1(En salme af David. Lehazkir.) HERRE, revs mig ej i din vrede, tugt mig ej i din Harme!
1യഹോവേ, ക്രോധത്തോടെ എന്നെ ശിക്ഷിക്കരുതേ. ഉഗ്രനീരസത്തോടെ എന്നെ ദണ്ഡിപ്പിക്കയുമരുതേ.
2Thi dine pile sidder i mig, din Hånd har lagt sig på mig.
2നിന്റെ അസ്ത്രങ്ങള് എന്നില് തറെച്ചിരിക്കുന്നു; നിന്റെ കൈ എന്റെ മേല് ഭാരമായിരിക്കുന്നു.
3Intet er karskt på min Krop for din Vredes Skyld, intet uskadt i mine Ledemod for mine Synders Skyld;
3നിന്റെ നീരസം ഹേതുവായി എന്റെ ദേഹത്തില് സൌഖ്യമില്ല; എന്റെ പാപം ഹേതുവായി എന്റെ അസ്ഥികളില് സ്വസ്ഥതയുമില്ല.
4thi over mit Hoved skyller min Brøde som en tyngende Byrde, for tung for mig.
4എന്റെ അകൃത്യങ്ങള് എന്റെ തലെക്കുമീതെ കവിഞ്ഞിരിക്കുന്നു; ഭാരമുള്ള ചുമടുപോലെ അവ എനിക്കു അതിഘനമായിരിക്കുന്നു.
5Mine Sår både stinker og rådner, for min Dårskabs Skyld går jeg bøjet;
5എന്റെ ഭോഷത്വംഹേതുവായി എന്റെ വ്രണങ്ങള് ചീഞ്ഞുനാറുന്നു.
6jeg er såre nedtrykt, sorgfuld vandrer jeg Dagen lang.
6ഞാന് കുനിഞ്ഞു ഏറ്റവും കൂനിയിരിക്കുന്നു; ഞാന് ഇടവിടാതെ ദുഃഖിച്ചുനടക്കുന്നു.
7Thi Lænderne er fulde af Brand, intet er karskt på min Krop,
7എന്റെ അരയില് വരള്ച നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു; എന്റെ ദേഹത്തില് സൌഖ്യമില്ല.
8jeg er lammet og fuldkommen knust, jeg skriger i Hjertets Vånde.
8ഞാന് ക്ഷീണിച്ചു അത്യന്തം തകര്ന്നിരിക്കുന്നു; എന്റെ ഹൃദയത്തിലെ ഞരക്കംനിമിത്തം ഞാന് അലറുന്നു. കര്ത്താവേ, എന്റെ ആഗ്രഹം ഒക്കെയും നിന്റെ മുമ്പില് ഇരിക്കുന്നു. എന്റെ ഞരക്കം നിനക്കു മറഞ്ഞിരിക്കുന്നതുമില്ല.
9HERRE, du kender al min Attrå, mit Suk er ej skjult for dig;
9എന്റെ നെഞ്ചിടിക്കുന്നു; ഞാന് വശംകെട്ടിരിക്കുന്നു; എന്റെ കണ്ണിന്റെ വെളിച്ചവും എനിക്കില്ലാതെയായി.
10mit Hjerte banker, min Kraft har svigtet, selv mit Øje har mistet sin Glans.
10എന്റെ സ്നേഹിതന്മാരും കൂട്ടുകാരും എന്റെ ബാധ കണ്ടു മാറിനിലക്കുന്നു; എന്റെ ചാര്ച്ചക്കാരും അകന്നുനിലക്കുന്നു.
11For min Plages Skyld flyr mig Ven og Frænde, mine Nærmeste holder sig fjert;
11എനിക്കു പ്രാണഹാനി വരുത്തുവാന് നോക്കുന്നവര് കണിവെക്കുന്നു; എനിക്കു അനര്ത്ഥം അന്വേഷിക്കുന്നവര് വേണ്ടാതനം സംസാരിക്കുന്നു; അവര് ഇടവിടാതെ ചതിവു ചിന്തിക്കുന്നു.
12de, der vil mig til Livs, sætter Snarer, og de, der vil mig ondt, lægger Råd om Fordærv, de tænker Dagen igennem på Svig.
12എങ്കിലും ഞാന് ചെകിടനെപ്പോലെ കേള്ക്കാതെ ഇരുന്നു; വായ്തുറക്കാതെ ഊമനെപ്പോലെ ആയിരുന്നു.
13Men jeg er som en døv, der intet hører, som en stum, der ej åbner sin Mund,
13ഞാന് , കേള്ക്കാത്ത മനുഷ്യനെപ്പോലെയും വായില് പ്രതിവാദമില്ലാത്തവനെപ്പോലെയും ആയിരുന്നു.
14som en Mand, der ikke kan høre, i hvis Mund der ikke er Svar.
14യഹോവേ, നിങ്കല് ഞാന് പ്രത്യാശ വെച്ചിരിക്കുന്നു; എന്റെ ദൈവമായ കര്ത്താവേ, നീ ഉത്തരം അരുളും.
15Thi til dig står mit Håb, o HERRE, du vil bønhøre, Herre min Gud,
15അവര് എന്നെച്ചൊല്ലി സന്തോഷിക്കരുതേ എന്നു ഞാന് പറഞ്ഞു; എന്റെ കാല് വഴുതുമ്പോള് അവര് എന്റെ നേരെ വമ്പു പറയുമല്ലോ.
16når jeg siger: "Lad dem ikke glæde sig over mig, hovmode sig over min vaklende Fod!"
16ഞാന് ഇടറി വീഴുമാറായിരിക്കുന്നു; എന്റെ ദുഃഖം എപ്പോഴും എന്റെ മുമ്പില് ഇരിക്കുന്നു.
17Thi jeg står allerede for Fald, mine Smerter minder mig stadig;
17ഞാന് എന്റെ അകൃത്യത്തെ ഏറ്റുപറയുന്നു; എന്റെ പാപത്തെക്കുറിച്ചു ദുഃഖിക്കുന്നു.
18thi jeg må bekende min Skyld må sørge over min Synd.
18എന്റെ ശത്രുക്കളോ ജീവനും ബലവുമുള്ളവര്. എന്നെ വെറുതെ പകെക്കുന്നവര് പെരുകിയിരിക്കുന്നു.
19Mange er de, der med Urette er mine Fjender, talrige de, der hader mig uden Grund,
19ഞാന് നന്മ പിന്തുടരുകയാല് അവര് എനിക്കു വിരോധികളായി നന്മെക്കു പകരം തിന്മ ചെയ്യുന്നു.
20som lønner mig godt med ondt, som står mig imod, fordi jeg søger det gode.
20യഹോവേ, എന്നെ കൈവിടരുതേ; എന്റെ ദൈവമേ, എന്നോടകന്നിരിക്കരുതേ.
21HERRE, forlad mig ikke, min Gud, hold dig ikke borte fra mig,
21എന്റെ രക്ഷയാകുന്ന കര്ത്താവേ, എന്റെ സഹായത്തിന്നു വേഗം വരേണമേ.
22il mig til Hjælp, o Herre, min Frelse!