1(En salme af Asaf.) Gud, Gud HERREN talede og stævnede Jorden hid fra Sol i Opgang til Sol i Bjærge;
1ദൈവം, യഹോവയായ ദൈവം അരുളിച്ചെയ്തു, സൂര്യന്റെ ഉദയംമുതല് അസ്തമയംവരെ ഭൂമിയെ വിളിക്കുന്നു.
2fra Zion, Skønhedens Krone, viste Gud sig i Stråleglans
2സൌന്ദര്യത്തിന്റെ പൂര്ണ്ണതയായ സീയോനില്നിന്നു ദൈവം പ്രകാശിക്കുന്നു.
3vor Gud komme og tie ikke! - Foran ham gik fortærende Ild, omkring ham rasede Storm;
3നമ്മുടെ ദൈവം വരുന്നു; മൌനമായിരിക്കയില്ല; അവന്റെ മുമ്പില് തീ ദഹിപ്പിക്കുന്നു; അവന്റെ ചുറ്റും വലിയോരു കൊടുങ്കാറ്റടിക്കുന്നു.
4han stævnede Himlen deroppe hid og Jorden for at dømme sit Folk:
4തന്റെ ജനത്തെ ന്യായം വിധിക്കേണ്ടതിന്നു അവന് മേലില്നിന്നു ആകാശത്തെയും ഭൂമിയെയും വിളിക്കുന്നു.
5"Saml mig mine fromme, der sluttede Pagt med mig ved Ofre!"
5യാഗം കഴിച്ചു എന്നോടു നിയമം ചെയ്തവരായ എന്റെ വിശുദ്ധന്മാരെ എന്റെ അടുക്കല് കൂട്ടുവിന് .
6Og Himlen forkyndte hans Retfærd, at Gud er den, der dømmer. Sela.
6ദൈവം തന്നേ ന്യായാധിപതി ആയിരിക്കയാല് ആകാശം അവന്റെ നീതിയെ ഘോഷിക്കും. സേലാ.
7Hør, mit Folk, jeg vil tale, Israel, jeg vil vidne imod dig, Gud, din Gud er jeg!
7എന്റെ ജനമേ, കേള്ക്ക; ഞാന് സംസാരിക്കും. യിസ്രായേലേ, ഞാന് നിന്നോടു സാക്ഷീകരിക്കുംദൈവമായ ഞാന് നിന്റെ ദൈവമാകുന്നു.
8Jeg laster dig ikke for dine Slagtofre, dine Brændofre har jeg jo stadig for Øje;
8നിന്റെ ഹനനയാഗങ്ങളെക്കുറിച്ചു ഞാന് നിന്നെ ശാസിക്കുന്നില്ല; നിന്റെ ഹോമയാഗങ്ങള് എപ്പോഴും എന്റെ മുമ്പാകെ ഇരിക്കുന്നു.
9jeg tager ej Tyre fra dit Hus eller Bukke fra dine Stalde;
9നിന്റെ വീട്ടില്നിന്നു കാളയെയോ നിന്റെ തൊഴുത്തുകളില്നിന്നു കോലാട്ടുകൊറ്റന്മാരെയോ ഞാന് എടുക്കയില്ല.
10thi mig tilhører alt Skovens Vildt, Dyrene på de tusinde Bjerge;
10കാട്ടിലെ സകലമൃഗവും പര്വ്വതങ്ങളിലെ ആയിരമായിരം ജന്തുക്കളും എനിക്കുള്ളവയാകുന്നു.
11jeg kender alle Bjergenes Fugle, har rede på Markens Vrimmel.
11മലകളിലെ പക്ഷികളെ ഒക്കെയും ഞാന് അറിയുന്നു; വയലിലെ ജന്തുക്കളും എനിക്കുള്ളവ തന്നേ.
12Om jeg hungred, jeg sagde det ikke til dig, thi mit er Jorderig og dets Fylde!
12എനിക്കു വിശന്നാല് ഞാന് നിന്നോടു പറകയില്ല; ഭൂലോകവും അതിന്റെ നിറവും എന്റേതത്രേ.
