¹بعد از آن عیسی برای یکی از عیدهای یهود به اورشلیم رفت.

¹وبعد هذا كان عيد لليهود فصعد يسوع الى اورشليم.

²در اورشلیم نزدیک دروازه ای معروف به دروازۀ گوسفند حوضی با پنج رواق وجود دارد، که به زبان عبرانی آن را بیتسده می گویند.

²وفي اورشليم عند باب الضان بركة يقال لها بالعبرانية بيت حسدا لها خمسة اروقة.

³در آن جا عدۀ زیادی از بیمارن، نابینایان، لنگان و شلان دراز کشیده [و منتظر حرکت آب بودند

³في هذه كان مضطجعا جمهور كثير من مرضى وعمي وعرج وعسم يتوقعون تحريك الماء.

⁴زیرا هر چند وقت یکبار فرشتۀ خداوند به حوض داخل می شد و آب را به حرکت در می آورد و اولین بیماری که بعد از حرکت آب به حوض داخل می گردید از هر مرضی که داشت شفا می یافت.]

⁴لان ملاكا كان ينزل احيانا في البركة ويحرك الماء. فمن نزل اولا بعد تحريك الماء كان يبرأ من اي مرض اعتراه.

⁵در میان آن ها مردی دیده می شد که سی و هشت سال به مرضی مبتلا بود.

⁵وكان هناك انسان به مرض منذ ثمان وثلاثين سنة.

⁶وقتی عیسی او را در آنجا خوابیده دید و دانست که مدت زیادی است که بیمار می باشد، از او پرسید: «آیا می خواهی خوب و سالم شوی؟»

⁶هذا رآه يسوع مضطجعا وعلم ان له زمانا كثيرا فقال له اتريد ان تبرأ.

⁷آن مریض جواب داد: «ای آقا، وقتی آب به حرکت می آید کسی نیست که به من کمک کند و مرا در حوض بیاندازد. تا من از جایم حرکت می کنم، شخص دیگری پیش از من داخل می شود.»

⁷اجابه المريض يا سيد ليس لي انسان يلقيني في البركة متى تحرك الماء. بل بينما انا آت ينزل قدامي آخر.

⁸عیسی به او گفت: «برخیز بسترت را بردار و برو.»

⁸قال له يسوع قم. احمل سريرك وامش.

⁹آن مرد فوراً شفا یافت و بستر خود را برداشت و به راه افتاد. آن روز، روز سَبَت بود.

⁹فحالا برئ الانسان وحمل سريره ومشى. وكان في ذلك اليوم سبت

¹⁰به همین علت یهودیان به مردی که شفا یافته بود گفتند: «امروز روز سَبَت است، تو اجازه نداری بستر خود را ببری.»

¹⁰فقال اليهود للذي شفي انه سبت. لا يحلّ لك ان تحمل سريرك.

¹¹او در جواب ایشان گفت: «آن کسی که مرا شفا داد به من گفت: بسترت را بردار و برو.»

¹¹اجابهم ان الذي ابرأني هو قال لي احمل سريرك وامش.

¹²از او پرسیدند: «چه شخصی به تو گفت: بسترت را بردار و برو؟»

¹²فسألوه من هو الانسان الذي قال لك احمل سريرك وامش.

¹³ولی آن مردی که شفا یافته بود او را نمی شناخت زیرا آن محل پُر از جمعیت بود و عیسی از آنجا رفته بود.

¹³اما الذي شفي فلم يكن يعلم من هو. لان يسوع اعتزل. اذ كان في الموضع جمع.

¹⁴بعد از این جریان، عیسی او را در عبادتگاه یافته به او گفت: «اکنون که شفا یافته ای دیگر گناه نکن، مبادا به وضع بدتری دچار شوی.»

¹⁴بعد ذلك وجده يسوع في الهيكل وقال له ها انت قد برئت. فلا تخطئ ايضا لئلا يكون لك اشرّ.

¹⁵آن مرد رفت و به یهودیان گفت: «کسی که مرا شفا داد عیسی است.»

¹⁵فمضى الانسان واخبر اليهود ان يسوع هو الذي ابرأه.

¹⁶چون عیسی در روز سَبَت این کارها را می کرد، یهودیان به زجر او پرداختند.

¹⁶ولهذا كان اليهود يطردون يسوع ويطلبون ان يقتلوه لانه عمل هذا في سبت.

¹⁷اما عیسی به آنها گفت: «پدرم هنوز کار می کند و من هم کار می کنم.»

¹⁷فاجابهم يسوع ابي يعمل حتى الآن وانا اعمل.

