1(Til sangmesteren. Al-tasjhet. Af David. En miktam.) Er det virkelig Ret, I taler, I Guder, dømmer I Menneskenes Børn retfærdigt?
1Ey yöneticilerfü, gerçekten adil mi karar verirsiniz?Doğru mu yargılarsınız insanları?
2Nej, alle øver I Uret på Jord, eders Hænder udvejer Vold.
2Hayır! Hep haksızlık tasarlarsınız içinizde,Zorbalık saçar elleriniz yeryüzüne.
3Fra Moders Liv vanslægted de gudløse, fra Moders Skød for Løgnerne vild.
3Kötüler daha ana rahmindeyken yoldan çıkar,Doğdu doğalı yalan söyleyerek sapar.
4Gift har de i sig som Slangen, den stumme Øgle, der døver sit Øre
4Zehirleri yılan zehiri gibidir.Kulakları tıkalı bir kobrayı andırırlar,
5og ikke vil høre på Tæmmerens Røst, på den kyndige Slangebesværger.
5Usta büyücülerin,Afsuncuların sesini duymak istemeyen bir kobrayı.
6Gud, bryd Tænderne i deres Mund, Ungløvernes Kindtænder knuse du, HERRE;
6Ey Tanrı, kır onların ağzında dişlerini,Sök genç aslanların azı dişlerini, ya RAB!
7lad dem svinde som Vand, der synker, visne som nedtrampet Græs.
7Akıp giden su gibi yok olsunlar.Yaylarını gerince oklarının ucu kırılsın.
8Lad dem blive som Sneglen, opløst i Slim som et ufuldbårent Foster, der aldrig så Sol.
8Süründükçe eriyen sümüklüböceğe dönsünler.Düşük çocuk gibi güneş yüzü görmesinler.
9Før eders Gryder mærker til Tjørnen, ja, midt i deres Livskraft river han dem bort i sin Vrede
9Kazanlarınız diken ateşini daha duymadan,Yaşı da kurusu da kasırgayla savrulacak kötülerin.
10Den retfærdige glæder sig, når han ser Hævn, hans Fødder skal vade i gudløses Blod;
10Doğru adam alınan öcü görünce sevinecekVe ayaklarını kötünün kanında yıkayacak.
11Og Folk skal sige: "Den retfærdige får dog sin Løn, der er dog Guder, som dømmer på Jord!"
11O zaman insanlar, ‹‹Gerçekten doğrulara ödül var›› diyecek,‹‹Gerçekten dünyayı yargılayan bir Tanrı var.››