13Mon jeg æder Tyres Kød eller drikker Bukkes Blod?
13ഞാന് കാളകളുടെ മാംസം തിന്നുമോ? കോലാട്ടുകൊറ്റന്മാരുടെ രക്തം കുടിക്കുമോ?
14Lovsang skal du ofre til Gud og holde den Højeste dine Løfter.
14ദൈവത്തിന്നു സ്തോത്രയാഗം അര്പ്പിക്ക; അത്യുന്നതന്നു നിന്റെ നേര്ച്ചകളെ കഴിക്ക.
15Og kald på mig på Nødens Dag; jeg vil udfri dig, og du skal ære mig,
15കഷ്ടകാലത്തു എന്നെ വിളിച്ചപേക്ഷിക്ക; ഞാന് നിന്നെ വിടുവിക്കയും നീ എന്നെ മഹത്വപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യും.
16Men til Den gudløse siger Gud: Hvi regner du op mine Bud og fører min Pagt i Munden,
16എന്നാല് ദുഷ്ടനോടു ദൈവം അരുളിച്ചെയ്യുന്നുനീ എന്റെ ചട്ടങ്ങളെ അറിയിപ്പാനും എന്റെ നിയമത്തെ നിന്റെ വായില് എടുപ്പാനും നിനക്കെന്തു കാര്യം?
17når du dog hader Tugt og kaster mine Ord bag din Ryg?
17നീ ശാസനയെ വെറുത്തു എന്റെ വചനങ്ങളെ നിന്റെ പുറകില് എറിഞ്ഞുകളയുന്നുവല്ലോ.
18Ser du en Tyv, slår du Følge med ham, med Horkarle bolder du til,
18കള്ളനെ കണ്ടാല് നീ അവന്നു അനുകൂലപ്പെടുന്നു; വ്യഭിചാരികളോടു നീ പങ്കു കൂടുന്നു.
19slipper Munden løs med ondt, din Tunge bærer på Svig.
19നിന്റെ വായ് നീ ദോഷത്തിന്നു വിട്ടുകൊടുക്കുന്നു; നിന്റെ നാവു വഞ്ചന പിണെക്കുന്നു.
20Du sidder og skænder din Broder, bagtaler din Moders Søn;
20നീ ഇരുന്നു നിന്റെ സഹോദരന്നു വിരോധമായി സംസാരിക്കുന്നു; നിന്റെ അമ്മയുടെ മകനെക്കുറിച്ചു അപവാദം പറയുന്നു.
21det gør du, og jeg skulde tie, og du skulde tænke, jeg er som du! Revse dig vil jeg og gøre dig det klart.
21ഇവ നീ ചെയ്തു ഞാന് മിണ്ടാതിരിക്കയാല് ഞാന് നിന്നെപ്പോലെയുള്ളവനെന്നു നീ നിരൂപിച്ചു; എന്നാല് ഞാന് നിന്നെ ശാസിച്ചു നിന്റെ കണ്ണിന് മുമ്പില് അവയെ നിരത്തിവേക്കും.
22Mærk jer det, I, som glemmer Gud, at jeg ikke skal rive jer redningsløst sønder.
22ദൈവത്തെ മറക്കുന്നവരേ, ഇതു ഔര്ത്തുകൊള്വിന് ; അല്ലെങ്കില് ഞാന് നിങ്ങളെ കീറിക്കളയും; വിടുവിപ്പാന് ആരുമുണ്ടാകയുമില്ല.
23Den, der ofrer Taksigelse, ærer mig; den, der agter på Vejen, lader jeg se Guds Frelse.
23സ്തോത്രമെന്ന യാഗം അര്പ്പിക്കുന്നവന് എന്നെ മഹത്വപ്പെടുത്തുന്നു; തന്റെ നടപ്പിനെ ക്രമപ്പെടുത്തുന്നവന്നു ഞാന് ദൈവത്തിന്റെ രക്ഷയെ കാണിക്കും.