¹Sølvet har jo sit Leje, som renses, sit sted

¹Tunay na may mina na mayroong pilak, at dako na ukol sa ginto na kanilang pinagdadalisayan.

²Jern hentes op af Jorden, og Sten smeltes om til Kobber.

²Bakal ay hinuhukay sa lupa, at tanso ay binububo mula sa bato.

³På Mørket gør man en Ende og ransager indtil de dybeste Kroge Mørkets og Mulmets Sten;

³Ang tao'y naglalagay ng wakas sa kadiliman, at sumisiyasat hanggang sa kalayulayuang hangganan ng mga bato ng kadiliman at salimuot na kadiliman.

⁴man bryder en Skakt under Foden, og glemte, foruden Fodfæste, hænger de svævende fjernt fra Mennesker.

⁴Siya'y humuhukay ng malayo sa tinatahanan ng mga tao: nililimot ng paa na dumadaan nagbibitin doong malayo sa mga tao, sila'y umuugoy na paroo't parito.

⁵Af Jorden fremvokser Brød, imedens dens Indre omvæltes som af Ild;

⁵Tungkol sa lupa, mula rito'y nanggagaling ang tinapay: at sa ilalim ay wari tinutuklap ng apoy.

⁶i Stenen der sidder Safiren, og der er Guldstøv i den.

⁶Ang mga bato nito'y kinaroroonan ng mga zafiro. At ito'y may alabok na ginto.

⁷Stien derhen er Rovfuglen ukendt, Falkens Øje udspejder den ikke;

⁷Yaong landas na walang ibong mangdadagit ay nakakaalam. Ni nakita man ng mata ng falkon:

⁸den trædes ikke af stolte Vilddyr, Løven skrider ej frem ad den.

⁸Hindi natungtungan ng mga palalong hayop, ni naraanan man ng mabangis na leon,

⁹På Flinten lægger man Hånd og omvælter Bjerge fra Roden;

⁹Kaniyang inilalabas ang kaniyang kamay sa batong pingkian; binabaligtad ng mga ugat ang mga bundok.

¹⁰i Klipperne hugger man Gange, alskens Klenodier skuer Øjet;

¹⁰Siya'y nagbabangbang sa gitna ng mga bato; at ang kaniyang mata ay nakakakita ng bawa't mahalagang bagay.

¹¹man tilstopper Strømmenes Kilder og bringer det skjulte for Lyset.

¹¹Kaniyang tinatalian ang mga lagaslas upang huwag umagos; at ang bagay na nakukubli ay inililitaw niya sa liwanag.

¹²Men Visdommen - hvor mon den findes, og hvor er Indsigtens Sted?

¹²Nguni't saan masusumpungan ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?

¹³Mennesket kender ikke dens Vej, den findes ej i de levendes Land;

¹³Hindi nalalaman ng tao ang halaga niyaon; ni nasusumpungan man sa lupain ng may buhay.

¹⁴Dybet siger: "I mig er den ikke!" Havet: "Ej heller hos mig!"

¹⁴Sinasabi ng kalaliman. Wala sa akin: at sinasabi ng dagat: Hindi sumasaakin.

¹⁵Man får den ej for det fineste Guld, for Sølv kan den ikke købes,

¹⁵Hindi mabibili ng ginto, ni matitimbangan man ng pilak ang halaga niyaon.

¹⁶den opvejes ikke med Ofirguld, med kostelig Sjoham eller Safir;

¹⁶Hindi mahahalagahan ng ginto sa Ophir, ng mahalagang onix, o ng zafiro.

¹⁷Guld og Glar kan ej måle sig med den, den fås ej i Bytte for gyldne Kar,

¹⁷Ginto at salamin ay hindi maihahalintulad doon: ni maipagpapalit man sa mga hiyas na dalisay na ginto.

¹⁸Krystal og Koraller ikke at nævne. At eje Visdom er mere end Perler,

¹⁸Hindi mabibilang ang coral o ang cristal; Oo, ang halaga ng karunungan ay higit sa mga rubi.

¹⁹Ætiopiens Topas kan ej måle sig med den, den opvejes ej med det rene Guld.

¹⁹Ang topacio sa Etiopia ay hindi maipapantay doon, ni mahahalagahan man ng dalisay na ginto.

²⁰Men Visdommen - hvor mon den kommer fra, og hvor er Indsigtens Sted?

²⁰Saan nanggagaling nga ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?

²¹Den er dulgt for alt levendes Øje og skjult for Himmelens Fugle;

²¹Palibhasa't nakukubli sa mga mata ng lahat na may buhay, at natatago sa mga ibon sa himpapawid.

²²Afgrund og Død må sige: "Vi hørte kun tale derom."

²²Ang kapahamakan at ang kamatayan ay nagsasabi, narinig namin ng aming mga pakinig ang bulungbulungan niyaon.

²³Gud er kendt med dens Vej, han ved, hvor den har sit Sted;

²³Nauunawa ng Dios ang daan niyaon, at nalalaman niya ang dako niyaon.

²⁴thi han skuer til Jordens Ender, alt under Himmelen ser han.

²⁴Sapagka't tumitingin siya hanggang sa mga wakas ng lupa, at nakikita ang silong ng buong langit;

²⁵Dengang han fastsatte Vindens Vægt og målte Vandet med Mål,

²⁵Upang bigyan ng timbang ang hangin; Oo, kaniyang tinatakal ang tubig sa takalan.

²⁶da han satte en Lov for Regnen, afmærked Tordenskyen dens Vej,

²⁶Nang siya'y gumawa ng pasiya sa ulan, at ng daan sa kidlat ng kulog:

²⁷da skued og mønstred han den, han stilled den op og ransaged den.

²⁷Nang magkagayo'y nakita niya ito, at inihayag; kaniyang itinatag ito, oo, at siniyasat.

²⁸Men til Mennesket sagde han: "Se, HERRENs Frygt, det er Visdom, at sky det onde er Indsigt."

²⁸At sa tao ay sinabi niya, Narito, ang pagkatakot sa Dios ay siyang karunungan; at ang paghiwalay sa kasamaan ay pagkaunawa.