1(Til sangmesteren. Al-jonat-elem-rehokim. Af David. En miktam, da filisterne greb ham i Gat.) Vær mig nådig Gud, thi Mennesker vil mig til livs, jeg trænges stadig af Stridsmænd;
1ദൈവമേ, എന്നോടു കൃപയുണ്ടാകേണമേ; മനുഷ്യര് എന്നെ വിഴുങ്ങുവാന് പോകുന്നു; അവര് ഇടവിടാതെ പൊരുതു എന്നെ ഞെരുക്കുന്നു.
2mine Fjender vil mig stadig til Livs, thi mange strider bittert imod mig!
2എന്റെ ശത്രുക്കള് ഇടവിടാതെ എന്നെ വിഴുങ്ങുവാന് ഭാവിക്കുന്നു; ഗര്വ്വത്തോടെ എന്നോടു പൊരുതുന്നവര് അനേകരല്ലോ.
3Når jeg gribes af Frygt, vil jeg stole på dig,
3ഞാന് ഭയപ്പെടുന്ന നാളില് നിന്നില് ആശ്രയിക്കും.
4og med Guds Hjælp skal jeg prise hans Ord. Jeg stoler på Gud, jeg frygter ikke, hvad kan Kød vel gøre mig?
4ഞാന് ദൈവത്തില് അവന്റെ വചനത്തെ പുകഴും; ഞാന് ദൈവത്തില് ആശ്രയിക്കുന്നു; ഞാന് ഭയപ്പെടുകയില്ല. ജഡത്തിന്നു എന്നോടു എന്തു ചെയ്വാന് കഴിയും?
5De oplægger stadig Råd imod mig, alle deres Tanker går ud på ondt.
5ഇടവിടാതെ അവര് എന്റെ വാക്കുകളെ കോട്ടിക്കളയുന്നു; അവരുടെ വിചാരങ്ങളൊക്കെയും എന്റെ നേരെ തിന്മെക്കായിട്ടാകുന്നു.
6De flokker sig sammen, ligger på Lur, jeg har dem lige i Hælene, de står mig jo efter Livet.
6അവര് കൂട്ടംകൂടി ഒളിച്ചിരിക്കുന്നു; എന്റെ പ്രാണന്നായി പതിയിരിക്കുമ്പോലെ അവര് എന്റെ കാലടികളെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
7Gengæld du dem det onde, stød Folkene ned i Vrede, o Gud!
7നീതികേടിനാല് അവര് ഒഴിഞ്ഞുപോകുമോ? ദൈവമേ, നിന്റെ കോപത്തില് ജാതികളെ തള്ളിയിടേണമേ.
8Selv har du talt mine Suk, i din Lædersæk har du gemt mine Tårer; de står jo i din Bog.
8നീ എന്റെ ഉഴല്ചകളെ എണ്ണുന്നു; എന്റെ കണ്ണുനീര് നിന്റെ തുരുത്തിയില് ആക്കിവെക്കേണമേ; അതു നിന്റെ പുസ്തകത്തില് ഇല്ലയോ?
9Da skal Fjenderne vige, den Dag jeg kalder; så meget ved jeg, at Gud er med mig.
9ഞാന് വിളിച്ചപേക്ഷിക്കുമ്പോള് തന്നേ എന്റെ ശത്രുക്കള് പിന് തിരിയുന്നു; ദൈവം എനിക്കു അനുകൂലമെന്നു ഞാന് അറിയുന്നു.
10Med Guds Hjælp skal jeg prise hans Ord, med HERRENs Hjælp skal jeg prise hans Ord.
10ഞാന് ദൈവത്തില് അവന്റെ വചനത്തെ പുകഴും; ഞാന് യഹോവയില് അവന്റെ വചനത്തെ പുകഴും.
11Jeg stoler på Gud, jeg frygter ikke, hvad kan et Menneske gøre mig?
11ഞാന് ദൈവത്തില് ആശ്രയിക്കുന്നു; ഞാന് ഭയപ്പെടുകയില്ല. മനുഷ്യന്നു എന്നോടു എന്തു ചെയ്വാന് കഴിയും?
12Jeg har Løfter til dig at indfri, o Gud, med Takofre vil jeg betale dig.
12ദൈവമേ, നിനക്കുള്ള നേര്ച്ചകള്ക്കു ഞാന് കടമ്പെട്ടിരിക്കുന്നു; ഞാന് നിനക്കു സ്തോത്രയാഗങ്ങളെ അര്പ്പിക്കും.
13Thi fra Døden frier du min Sjæl, ja min Fod fra Fald, at jeg kan vandre for Guds Åsyn i Livets Lys.
13ഞാന് ദൈവത്തിന്റെ മുമ്പാകെ ജീവന്റെ പ്രകാശത്തില് നടക്കേണ്ടതിന്നു നീ എന്റെ പ്രാണനെ മരണത്തില്നിന്നും എന്റെ കാലുകളെ ഇടര്ച്ചയില്നിന്നും വിടുവിച്ചുവല്ലോ. (സംഗീതപ്രമാണിക്കു; നശിപ്പിക്കരുതേ എന്ന രാഗത്തില്; ദാവീദിന്റെ ഒരു സ്വര്ണ്ണഗീതം; അവന് ശൌലിന്റെ മുമ്പില്നിന്നു ഗുഹയിലേക്കു ഔടിപ്പോയ കാലത്തു ചമെച്ചതു.)