1ایوب جواب داد:
1Job prit la parole et dit:
2«من هنوز هم از خدا شکایت دارم و پیش او ناله می کنم، اما با اینهم او از آزار من دست بردار نیست.
2Maintenant encore ma plainte est une révolte, Mais la souffrance étouffe mes soupirs.
3ای کاش، می دانستم که خدا را در کجا می توانم بیابم تا پیش تخت او می رفتم.
3Oh! si je savais où le trouver, Si je pouvais arriver jusqu'à son trône,
4دعوای خود را به پیشگاه او عرضه می کردم و دلایل خود را به او می گفتم.
4Je plaiderais ma cause devant lui, Je remplirais ma bouche d'arguments,
5آنگاه می دانستم که به من چه جواب می دهد و چه می گوید.
5Je connaîtrais ce qu'il peut avoir à répondre, Je verrais ce qu'il peut avoir à me dire.
6آیا از قدرت و عظمت خود علیه من کار می گیرد؟ نه، یقین دارم که به سخنان من گوش می دهد.
6Emploierait-il toute sa force à me combattre? Ne daignerait-il pas au moins m'écouter?
7چون من شخص راستکاری هستم، می توانم با او گفتگو کنم و او که داور من است، برای همیشه تبرئه ام می کند.
7Ce serait un homme droit qui plaiderait avec lui, Et je serais pour toujours absous par mon juge.
8اما وقتی به شرق می روم، او آنجا نیست و به جستجوی او به غرب می روم او را نمی یابم.
8Mais, si je vais à l'orient, il n'y est pas; Si je vais à l'occident, je ne le trouve pas;
9آثار دست قدرت او را در شمال و جنوب می بینم، اما خودش دیده نمی شود.
9Est-il occupé au nord, je ne puis le voir; Se cache-t-il au midi, je ne puis le découvrir.
10او هر قدمی که بر می دارم، می بیند و وقتیکه مرا آزمایش کند، مثل طلای ناب بیرون می آیم.
10Il sait néanmoins quelle voie j'ai suivie; Et, s'il m'éprouvait, je sortirais pur comme l'or.
11من وفادارانه طریق او را دنبال نموده و از راه او انحراف نکرده ام.
11Mon pied s'est attaché à ses pas; J'ai gardé sa voie, et je ne m'en suis point détourné.
12اوامر او را بجا آورده و کلام او را چون گنجی در دل خود نگهداشته ام.
12Je n'ai pas abandonné les commandements de ses lèvres; J'ai fait plier ma volonté aux paroles de sa bouche.
13خدا تغییر نمی پذیرد و هیچ کس نمی تواند او را از اراده اش باز دارد.
13Mais sa résolution est arrêtée; qui s'y opposera? Ce que son âme désire, il l'exécute.
14او نقشه ای را که برای من کشیده است، عملی می سازد و این تنها یکی از نقشه های او است.
14Il accomplira donc ses desseins à mon égard, Et il en concevra bien d'autres encore.
15وقتی به این چیزها می اندیشم، از حضور او وحشت می کنم.
15Voilà pourquoi sa présence m'épouvante; Quand j'y pense, j'ai peur de lui.
16خدای قادر مطلق جرأت مرا سلب کرده و مرا هراسان ساخته استو با تاریکی ترسناک و ظلمت غلیظ مرا پوشانده است.
16Dieu a brisé mon courage, Le Tout-Puissant m'a rempli d'effroi.
17و با تاریکی ترسناک و ظلمت غلیظ مرا پوشانده است.
17Car ce ne sont pas les ténèbres qui m'anéantissent, Ce n'est pas l'obscurité dont je suis couvert.