¹⁸پس از این سبب، یهودیان بیشتر قصد قتل او را کردند چون او نه تنها روز سَبَت را می شکست، بلکه خدا را پدر خود می خواند و بدین طریق خود را با خدا برابر می ساخت.

¹⁸فمن اجل هذا كان اليهود يطلبون اكثر ان يقتلوه. لانه لم ينقض السبت فقط بل قال ايضا ان الله ابوه معادلا نفسه بالله

¹⁹عیسی در جواب آنها گفت: «بیقین بدانید که پسر نمی تواند از خود کاری انجام دهد مگر آنچه که می بیند پدر انجام می دهد. هرچه پدر می کند پسر هم می کند،

¹⁹فاجاب يسوع وقال لهم الحق الحق اقول لكم لا يقدر الابن ان يعمل من نفسه شيئا الا ما ينظر الآب يعمل. لان مهما عمل ذاك فهذا يعمله الابن كذلك.

²⁰زیرا پدر پسر را دوست دارد و هرچه انجام دهد، به پسر نیز نشان می دهد و کارهای بزرگتر از این هم به او نشان خواهد داد تا شما تعجب کنید،

²⁰لان الآب يحب الابن ويريه جميع ما هو يعمله. وسيريه اعمالا اعظم من هذه لتتعجبوا انتم.

²¹زیرا همانطور که پدر مردگان را زنده می کند و به آن ها زندگی می بخشد، پسر هم هرکه را بخواهد زنده می کند.

²¹لانه كما ان الآب يقيم الاموات ويحيي كذلك الابن ايضا يحيي من يشاء.

²²پدر بر هیچ کس داوری نمی کند، او تمام داوری را به پسر سپرده است،

²²لان الآب لا يدين احدا بل قد اعطى كل الدينونة للابن.

²³تا آنکه همه، همانطور که پدر را احترام می کنند، پسر را نیز احترام نمایند. کسی که به پسر بی حرمتی کند، به پدر که او را فرستاده است بی حرمتی کرده است.

²³لكي يكرم الجميع الابن كما يكرمون الآب. من لا يكرم الابن لا يكرم الآب الذي ارسله

²⁴بیقین بدانید، هرکه سخنان مرا بشنود و به فرستندۀ من ایمان آورد، زندگی ابدی دارد و هرگز ملامت نخواهد شد، بلکه از مرگ گذشته و به زندگی رسیده است.

²⁴الحق الحق اقول لكم ان من يسمع كلامي ويؤمن بالذي ارسلني فله حياة ابدية ولا يأتي الى دينونة بل قد انتقل من الموت الى الحياة.

²⁵بیقین بدانید که زمانی خواهد آمد، و در واقع آن زمان شروع شده است، که مردگان صدای پسر خدا را خواهند شنید و هرکه بشنود زنده خواهد شد،

²⁵الحق الحق اقول لكم انه تأتي ساعة وهي الآن حين يسمع الاموات صوت ابن الله والسامعون يحيون.

²⁶زیرا همانطور که پدر سرچشمۀ زندگی است، به پسر هم این قدرت را بخشیده است تا سرچشمۀ زندگی باشد.

²⁶لانه كما ان الآب له حياة في ذاته كذلك اعطى الابن ايضا ان تكون له حياة في ذاته.

²⁷و به او اختیار داده است که داوری نماید، زیرا پسر انسان است.

²⁷واعطاه سلطانا ان يدين ايضا لانه ابن الانسان.

²⁸از این تعجب نکنید، زیرا زمانی خواهد آمد که همۀ مردگان صدای او را خواهند شنید

²⁸لا تتعجبوا من هذا. فانه تأتي ساعة فيها يسمع جميع الذين في القبور صوته.

²⁹و از قبرهای خود بیرون خواهند آمد ـ نیکوکاران برای زندگی خواهند برخاست و بدکاران برای بازخواست.

²⁹فيخرج الذين فعلوا الصالحات الى قيامة الحياة والذين عملوا السيّآت الى قيامة الدينونة.

³⁰من از خود نمی توانم کاری انجام دهم بلکه مطابق آنچه که می شنوم قضاوت می کنم و قضاوت من عادلانه است، زیرا در پی انجام خواسته های خودم نیستم، بلکه انجام ارادۀ پدری که مرا فرستاده است.

