1ای خداوند، تا به کی مرا همیشه فراموش می کنی؟ تا به کی رویت را از من می پوشانی؟
1How long wilt thou forget me, O LORD? for ever? how long wilt thou hide thy face from me?
2تا به کی افکارم مرا آزار دهند و دل من هر روزه از غم پُر باشد؟ تا به کی دشمنم بر من سربلندی کند؟
2How long shall I take counsel in my soul, having sorrow in my heart daily? how long shall mine enemy be exalted over me?
3ای خداوند، خدای من! بر من رحم کن و دعایم را قبول فرما! چشمانم را روشن کن تا خواب مرگ مرا فرا نگیرد.
3Consider and hear me, O LORD my God: lighten mine eyes, lest I sleep the sleep of death;
4مبادا دشمنم بگوید: «بر او پیروز شدم.» و مخالفانم از پریشانی ام شاد شوند.
4Lest mine enemy say, I have prevailed against him; and those that trouble me rejoice when I am moved.
5اما من به رحمت تو توکل می دارم، دل من در نجات تو خوشی می کند.برای خداوند سرود می خوانم، زیرا که به من احسان نموده است.
5But I have trusted in thy mercy; my heart shall rejoice in thy salvation.
6برای خداوند سرود می خوانم، زیرا که به من احسان نموده است.
6I will sing unto the LORD, because he hath dealt bountifully with me.