1(Til sangmesteren. Af David.) Dårerne siger i Hjertet: "Der er ingen Gud!" Slet og afskyeligt handler de, ingen gør godt.
1ദൈവം ഇല്ല എന്നു മൂഢന് തന്റെ ഹൃദയത്തില് പറയുന്നു; അവര് വഷളന്മാരായി മ്ളേച്ഛത പ്രവര്ത്തിക്കുന്നു; നന്മചെയ്യുന്നവന് ആരുമില്ല.
2HERREN skuer ned fra Himlen på Menneskens Børn for at se, om der findes en forstandig, nogen, der søger Gud.
2ദൈവത്തെ അന്വേഷിക്കുന്ന ബുദ്ധിമാനുണ്ടോ എന്നു കാണ്മാന് യഹോവ സ്വര്ഗ്ഗത്തില്നിന്നു മനുഷ്യപുത്രന്മാരെ നോക്കുന്നു.
3Afveget er alle, til Hobe fordærvet, ingen gør godt, end ikke een!
3എല്ലാവരും വഴിതെറ്റി ഒരുപോലെ കൊള്ളരുതാത്തവരായിത്തീര്ന്നു; നന്മ ചെയ്യുന്നവനില്ല; ഒരുത്തന് പോലുമില്ല.
4Er alle de Udådsmænd da uden Forstand, der æder mit Folk, som åd de Brød, og ikke påkalder HERREN?
4നീതികേടു പ്രവര്ത്തിക്കുന്നവര് ആരും അറിയുന്നില്ലയോ? അപ്പം തിന്നുന്നതുപോലെ അവര് എന്റെ ജനത്തെ തിന്നുകളയുന്നു; യഹോവയോടു അവര് പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നില്ല.
5Af Rædsel gribes de da, thi Gud er i de retfærdiges Slægt.
5അവര് അവിടെ അത്യന്തം ഭയപ്പെട്ടു; യഹോവ നീതിമാന്മാരുടെ തലമുറയില് ഉണ്ടല്ലോ.
6Gør kun den armes Råd til Skamme, HERREN er dog hans Tilflugt.
6നിങ്ങള് ദരിദ്രന്റെ ആലോചനെക്കു ഭംഗം വരുത്തുന്നു; എന്നാല് യഹോവ അവന്റെ സങ്കേതമാകുന്നു.
7Ak, kom dog fra Zion Israels Frelse! Når HERREN vender Folkets Skæbne, skal Jakob juble, Israel glædes!
7സീയോനില്നിന്നു യിസ്രായേലിന്റെ രക്ഷവന്നെങ്കില്! യഹോവ തന്റെ ജനത്തിന്റെ സ്ഥിതി മാറ്റുമ്പോള് യാക്കോബ് സന്തോഷിക്കയും യിസ്രായേല് ആനന്ദിക്കയും ചെയ്യും.