¹ای خداوند، ای قوّت من! تو را محبت می نمایم.

¹Au chef des chantres. Du serviteur de l'Eternel, de David, qui adressa à l'Eternel les paroles de ce cantique, lorsque l'Eternel l'eut délivré de la main de tous ses ennemis et de la main de Saül. Il dit: Je t'aime, ô Eternel, ma force!

²خداوند صخرۀ من است و پناهگاه و نجات دهندۀ من. خدایم صخرۀ من است که به او پناه می برم. او سپر من و رهانندۀ نیرومند و پناهگاه امن من است.

²Eternel, mon rocher, ma forteresse, mon libérateur! Mon Dieu, mon rocher, où je trouve un abri! Mon bouclier, la force qui me sauve, ma haute retraite!

³خداوند را که شایستۀ ستایش است، می خوانم. پس، از دشمنانم رهایی می یابم.

³Je m'écrie: Loué soit l'Eternel! Et je suis délivré de mes ennemis.

⁴رشته های مرگ مرا احاطه کرده و امواج نیستی مرا ترسانیده بود.

⁴Les liens de la mort m'avaient environné, Et les torrents de la destruction m'avaient épouvanté;

⁵رشته های گور بدورم پیچیده شده و دامهای مرگ در سر راهم قرار داشت.

⁵Les liens du sépulcre m'avaient entouré, Les filets de la mort m'avaient surpris.

⁶در افسردگی و پریشانی خود خداوند را خواندم و نزد خدای خود فریاد برآوردم. او آواز مرا از عبادتگاه مقدس خود شنید و فریاد من به حضورش به گوش وی رسید.

⁶Dans ma détresse, j'ai invoqué l'Eternel, J'ai crié à mon Dieu; De son palais, il a entendu ma voix, Et mon cri est parvenu devant lui à ses oreilles.

⁷آنگاه از خشم او زمین تکان خورده و لرزان گردید. کوهها لرزیدند و اساس آن ها متزلزل شد.

⁷La terre fut ébranlée et trembla, Les fondements des montagnes frémirent, Et ils furent ébranlés, parce qu'il était irrité.

⁸از بینی او دود برآمد و از دهانش شعلۀ سوزنده فروزان شد و آتش ها از آن افروخته گردید.

⁸Il s'élevait de la fumée dans ses narines, Et un feu dévorant sortait de sa bouche: Il en jaillissait des charbons embrasés.

⁹آسمان را پاره کرد و فرود آمد و زیر پاهایش تاریکی غلیظی بود.

⁹Il abaissa les cieux, et il descendit: Il y avait une épaisse nuée sous ses pieds.

¹⁰بر کَروب، یعنی فرشتۀ مقرب، سوار بود و بر بالهای تندباد پرواز می کرد.

¹⁰Il était monté sur un chérubin, et il volait, Il planait sur les ailes du vent.

¹¹تاریکی را همچو پرده و خیمه ای بدور خود قرار داد. مثل تاریکی آب های عمیق و ابر های غلیظ آسمان.

¹¹Il faisait des ténèbres sa retraite, sa tente autour de lui, Il était enveloppé des eaux obscures et de sombres nuages.

¹²درخشندگی حضور او، ابر های تیره را شگافت و ژاله و شعله های آتش پدید آورد.

¹²De la splendeur qui le précédait s'échappaient les nuées, Lançant de la grêle et des charbons de feu.

¹³آنگاه خداوند از آسمان با صدای رعدآسا سخن گفت و آواز خداوند متعال از میان ژاله و شعله های آتش شنیده شد.

¹³L'Eternel tonna dans les cieux, Le Très-Haut fit retentir sa voix, Avec la grêle et les charbons de feu.

¹⁴پس تیرهای خود را فرستاد و ایشان را پراگنده ساخت و با رعد و برق آن ها را پریشان کرد.

¹⁴Il lança ses flèches et dispersa mes ennemis, Il multiplia les coups de la foudre et les mit en déroute.

¹⁵آنگاه به امر تو ای خداوند و با دمیدن نَفَس تو، اعماق بحرها نمایان شدند و اساس زمین آشکار گردید.

¹⁵Le lit des eaux apparut, Les fondements du monde furent découverts, Par ta menace, ô Eternel! Par le bruit du souffle de tes narines.

