1Ve dem, der giver Ulykkeslove og ivrigt fører Uret til Bogs
1Yoksullardan adaleti esirgemek,Halkımın düşkünlerinin hakkını elinden almak,Dulları avlamak,Öksüzlerin malını yağmalamak içinHaksız kararlar alanların,Adil olmayan yasalar çıkaranların vay haline!
2for at trænge de ringe fra Retten og røve de armes Ret i mit Folk, at Enker kan blive deres Bytte og faderløse kan plyndres.
3Yargı günüUzaklardan başınıza felaket geldiğinde ne yapacaksınız?Yardım için kime koşacaksınız,Servetinizi nereye saklayacaksınız?
3Hvad gør I på Straffens Dag, når Undergang kommer fra det fjerne? Til hvem vil I ty om Hjælp, hvor gemmer I da eders Rigdom?
4Tutsaklar arasında bir köşeye sinmekYa da savaşta ölmekten başka çareniz kalmayacak.Bütün bunlara karşın RABbin öfkesi dinmedi,Eli hâlâ kalkmış durumda.
4Enten må I knæle blandt Fanger, eller også falde på Valen! Men trods alt har hans Vrede ej lagt sig, hans Hånd er fremdeles rakt ud.
5‹‹Vay haline Asur, öfkemin değneği!Elindeki sopa benim gazabımdır.
5Ve Assur, min Harmes Kæp, min Vrede er Stokken i hans Hånd.
6Asuru tanrısız ulusa karşı salacağım;Soyup yağma etmesi,Sokaktaki çamur gibi onları çiğnemesi,Öfkelendiğim halkın üzerine yürümesi içinBuyruk vereceğim.››
6Jeg sender ham mod et vanhelligt Folk, opbyder ham mod min Vredes, Folk til at gøre Bytte og røve og trampe det ned som Skarn på Gaden.
7Ama Asur Kralı bundan da kötüsünü düşünüyor.Birçok ulusun kökünü kazıyıp yok etmeyi tasarlıyor.
7Men han, han mener det ej så, hans Hjerte tænker ej så. Nej, at ødelægge, det er hans Attrå, at udrydde Folk, ikke få.
8‹‹Komutanlarımın hepsi birer kral değil mi?›› diyor,
8Thi han siger: "Er ej mine Høvedsmænd Konger til Hobe?
9‹‹Kalnoyu, Karkamış gibi ele geçirmedim mi?Hamanın sonu Arpatınki,Samiriyenin sonu Şamınki gibi olmadı mı?
9Gik det ej Kalno som Karkemisj, mon ikke Hamat som Arpad, Samaria som Damaskus?
10Putları Yeruşalim ve Samiriyeninkinden daha çok olan putperest ülkeleri nasıl ele geçirdimse,
10Som min Hånd fandt hen til Afgudernes Riger, der dog havde flere Gudebilleder end Jerusalem og Samaria
11Samiriyeye ve putlarına ne yaptımsa,Yeruşalime ve putlarına da yapamaz mıyım?››
11mon jeg da ikke skal handle med Jerusalem og dets Gudebilleder, som jeg handlede med Samaria og dets Afguder?"
12Rab Siyon Dağına ve Yeruşalime karşı tasarladıklarını yapıp bitirdikten sonra şöyle diyecek:‹‹Asur Kralını kibirli yüreği,Övüngen bakışları yüzünden cezalandıracağım.
12Men når Herren fuldbyrder alt sit Værk på Zions Bjerg og i Jerusalem, vil jeg hjemsøge Assyrerkongens Hjertes Hovmodsfrugt og hans Øjnes trodsige Pral,
13Çünkü, ‹Her şeyi bileğimin gücüyle,Bilgeliğimle yaptım› diyor,‹Akıllıyım, ulusları ayıran sınırları yok ettim,Hazinelerini yağmaladım,Güçlü kralları tahtlarından indirdim.
13fordi han siger: "Med min, stærke Hånd greb jeg ind, med min Visdom, thi jeg er klog. Jeg flyttede Folkeslags Grænser og rev deres Skatte til mig, stødte Folk fra Tronen i Almagt;
14Elimi yuvaya sokup kuş yumurtalarını toplar gibiUlusların varını yoğunu topladım.Terk edilmiş yumurtaları nasıl toplarlarsa,Ben de bütün ülkeleri öyle topladım.Kanat çırpan, ağzını açan,Sesini çıkaran olmadı.› ››
14min Hånd fandt til Folkenes Rigdom som hen til en Fuglerede; som man sanker forladte Æg, har jeg sanket den vide Jord, og ingen rørte en Vinge, åbnede Næbbet og peb."
15Balta kendisini kullanana karşı övünür mü?Testere kendisini kullanana karşı büyüklenir mi?Sanki değnek kendisini kaldıranı sallayabilir,Sopa sahibini kaldırabilirmiş gibi...
15Mon Øksen bryster sig mod den, som hugger, gør Saven sig til mod den, som saver? Som om Kæppen kan svinge den, der løfter den, Stokken løfte, hvad ikke er Træ!
16Rab, Her Şeye Egemen RAB,Asurun güçlü adamlarınıYıpratıcı hastalıkla cezalandıracak.Orduları alev alev yanacak.
