¹ای خدا، تو خدای من هستی. در سحر تو را می جویم. در زمینِ خشک و تشنه و بی آب، جان من تشنۀ تو است و تمام وجودم مشتاق تو.

¹Psaume de David. Lorsqu'il était dans le désert de Juda. O Dieu! tu es mon Dieu, je te cherche; Mon âme a soif de toi, mon corps soupire après toi, Dans une terre aride, desséchée, sans eau.

²در جایگاه مقدست تو را نگریستم تا قوّت و جلال تو را ببینم.

²Ainsi je te contemple dans le sanctuaire, Pour voir ta puissance et ta gloire.

³چونکه رحمت تو از خودِ زندگی بهتر است، پس لبهای من تو را ستایش می کند.

³Car ta bonté vaut mieux que la vie: Mes lèvres célèbrent tes louanges.

⁴تا که زنده ام تو را شکر و سپاس خواهم گفت و دستهای خود را به نام تو بلند خواهم کرد.

⁴Je te bénirai donc toute ma vie, J'élèverai mes mains en ton nom.

⁵جان من سیر می شود، چنانچه از غذای چرب و لذیذ و زبانم با خوشی تو را ستایش می کند.

⁵Mon âme sera rassasiée comme de mets gras et succulents, Et, avec des cris de joie sur les lèvres, ma bouche te célébrera.

⁶وقتی که در بستر خود می روم، تو را یاد می کنم و در هنگام شب به تو می اندیشم.

⁶Lorsque je pense à toi sur ma couche, Je médite sur toi pendant les veilles de la nuit.

⁷زیرا تو مددگار من بوده ای و در سایۀ بالهای تو سرود شادمانی را می سرایم.

⁷Car tu es mon secours, Et je suis dans l'allégresse à l'ombre de tes ailes.

⁸جان من جدا از تو نیست و دست راست تو از من حمایت می کند.

⁸Mon âme est attachée à toi; Ta droite me soutient.

⁹اما آنانی که قصد کشتنم را دارند، هلاک می گردند و در قعر جهنم فرو می روند.

⁹Mais ceux qui cherchent à m'ôter la vie Iront dans les profondeurs de la terre;

¹⁰آن ها با شمشیر کشته می شوند و طعمۀ شغالها می گردند.اما پادشاه در خدا شادمانی می کند و هر کسی که نام خدا را اقرار کند سرفراز می شود، زیرا دهان دروغگویان بسته می گردد.

¹⁰Ils seront livrés au glaive, Ils seront la proie des chacals.

¹¹اما پادشاه در خدا شادمانی می کند و هر کسی که نام خدا را اقرار کند سرفراز می شود، زیرا دهان دروغگویان بسته می گردد.

¹¹Et le roi se réjouira en Dieu; Quiconque jure par lui s'en glorifiera, Car la bouche des menteurs sera fermée.