¹⁶آنگاه از عالم بالا فرستاده، مرا برداشت و از اعماق آب های بسیار بیرون کشید.

¹⁶Il étendit sa main d'en haut, il me saisit, Il me retira des grandes eaux;

¹⁷او مرا از دست دشمنان زورآورم رهایی داد و از بدخواهانی که قویتر از من بودند.

¹⁷Il me délivra de mon adversaire puissant, De mes ennemis qui étaient plus forts que moi.

¹⁸در روز بلای من بر سرم ریختند، اما خداوند پشتیبان من بود.

¹⁸Ils m'avaient surpris au jour de ma détresse; Mais l'Eternel fut mon appui.

¹⁹او مرا به جای وسیع آورد و نجات داد، زیرا که از من خوشنود بود.

¹⁹Il m'a mis au large, Il m'a sauvé, parce qu'il m'aime.

²⁰خداوند مرا مطابق عدالتم اجر داد و بر حسب پاکی دستم پاداش داد.

²⁰L'Eternel m'a traité selon ma droiture, Il m'a rendu selon la pureté de mes mains;

²¹زیرا که طریق های خداوند را پیروی نموده و از حضور او منحرف نگردیدم.

²¹Car j'ai observé les voies de l'Eternel, Et je n'ai point été coupable envers mon Dieu.

²²جمیع اوامر او را مد نظر داشته و فرایض او را از خود دور نکرده ام،

²²Toutes ses ordonnances ont été devant moi, Et je ne me suis point écarté de ses lois.

²³در حضور او بی عیب بوده ام و از گناه خودداری کرده ام،

²³J'ai été sans reproche envers lui, Et je me suis tenu en garde contre mon iniquité.

²⁴بنابران خداوند مرا مطابق عدالتم و بر حسب پاکی دستم پاداش داده است.

²⁴Aussi l'Eternel m'a rendu selon ma droiture, Selon la pureté de mes mains devant ses yeux.

²⁵به اشخاص وفادار، وفادار هستی و به مردم کامل، کامل.

²⁵Avec celui qui est bon tu te montres bon, Avec l'homme droit tu agis selon la droiture,

²⁶با کسانی که پاک هستند به پاکی رفتار می نمائی. با آنهائی که مکار هستند با مکر معامله می کنی.

²⁶Avec celui qui est pur tu te montres pur, Et avec le pervers tu agis selon sa perversité.

²⁷زیرا مردم مظلوم را نجات می بخشی و اشخاص متکبر را سرنگون می کنی.

²⁷Tu sauves le peuple qui s'humilie, Et tu abaisses les regards hautains.

²⁸خداوندا، چراغ مرا برافروز. ای خداوند، خدای من، تو راه تاریک مرا روشن می کنی.

²⁸Oui, tu fais briller ma lumière; L'Eternel, mon Dieu, éclaire mes ténèbres.

²⁹با کمک تو بر صفوف دشمن حمله می کنم و با خدای خود از حصارها می گذرم.

²⁹Avec toi je me précipite sur une troupe en armes, Avec mon Dieu je franchis une muraille.

³⁰راه خدا کامل است و کلام او قابل اطمینان. او برای کسانی که به او پناه می آورند، سپر است.

³⁰Les voies de Dieu sont parfaites, La parole de l'Eternel est éprouvée; Il est un bouclier pour tous ceux qui se confient en lui.

³¹زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره ای غیر از خدای ما؟

³¹Car qui est Dieu, si ce n'est l'Eternel; Et qui est un rocher, si ce n'est notre Dieu?

³²خدایی که مرا قوّت می بخشد و راههای مرا راست می گرداند.

³²C'est Dieu qui me ceint de force, Et qui me conduit dans la voie droite.

³³پاهای مرا مثل پاهای آهو چُست و چالاک ساخته است و بر کوهها استوارم نگاه می دارد.

³³Il rend mes pieds semblables à ceux des biches, Et il me place sur mes lieux élevés.

³⁴دستهایم را برای جنگ ماهر می سازد تا بازوانم بتوانند از کمان برنجی کار بگیرند.

³⁴Il exerce mes mains au combat, Et mes bras tendent l'arc d'airain.

