1آنگاه بِلدَدِ شوحی جواب داد:
1Bildad de Schuach prit la parole et dit:
2«آیا نمی خواهی لحظه ای خاموش باشی؟ اگر به ما گوش بدهی، می توانیم بدرستی با هم صحبت کنیم.
2Quand mettrez-vous un terme à ces discours? Ayez de l'intelligence, puis nous parlerons.
3آیا تو فکر می کنی که ما مثل حیوانات، احمق و بی شعور هستیم؟
3Pourquoi sommes-nous regardés comme des bêtes? Pourquoi ne sommes-nous à vos yeux que des brutes?
4تو با خشمت به خودت صدمه می رسانی. آیا بخاطریکه تو خشمگین هستی، زندگی به روی زمین نباشد؟ آیا می خواهی که خدا برای قناعت تو صخره ها را از جای شان بیجا کند؟
4O toi qui te déchires dans ta fureur, Faut-il, à cause de toi, que la terre devienne déserte? Faut-il que les rochers disparaissent de leur place?
5چراغ شخص بدکار خاموش می شود و شعلۀ آتش او نوری نخواهد داشت.
5La lumière du méchant s'éteindra, Et la flamme qui en jaillit cessera de briller.
6نور خانۀ مرد شریر به تاریکی تبدیل می گردد و چراغش خاموش می شود.
6La lumière s'obscurcira sous sa tente, Et sa lampe au-dessus de lui s'éteindra.
7قدمهایش سست و قربانی نقشه های خود می گردد.
7Ses pas assurés seront à l'étroit; Malgré ses efforts, il tombera.
8بسوی دام قدم بر می دارد و پایش در تله می افتد و رهائی نمی یابد.
8Car il met les pieds sur un filet, Il marche dans les mailles,
9در سر راه او دام پنهان شده است و تله ای در مسیر او قرار دارد.
9Il est saisi au piège par le talon, Et le filet s'empare de lui;
10ترس و وحشت از هر سو بر او هجوم می آورد و قدم بقدم او را تعقیب می کند.
10Le cordeau est caché dans la terre, Et la trappe est sur son sentier.
11قحطی و گرسنگی نیروی او را زایل می سازد و مصیبت در سر راهش کمین می کند.
11Des terreurs l'assiègent, l'entourent, Le poursuivent par derrière.
12به مرض کشندۀ گرفتار می شود و در کام مرگ فرو می رود.
12La faim consume ses forces, La misère est à ses côtés.
13از خانه ای که در آن آسوده بود، جدا می شود و به دست پادشاه مرگ سپرده می شود.
13Les parties de sa peau sont l'une après l'autre dévorées, Ses membres sont dévorés par le premier-né de la mort.
14مسکنش با آتش گوگرد از بین می رود و خانه اش خالی می شود.
14Il est arraché de sa tente où il se croyait en sûreté, Il se traîne vers le roi des épouvantements.
15ریشه و شاخه هایش پژمرده و خشک شده، نابود می گردند.
15Nul des siens n'habite sa tente, Le soufre est répandu sur sa demeure.
16خاطره اش از روی زمین محو می شود و هیچ کس نام او را بیاد نمی آورد.
16En bas, ses racines se dessèchent; En haut, ses branches sont coupées.
17از دنیای زندگان رانده شده به تاریکی انداخته می شود.
17Sa mémoire disparaît de la terre, Son nom n'est plus sur la face des champs.
18در بین قومش بازمانده و نسلی از او باقی نمی ماند.
18Il est poussé de la lumière dans les ténèbres, Il est chassé du monde.
19مردم از غرب و شرق از دیدن وضع او حیران می شوند و وحشت می کنند.بلی، مردم گناهکار و کسانی که خدا را نمی شناسند به این مصیبت ها گرفتار می شوند.»
19Il ne laisse ni descendants ni postérité parmi son peuple, Ni survivant dans les lieux qu'il habitait.
20بلی، مردم گناهکار و کسانی که خدا را نمی شناسند به این مصیبت ها گرفتار می شوند.»
20Les générations à venir seront étonnées de sa ruine, Et la génération présente sera saisie d'effroi.
21Point d'autre destinée pour le méchant, Point d'autre sort pour qui ne connaît pas Dieu!