1ای خدای عدالت من، دعای مرا مستجاب فرما! در تنگی مرا وسعت بخشیدی. بر من رحمت نما و دعای مرا بشنو.
1(Til sangmesteren. Med strengespil. En salme af David.) Svar, når jeg råber, min Retfærds Gud! I Trængsel skaffede du mig Rum. Vær nådig og hør min Bøn!
2ای بنی آدم تا به کی جلال مرا بی حرمت خواهید کرد؟ تا به کی چیزهای باطل را دوست داشته و آنچه را که دروغ است می پذیرید؟
2Hvor længe, I Mænd, skal min Ære skændes? Hvor længe vil I elske Tomhed, søge Løgn? - Sela.
3اما این را بدانید که خداوند اشخاص صالح را برای خود انتخاب کرده است. وقتی بحضور او دعا می کنم، دعای مرا می شنود.
3Vid dog, at HERREN er mig underfuldt god; når jeg påkalder HERREN, hører han mig.
4خشم، سبب گناه شما نشود. در دلها بر بسترهای خود تفکر کنید و خاموش باشید.
4Vredes kun, men forsynd eder ikke, tænk efter på eders Leje og ti! - Sela.
5قربانی های عدالت را تقدیم کنید و بر خداوند توکل نمائید.
5Bring rette Ofre og stol på HERREN!
6بسیاری می گویند: «کیست که به ما احسان نماید؟» ای خداوند، نور چهرۀ خویش را بر ما بتابان!
6Mange siger: "Hvo bringer os Lykke?" Opløft på os dit Åsyns Lys!
7شادمانی ای که در قلب من به وجود آورده ای، بیشتر از خوشی ای است که به هنگام برداشت محصول فراوان پدید می آید.به سلامتی در بستر خود می روم و می خوابم، زیرا فقط تو ای خداوند، مرا در امنیت نگه می داری.
7HERRE, du skænked mit Hjerte en Glæde, større end deres, da Korn og Most flød over.
8به سلامتی در بستر خود می روم و می خوابم، زیرا فقط تو ای خداوند، مرا در امنیت نگه می داری.
8I Fred går jeg til Hvile og slumrer straks, thi, HERRE, du lader mig bo alene i Tryghed.