1David sang HERREN denne Sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans Fjenders og af Sauls Hånd.
1RAB, Davutu bütün düşmanlarının ve Saulun elinden kurtardığı gün Davut RABbe şu ezgiyi okudu.
2Han sang: "HERRE, min Klippe, min Borg, min Befrier,
2Şöyle dedi: ‹‹RAB benim kayam, sığınağım, kurtarıcımdır,
3min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn, min Tilflugt, min Frelser, som frelser mig fra Vold!
3Tanrım, kayamdır, Ona sığınırım,Kalkanım, güçlü kurtarıcım,Korunağım, sığınacak yerimdir.Kurtarıcım, zorbalıktan beni sen kurtarırsın!
4Jeg påkalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.
4Övgüye değer RABbe seslenir,Kurtulurum düşmanlarımdan.
5Dødens Brændinger omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,
5Çünkü ölüm dalgaları beni kuşattı,Yıkım selleri bastı,
6Dødsrigets Reb omspændte mig, Dødens Snarer faldt over mig;
6Ölüler diyarının bağları sardı,Ölüm tuzakları çıktı karşıma.
7i min Vånde påkaldte jeg HERREN og råbte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Råb fandt ind til hans Ører!
7Sıkıntı içinde RABbe yakardım,Tanrıma seslendim.Tapınağından sesimi duydu,Haykırışım kulaklarına ulaştı.
8Da rystede Jorden og skjalv, Himlens Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.
8O zaman yeryüzü sarsılıp sallandı,Titreyip sarsıldı göklerin temelleri,Çünkü RAB öfkelenmişti.
9Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.
9Burnundan duman yükseldi,Ağzından kavurucu ateşVe korlar fışkırdı.
10Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;
10Kara buluta basarakGökleri yarıp indi.
11båret af Keruber fløj han, svæved på Vindens Vinger;
11Bir Keruva binip uçtu,Rüzgarın kanatları üstünde belirdi.
12han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.
12Karanlığı örtündü,Kara bulutları kendine çardak yaptı.
13Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder ud.
13Varlığının parıltısındanKorlar savruluyordu.
14HERREN tordned fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst;
14RAB göklerden gürledi,Duyurdu sesini Yüceler Yücesi.
15han udslynged Pile, adsplittede dem, lod Lynene funkle og skræmmede dem.
15Savurup oklarını düşmanlarını dağıttı,Şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi.
16Havets Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved HERRENs Trusel, for hans Vredes Pust.
16RABbin azarlamasından,Burnundan çıkan güçlü soluktan,Denizin dibi göründü,Yeryüzünün temelleri açığa çıktı.
17Han udrakte Hånden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,
17RAB yukarıdan elini uzatıp tuttu,Çıkardı beni derin sulardan.
18frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.
18Beni zorlu düşmanımdan,Benden nefret edenlerden kurtardı,Çünkü onlar benden daha güçlüydü.
19På min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig et Værn.
19Felaket günümde karşıma dikildiler,Ama RAB bana destek oldu.
20Han førte mig ud i åbent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.
20Beni huzura kavuşturdu,Kurtardı, çünkü benden hoşnut kaldı.
21HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;
21RAB doğruluğumun karşılığını verdi,Beni temiz ellerime göre ödüllendirdi.
22thi jeg holdt mig til HERRENs Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud;
22Çünkü RABbin yolunda yürüdüm,Tanrımdan uzaklaşarak kötülük yapmadım.
23hans Bud stod mig alle for Øje, jeg veg ikke fra hans Love.
23Onun bütün ilkelerini göz önünde tuttum,Kurallarından ayrılmadım.
24Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.
24Onun önünde kusursuzdum,Suç işlemekten sakındım.
25HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som var ham for Øje!
25Bu yüzden RAB beni doğruluğumaVe gözünde pak yaşayışıma göre ödüllendirdi.
26Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,
26Sadık kuluna sadakat gösterir,Kusursuz olana kusursuz davranırsın.
27du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.
27Pak olanla pak olur,Eğriye eğri davranırsın.
28De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!
28Alçakgönüllüleri kurtarır,Gururluları gözler, gururunu kırarsın.
29Ja, du er min Lampe, HERRE! HERREN opklarer mit Mørke.
29Ya RAB, ışığım sensin!Karanlığımı aydınlatırsın.
30Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.
30Desteğinle akıncılara saldırır,Seninle surları aşarım, Tanrım.
31Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENs Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.
31Tanrının yolu kusursuzdur,RABbin sözü arıdır.O kendisine sığınan herkesin kalkanıdır.
32Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,
32Var mı RABden başka tanrı?Tanrımızdan başka kaya var mı?
33den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,
33Sığınağım Tanrıdır,Yolumu doğru kılan Odur.
34gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste på Højne,
34Ayaklar verdi bana, geyiklerinki gibi,Doruklarda tutar beni.
35oplærte min Hånd til Krig, så mine Arme spændte Kobberbuen?
35Bana savaşmayı öğretti,Kollarımla tunç bir yayı gereyim diye.
36Du gav mig din Frelses Skjold, din Nedladelse gjorde mig stor;
36Bana zafer kalkanını bağışlarsın,Alçakgönüllülüğün beni yüceltir.
37du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.
37Bastığım yerleri genişletirsin,Burkulmaz bileklerim.
38Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,
38Düşmanlarımı kovalayıp yok ettim,Hepsi yok olmadan geri dönmedim.
39slog dem ned, så de ej kunde rejse sig, men lå faldne under min Fod.
39Onları ezip yok ettim, kalkamaz oldular,Ayaklarımın altına serildiler.
40Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;
40Savaş için beni güçle donattın,Bana başkaldıranları önümde yere serdin.
41du slog mine Fjender på Flugt mine Avindsmænd ryddede jeg af Vejen.
41Düşmanlarımı kaçmak zorunda bıraktın,Benden nefret edenleri yok ettim.
42De råbte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.
42Feryat ettiler, ama kurtaran çıkmadı;RABbi çağırdılar, ama O yanıt vermedi.
43Jeg knuste dem som Jordens Støv, som Gadeskarn tramped jeg på dem.
43Yerin tozu gibi onları ezdim,Sokak çamuru gibi ayağımın altında çiğnedim.
44Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;
44Halkımın çekişmelerinden beni kurtardın,Uluslara önder olarak beni korudun,Tanımadığım halklar bana kulluk ediyor.
45Udlandets Sønner kryber for mig; blot de hører om mig, lyder de mig:
45Yabancılar bana boyun eğiyor,Duyar duymaz sözümü dinliyorlar.
46Udlandets Sønner vansmægter, kommer skælvende frem af deres Skjul.
46Yabancıların betleri benizleri attı,Titreyerek çıkıyorlar kalelerinden. metin ‹‹Silah kuşanarak››.
47HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,
47RAB yaşıyor! Kayama övgüler olsun!Yücelsin kurtarıcım, Kayam Tanrım!
48den Gud, som giver mig Hævn, lægger Folkeslag under min Fod
48Odur öcümü alan,Halkları bana bağımlı kılan.
49og frier mig fra mine Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.
49Düşmanlarımdan kurtarır,Başkaldıranlardan üstün kılar beni,Zorbaların elinden alır.
50HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,
50Bunun için uluslar arasında sana şükredeceğim, ya RAB,Adını ilahilerle öveceğim.
51du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed. David og hans Æt evindelig.
51RAB kralını büyük zaferlere ulaştırır,Meshettiği krala, Davut'a ve soyunaSonsuza dek sevgi gösterir.››