Danish

Shqip

2 Samuel

22

1David sang HERREN denne Sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans Fjenders og af Sauls Hånd.
1Davidi i drejtoi Zotit fjalët e këtij kantiku ditën që Zoti e çliroi nga duart e të gjithë armiqve të tij dhe nga dora e Saulit. Ai tha:
2Han sang: "HERRE, min Klippe, min Borg, min Befrier,
2"Zoti është fortesa ime, kalaja ime dhe çlirimtari im,
3min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn, min Tilflugt, min Frelser, som frelser mig fra Vold!
3Perëndia im, shkëmbi në të cilin strehohem, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, strehimi im i lartë, streha ime. O shpëtimtari im, ti më shpëton nga dhuna!
4Jeg påkalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
4Unë i kërkoj ndihmë Zotit që meriton të lavdërohet, dhe kështu më shpëtoi nga duart e armiqve të mi.
5Dødens Brændinger omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,
5Valët e vdekjes më kishin rrethuar dhe përrenjtë e shkatërrimit më kishin tmerruar.
6Dødsrigets Reb omspændte mig, Dødens Snarer faldt over mig;
6Dhimbjet e Sheolit më kishin zënë dhe lakun e vdekjes e kisha para syve.
7i min Vånde påkaldte jeg HERREN og råbte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Råb fandt ind til hans Ører!
7Në ankthin tim i kërkova ndihmë Zotit dhe i klitha Perëndisë tim. Ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli ku ndodhej dhe klithma ime arriti në veshët e tij.
8Da rystede Jorden og skjalv, Himlens Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
8Atëherë toka u trondit dhe u drodh, themelet e qiejve u lëkundën dhe u shkundën, sepse ai ishte tërë zemërim.
9Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
9Një tym ngjitej nga fejzat e hundës së tij dhe një zjarr përvëlues i dilte nga goja; prej tij dilnin thëngjij.
10Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
10Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij.
11båret af Keruber fløj han, svæved på Vindens Vinger;
11Ai rrinte kaluar mbi një kerubin, fluturonte dhe dukej mbi flatrat e erës.
12han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
12Si shatorre rreth vetes kishte vënë terrin, errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit.
13Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder ud.
13Nga shkëlqimi që i priste dilnin thëngjij.
14HERREN tordned fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst;
14Zoti gjëmoi në qiejt dhe Më i Larti bëri të dëgjohet zëri i tij.
15han udslynged Pile, adsplittede dem, lod Lynene funkle og skræmmede dem.
15Hodhi shigjeta dhe shpërndau armiqtë, hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau.
16Havets Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved HERRENs Trusel, for hans Vredes Pust.
16Atëherë doli shtrati i detit dhe themelet e botës u zbuluan, me qortimin e Zotit, me erën që shfrynë, fejzat e hundës së tij.
17Han udrakte Hånden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
17Ai nga lart shtriu dorën dhe më kapi, më nxori nga ujërat e mëdha.
18frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
18Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë
19På min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig et Værn.
19Ata ishin ngritur kundër meje ditën e mjerimit tim, por Zoti qe përkrahësi im,
20Han førte mig ud i åbent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
20ai më çoi larg tyre; ai më shpëtoi sepse i pëlqej.
21HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
21Zoti më ka shpërblyer simbas së drejtës sime dhe më ka dhënë simbas pastërtisë së duarve të mia,
22thi jeg holdt mig til HERRENs Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud;
22sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im.
23hans Bud stod mig alle for Øje, jeg veg ikke fra hans Love.
23Sepse kam mbajtur para vetes të gjitha ligjet e tij dhe nuk jam larguar nga statutet e tij.
24Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
24Kam qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë.
25HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som var ham for Øje!
25Prandaj Zoti më ka dhënë simbas së drejtës sime, simbas pastërtisë sime përpara syve të tij.
26Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
26Ti tregohesh i mëshirshëm me njeriun e përshpirtshëm dhe i drejtë me njeriun e drejtë;
27du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
27ti tregohesh i pastër me njeriun e pastër dhe dinak me njeriun e çoroditur.
28De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
28Ti shpëton njerëzit e hidhëruar, por shikimi yt ndalet mbi kryelartët për t'i ulur.
29Ja, du er min Lampe, HERRE! HERREN opklarer mit Mørke.
29Po, ti je drita ime, o Zot; Zoti ndriçon terrin tim.
30Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
30Me ty mund të sulmoj një grup, me Perëndinë tim mund të kapërcej një mur.
31Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENs Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
31Rruga e Zotit është e përsosur; fjala e Zotit është purifikuar me zjarrin. Ai është mburoja e të gjithë atyre që kanë shpresë tek ai.
32Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
32Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Dhe kush është Kalaja përveç Perëndisë tonë?
33den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
33Zoti është kalaja ime e fuqishme, ai e bën të përsosur rrugën time.
34gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste på Højne,
34Ai i bën këmbët e mia si ato të drerit dhe më bën të mbahem mirë në vendet e mia të larta.
35oplærte min Hånd til Krig, så mine Arme spændte Kobberbuen?
35Ai i mëson duart e mia për betejë dhe krahët e mia mund të tendosin një hark prej bronzi.
36Du gav mig din Frelses Skjold, din Nedladelse gjorde mig stor;
36Ti më ke dhënë edhe mburojën e shpëtimit tënd dhe mirësia jote më ka bërë të madh.
37du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
37Ti i ke zgjedhur hapat e mia dhe këmbët e mia nuk kanë ngurruar në këtë rast.
38Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
38Unë i kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam shkatërruar, nuk jam kthyer prapa para se t'i shfarosja.
39slog dem ned, så de ej kunde rejse sig, men lå faldne under min Fod.
39I kam shkatërruar dhe shtypur, dhe ata nuk kanë mundur më të ngrihen kundër meje; ata kanë rënë nën këmbët e mia.
40Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
40Ti më ke dhënë forcë në betejë, dhe bëre që të më përulen ata që ngriheshin kundër meje;
41du slog mine Fjender på Flugt mine Avindsmænd ryddede jeg af Vejen.
41bëre që të më kthenin kurrizin armiqtë e mi përpara meje, dhe unë zhduka ata që më urrenin.
42De råbte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
42Ata shikuan, por nuk pati njeri që t'i shpëtonte; i klithën Zotit, por ai nuk iu përgjigj atyre.
43Jeg knuste dem som Jordens Støv, som Gadeskarn tramped jeg på dem.
43Unë i thërmova si pluhuri i tokës, i copëtova dhe i shkela si balta e rrugëve.
44Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
44Ti më ke çliruar nga mosmarrëveshjet e popullit tim, më ke ruajtur si udhëheqës i kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer.
45Udlandets Sønner kryber for mig; blot de hører om mig, lyder de mig:
45Bijtë e të huajve më nënshtrohen mua; sa më dëgjojnë, më binden.
46Udlandets Sønner vansmægter, kommer skælvende frem af deres Skjul.
46Bijtë e të huajve kanë humbur guximin, kanë dalë duke u dridhur nga fortesat e tyre.
47HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
47Rroftë Zoti! Qoftë e bekuar Fortesa ime! U lartësoftë në qiell Perëndia, Fortesa e shpëtimit tim!
48den Gud, som giver mig Hævn, lægger Folkeslag under min Fod
48Éshtë Perëndia që hakmerret për mua, që më nënshtron popujt,
49og frier mig fra mine Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
49dhe më liron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu i furishëm.
50HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,
50Prandaj, o Zot, do të të kremtoj midis kombeve dhe do të këndojë lavdinë e emrit tënd.
51du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed. David og hans Æt evindelig.
51Lirime të mëdha i siguron mbretit të tij, sillet dashamirës me të vajosurin, me Davidin dhe me pasardhësit e tij përjetë".