16Derfor sender Herren Hærskarers HERRE, Svindsot i hans Fedme, og under hans Herlighed luer en Lue som luende Ild;
17İsrailin Işığı ateş,İsrailin Kutsalı alev olacak;Asurun dikenli çalılarınıBir gün içinde yakıp bitirecek.
17Israels Lys bliver til Ild og dets Hellige til en Flamme, og den brænder og fortærer hans Tidsel og Torn på een Dag;
18Görkemli ormanıyla verimli tarlaları,Ölümcül bir hastalığa yakalanmış insan gibiTümüyle harap olacak.
18hans Skovs og Frugthaves Herlighed skal den rydde Rub og Stub, og han bliver som en syg, der hentæres.
19Ormanda artakalan ağaçlarBir çocuğun bile sayabileceği kadar az olacak.
19De Træer, som levnes i hans Skov, bliver det let at tælle; et Barn kan skrive dem op.
20O gün İsrailin sağ kalanları,Yakupun kaçıp kurtulan torunları,Kendilerini yok etmek isteyene değil,Artık içtenlikle RABbe, İsrailin Kutsalına dayanacaklar.
20På hin Dag skal Israels Rest og det, som undslipper af Jakobs Hus, ikke mere støtte sig til den, der slår det, men til HERREN, Israels Hellige, i Sandhed.
21Geriye kalanlar,Yakup soyundan sağ kalanlar,Güçlü Tanrıya dönecekler.
21En Rest skal omvende sig, Jakobs Rest, til den vældige Gud.
22Ey İsrail, halkın denizin kumu kadar çok olsa da,Ancak pek azı dönecek.Tümüyle adil bir yıkım kararlaştırıldı.
22Thi var end dit Folk som Sandet ved Havet, Israel, kun en Rest deraf skal omvende sig. Ødelæggelse er fastslået, og med Retfærdighed vælter den frem;
23Rab, Her Şeye Egemen RAB,Kararlaştırılan yıkımı bütün yeryüzünde gerçekleştirecek. sözcükleri genellikle ‹‹Sağ kalanlar dönecek›› diye çevrildi. Yeşaya bu sözcükleri ilk oğluna ad olarak verdi (bkz. 7:3).
23thi Ødelæggelse og fastslået Råd fuldbyrder Herren, Hærskarers HERRE, over al Jorden.
24Bu nedenle Rab,Her Şeye Egemen RAB şöyle diyor:‹‹Ey sen, Siyonda yaşayan halkım,Asurlular, Mısırlıların yaptığı gibiSana değnekle vurduklarında,Sopalarını sana karşı kaldırdıklarında korkma.
24Derfor, så siger Herren, Hærskarers HERRE: Frygt ikke, mit Folk, som bor i Zion, for Assyrien, når det slår dig med Kæppen og løfter sin Stok imod dig som fordum Ægypten!
25Çünkü çok yakında gazabım sona erecek,Öfkem Asurluların yıkımını sağlayacak.
25Thi end om en føje Stund er Vreden ovre, og min Harme vender sig til deres Fordærv.
26Ben, Her Şeye Egemen RAB,Midyanlıları Orev Kayasında alt ettiğim gibi,Onları da kırbaçla alt edeceğim.Değneğimi Mısıra karşı nasıl denizin üzerine uzattımsa,Şimdi yine öyle yapacağım.
26Så svinger Hærskarers HERRE Svøben imod det, som da Midjan blev slået ved Orebs Klippe; hans Stok er udrakt imod Havet, og han løfter den som fordum mod Ægypten.
27O gün Asurun yükü sırtınızdan,Boyunduruğu boynunuzdan kalkacak;Semirdiğiniz için boyunduruk kırılacak.››
27På hin Dag tager han Byrden af din Skulder og Åget af din Nakke, ja, Åget brister for Fedme.
28Ayat Kentine saldırdılar,Migrondan geçip ağırlıklarını Mikmasta bıraktılar.
28Han rykker mod Ajjat, drager uden om Migron, i Mikmas lader han Trosset blive;
29Geçidi aşarak Gevada konakladılar.Rama Kenti korkudan titredi,Saulun kenti Givada yaşayan halk kaçıştı.
29de går over Passet: "I Geba holder vi Natterast!" Rama ryster, Sauls Gibea flyr.
30Ey Gallim halkı, sesini yükselt!Ey Layşa halkı, dinle!Zavallı Anatot halkı!
30Skrig højt, Gallims Datter! Lyt til, Lajsja! Stem i, Anatot!
31Madmena halkı kaçıyor,Hagevimde yaşayanlar sığınacak yer arıyor.
31Madmena flyr, Gebims Folk bjærger deres Gods.
32Düşman bugün Novda duracak;Siyon Kentinin kurulduğu dağa,Yeruşalim Tepesine yumruk sallayacak.
32Endnu i Dag står han i Nob; han svinger Hånden mod Zions Datters Bjerg, Jerusalems Høj -
33Rab, Her Şeye Egemen RAB düşmanıDal gibi kesip korkunç güçle yere çalacak.Uzun boyluları devirecek,Gururluları alçaltacak.
33Se, Herren, Hærskarers HERRE, afhugger hans Grene med Gru; de knejsende Stammer fældes, de stolte Træer må segne.
34Ormandaki çalılıkları baltayla keser gibiKesip devirecek onları.Lübnan, Güçlü Olan'ın önünde diz çökecek.
34Med Jernet gør han lyst i Skovens Tykning, og Libanon falder for den Herlige.