³⁵تو به من سپر نجات را بخشیدی. دست توانای تو حمایتم کرد و مهربانی تو مرا وسعت بخشیده است.

³⁵Tu me donnes le bouclier de ton salut, Ta droite me soutient, Et je deviens grand par ta bonté.

³⁶راه را برای قدم هایم فراخ کردی تا نلغزم.

³⁶Tu élargis le chemin sous mes pas, Et mes pieds ne chancellent point.

³⁷دشمنانم را تعقیب نموده، به آن ها رسیدم و تا که آن ها را از بین نبردم بر نگشتم.

³⁷Je poursuis mes ennemis, je les atteins, Et je ne reviens pas avant de les avoir anéantis.

³⁸آن ها را بزمین کوبیدم تا نتوانند برخیزند و زیر پاهایم افتادند.

³⁸Je les brise, et ils ne peuvent se relever; Ils tombent sous mes pieds.

³⁹زیرا تو مرا برای جنگ قوّت بخشیدی و دشمنانم را بزیر پاهایم افگندی.

³⁹Tu me ceins de force pour le combat, Tu fais plier sous moi mes adversaires.

⁴⁰دشمنانم را مجبور کردی که عقب نشینی کنند و از من فرار نمایند و من خصمانم را نابود کردم.

⁴⁰Tu fais tourner le dos à mes ennemis devant moi, Et j'extermine ceux qui me haïssent.

⁴¹آن ها برای کمک زاری نمودند، اما رهانندۀ نبود. بحضور خداوند استغاثه کردند، اما او هم به آن ها جوابی نداد.

⁴¹Ils crient, et personne pour les sauver! Ils crient à l'Eternel, et il ne leur répond pas!

⁴²ایشان را مثل غبار به دست باد سپردم و مثل گِل و لای کوچه ها دور ریختم.

⁴²Je les broie comme la poussière qu'emporte le vent, Je les foule comme la boue des rues.

⁴³در جنگها پیروزم کرده، حکمفرمای ملتها ساختی و قومی را که نشناخته بودم، خدمتگار من شدند.

⁴³Tu me délivres des dissensions du peuple; Tu me mets à la tête des nations; Un peuple que je ne connaissais pas m'est asservi.

⁴⁴به مجردیکه نام مرا شنیدند تابع من گردیدند و در برابر من سر تعظیم خم کردند.

⁴⁴Ils m'obéissent au premier ordre, Les fils de l'étranger me flattent;

⁴⁵بیگانگان جرأت خود را باخته، با ترس و لرز از قلعه های خود بیرون آمدند.

⁴⁵Les fils de l'étranger sont en défaillance, Ils tremblent hors de leurs forteresses.

⁴⁶خداوند زنده است! متبارک باد صخرۀ من و متعال باد خدای نجات من!

⁴⁶Vive l'Eternel, et béni soit mon rocher! Que le Dieu de mon salut soit exalté,

⁴⁷خدائی که انتقام مرا از دشمنان می گیرد و ملل جهان را به دست من مغلوب می سازد.

⁴⁷Le Dieu qui est mon vengeur, Qui m'assujettit les peuples,

⁴⁸او مرا از دست دشمنان رهایی بخشید، پیش بدخواهان سرفرازم ساخت و از مردم ظالم نجاتم داد.

⁴⁸Qui me délivre de mes ennemis! Tu m'élèves au-dessus de mes adversaires, Tu me sauves de l'homme violent.

⁴⁹بنابران ای خداوند، تو را در میان مردم ستایش کرده و به نام تو سرود سپاسگزاری می خوانم.او پادشاه خود را به پیروزی شایانی نایل می سازد و به برگزیدۀ خود رحمت نموده است، یعنی به داود و نسل های او تا به ابد.

⁴⁹C'est pourquoi je te louerai parmi les nations, ô Eternel! Et je chanterai à la gloire de ton nom.

⁵⁰او پادشاه خود را به پیروزی شایانی نایل می سازد و به برگزیدۀ خود رحمت نموده است، یعنی به داود و نسل های او تا به ابد.

⁵⁰Il accorde de grandes délivrances à son roi, Et il fait miséricorde à son oint, A David, et à sa postérité, pour toujours.