaaronga maha i roto i toku ngakau ko au whakamarie toku oranga ngakau.

²⁰står du i Pagt med Fordærvelsens Domstol, der skaber Uret i Lovens Navn?

²⁰Tera ranei e whakahoa ki a koe te torona o te kino, e whakatakoto nei i te mahi nanakia hei ture?

²¹Jager de end den ret,færdiges Liv og dømmer uskyldigt Blod,

²¹Kei te whakahuihui ratou ki te poke i te wairua o te tangata tika, e mea ana kia heke te toto harakore.

²²HERREN er dog mit Bjærgested, min Gud er min Tilflugtsklippe;

²²Ko Ihowa ia toku pa teko: ko toku Atua hei kohatu piringa moku.

²³han vender deres Uret imod dem selv, udsletter dem for deres Ondskab; dem udsletter HERREN vor Gud.

²³A nana i whakahoki to ratou kino ki runga ki a ratou, a tera ia e whakangaro i a ratou i roto i o ratou kino: ma Ihowa, ma to tatou Atua ratou e whakangaro.