1HERRE, kom vor skæbne i Hu, sku ned og se vor skændsel!
1Anımsa, ya RAB, başımıza geleni,Bak da utancımızı gör.
2Vor Arvelod tilfaldt fremmede, Udlændinge fik vore Huse.
2Mülkümüz yabancılara geçti,Evlerimiz ellere.
3Forældreløse, faderløse er vi, som Enker er vore Mødre.
3Öksüz kaldık, babasız,Annelerimiz dul kadınlara döndü.
4Vort Drikkevand må vi købe, betale må vi vort Brænde.
4Suyumuzu parayla içtik,Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
5Åget trykker vor Nakke, vi trættes og finder ej Hvile.
5Bizi kovalayanlar ensemizde,Yorgun düştük, rahatımız yok.
6Ægypten rakte vi Hånd, Assur, for at mættes med Brød.
6Ekmek içinMısıra, Asura el açtık.
7Vore Fædre, som synded, er borte, og vi må bære deres Skyld.
7Atalarımız günah işledi,Ama artık onlar yok;Suçlarının cezasını biz yüklendik.
8Over os råder Trælle, ingen frier os fra dem.
8Köleler üstümüzde saltanat sürüyor,Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
9Med Livsfare henter vi vort Brød, udsatte for Ørkenens Sværd.
9Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzündenEkmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
10Vor Hud er sværtet som en Ovn af Hungerens svidende Lue.
10Kıtlığın yakıcı sıcağındanDerimiz fırın gibi kızardı.
11De skændede kvinder i Zion, Jomfruer i Judas Byer.
11Siyonda kadınların,Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
12Fyrster greb de og hængte, tog intet Hensyn til gamle.
12Önderler ellerinden asıldı,Yaşlılar saygı görmedi.
13Ynglinge sattes til Kværnen, under Brændeknippet segnede Drenge.
13Değirmen taşını gençler çevirdi,Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
14De gamle forsvandt fra Porten, de unge fra Strengenes Leg.
14Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu,Gençler saz çalmaz oldu.
15Vort Hjertes Glæde er borte, vor Dans er vendt til Sorg.
15Yüreğimizin sevinci durdu,Oyunumuz yasa döndü.
16Kronen faldt af vort Hoved, ve os, at vi har syndet!
16Taç düştü başımızdan,Vay başımıza!Çünkü günah işledik.
17Vort Hjerte blev derfor sygt, derfor vort Øje mørkt:
17Bu yüzden yüreğimiz baygın,Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
18For Zions Bjerg, som er øde, Ræve tumler sig der.
18Viran olan Siyon Dağının üstündeÇakallar geziyor!
19Du, HERRE, troner for evigt, fra Slægt til Slægt står din trone.
19Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB,Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
20Hvi glemmer du os bestandig og svigter os alle dage?
20Niçin bizi hep unutuyorsun,Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
21Omvend os, HERRE, til dig, så vender vi om, giv os nye Dage, som fordum!
21Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz,Eski günlerimizi geri ver.
22Eller har du helt stødt os bort, er din Vrede mod os uden Ende?
22Bizi büsbütün attıysan,Bize çok öfkelenmiş olmalısın.