³⁰انا لا اقدر ان افعل من نفسي شيئا. كما اسمع ادين ودينونتي عادلة لاني لا اطلب مشيئتي بل مشيئة الآب الذي ارسلني

³¹اگر من دربارۀ خودم شهادت بدهم، شهادت من اعتباری ندارد،

³¹ان كنت اشهد لنفسي فشهادتي ليست حقا.

³²ولی شخص دیگری هست که دربارۀ من شهادت می دهد و می دانم که شهادت او دربارۀ من اعتباری دارد.

³²الذي يشهد لي هو آخر وانا اعلم ان شهادته التي يشهدها لي هي حق.

³³شما قاصدانی پیش یحیی فرستادید و او به حقیقت شهادت داد.

³³انتم ارسلتم الى يوحنا فشهد للحق.

³⁴من به شهادت انسان نیازی ندارم بلکه بخاطر نجات شما این سخنان را می گویم.

³⁴وانا لا اقبل شهادة من انسان. ولكني اقول هذا لتخلصوا انتم.

³⁵یحیی مانند چراغی بود، که می سوخت و می درخشید و شما می خواستید، برای مدتی در نور او شادمانی کنید.

³⁵كان هو السراج الموقد المنير وانتم اردتم ان تبتهجوا بنوره ساعة.

³⁶اما من شاهدی بزرگتر از یحیی دارم: کارهایی که پدر به من سپرده است تا انجام دهم، بر این حقیقت شهادت می دهند که پدر مرا فرستاده است.

³⁶واما انا فلي شهادة اعظم من يوحنا. لان الاعمال التي اعطاني الآب لاكمّلها هذه الاعمال بعينها التي انا اعملها هي تشهد لي ان الآب قد ارسلني.

³⁷پدری که مرا فرستاد خودش بر من شهادت داده است. شما هرگز نه او را دیده اید و نه صدایش را شنیده اید

³⁷والآب نفسه الذي ارسلني يشهد لي. لم تسمعوا صوته قط ولا ابصرتم هيئته.

³⁸و کلام او در دل های شما جایی ندارد، زیرا به آن کسی که فرستاده است، ایمان نمی آورید.

³⁸وليست لكم كلمته ثابتة فيكم. لان الذي ارسله هو لستم انتم تؤمنون به.

³⁹نوشته ها را مطالعه می نمایید، چون خیال می کنید که در آن ها زندگی ابدی خواهید یافت. در حالی که آن ها دربارۀ من شهادت می دهد،

³⁹فتشوا الكتب لانكم تظنون ان لكم فيها حياة ابدية. وهي التي تشهد لي.

⁴⁰شما نمی خواهید پیش من بیایید تا زندگی بیابید.

⁴⁰ولا تريدون ان تأتوا اليّ لتكون لكم حياة

⁴¹من از مردم توقع احترام ندارم.

⁴¹مجدا من الناس لست اقبل.

⁴²من شما را می شناسم و می دانم که خدا را از دل دوست ندارید.

⁴²ولكني قد عرفتكم ان ليست لكم محبة الله في انفسكم.

⁴³من به نام پدر خود آمده ام و شما مرا نمی پذیرید، ولی اگر کسی خودسرانه بیاید از او استقبال خواهید کرد.

⁴³انا قد أتيت باسم ابي ولستم تقبلونني. ان أتى آخر باسم نفسه فذلك تقبلونه.

⁴⁴شما که طالب احترام از یکدیگر هستید و به عزت و احترامی که از جانب خدای یکتا می آید توجه ندارید، چگونه می توانید ایمان بیاورید؟

⁴⁴كيف تقدرون ان تؤمنوا وانتم تقبلون مجدا بعضكم من بعض. والمجد الذي من الاله الواحد لستم تطلبونه

⁴⁵گمان نکنید که من در پیشگاه پدر، شما را ملامت خواهم ساخت، کسی دیگر، یعنی همان موسی که به او امیدوار هستید، شما را ملامت می نماید.

⁴⁵لا تظنوا اني اشكوكم الى الآب. يوجد الذي يشكوكم وهو موسى الذي عليه رجاؤكم.

⁴⁶اگر شما به موسی ایمان می داشتید بر من نیز ایمان می آوردید زیرا او دربارۀ من نوشته است.اما اگر به نوشته های او ایمان ندارید، چگونه گفتار مرا باور خواهید کرد؟»

⁴⁶لانكم لو كنتم تصدقون موسى لكنتم تصدقونني لانه هو كتب عني.

⁴⁷اما اگر به نوشته های او ایمان ندارید، چگونه گفتار مرا باور خواهید کرد؟»

⁴⁷فان كنتم لستم تصدقون كتب ذاك فكيف تصدقون كلامي