1سخنان و پیغام آگور، پسر یاقَه. وحی آن مرد به ایتیئیل یعنی به ایتیئیل و اُوکال.
1Worte Agurs, des Sohnes Jakes, der Ausspruch, das Manneswort an Itiel, an Itiel und Ukal, nämlich:
2من از هر آدم نادانتر هستم و شعور یک انسان را ندارم.
2Ich bin unvernünftiger als irgend ein Mann und habe keinen Menschenverstand.
3من هرگز حکمت را نیاموخته ام و دربارۀ خدا چیزی نمی دانم.
3Ich habe keine Weisheit gelernt, daß ich die Erkenntnis des Heiligen besäße.
4آن کیست که به آسمان صعود کرد و بر زمین فرود آمد؟ آن کیست که باد را در مشت خود جمع کرد و آبها را در جامۀ خود پیچید؟ آن کیست که حدود زمین را تعیین کرد؟ نام او چیست و پسرش چه نام دارد؟ اگر می دانی بگو.
4Wer stieg zum Himmel empor und fuhr herab? Wer faßte den Wind in seine Fäuste? Wer band die Wasser in ein Kleid? Wer bestimmte alle Enden der Erde? Wie heißt er und wie heißt sein Sohn? Weißt du das?
5خدا به وعدۀ خود وفا می کند. او مانند سپر از کسانی که بر او توکل دارند، حمایت می نماید.
5Alle Reden Gottes sind geläutert; er ist ein Schild denen, die ihm vertrauen.
6به کلام او چیزی میفزا، مبادا ترا تنبیه کند و دروغگو شوی.
6Tue nichts zu seinen Worten hinzu, daß er dich nicht strafe und du als Lügner erfunden werdest!
7ای خدا، پیش از اینکه بمیرم، دو چیز از تو می خواهم:
7Zweierlei erbitte ich mir von dir; das wollest du mir nicht versagen, ehe denn ich sterbe:
8زبان مرا از دروغ گفتن بازدار و مرا نه فقیر ساز و نه ثروتمند، بلکه خوراک مرا مطابق احتیاجم به من بده.
8Falschheit und Lügenwort entferne von mir; Armut und Reichtum gib mir nicht, nähre mich mit dem mir beschiedenen Brot,
9زیرا اگر ثروتمند شوم ممکن است ترا انکار کنم و بگویم: «خداوند کیست؟» و اگر نادار شوم، شاید دزدی کنم و نام ترا بیحرمت سازم.
9damit ich nicht aus Übersättigung dich verleugne und sage: «Wer ist der HERR?» daß ich aber auch nicht aus lauter Armut stehle und mich am Namen meines Gottes vergreife.
10هیچ وقت از کسی پیش آمرش بدگوئی نکن، مبادا ترا لعنت کند و مجرم شوی.
10Verleumde keinen Knecht bei seinem Herrn, damit er dir nicht fluche und du dich versündigest!
11کسانی هستند که پدر و مادر خود را نفرین می کنند.
11Es gibt ein Geschlecht, das seinen Vater verflucht und seine Mutter nicht segnet;
12اشخاصی هستند که خود را پاک می دانند، در حالیکه آلوده به گناه می باشند.
12ein Geschlecht, das rein ist in seinen eigenen Augen und doch von seinem Kot nicht gewaschen ist;
13بسا کسانی هستند که از چشمان شان کبر و غرور می بارد.
13ein Geschlecht mit was für hohen Augen und erhabenen Augenwimpern!
14گروهی هستند که دندانهای خود را تیز می کنند تا بجان مردم فقیر و محتاج افتاده آن ها را ببلعند.
14ein Geschlecht, dessen Zähne Schwerter und dessen Gebisse Messer sind, um die Elenden aus dem Lande wegzufressen und die Armen aus der Mitte der Menschen.
15سه چیز است که مانند «جُوک» بده بده می گوید ولی سیر نمی شود، بلکه چهار چیز که نمی گوید کافی است:
15Der Blutegel hat zwei Töchter: «Gib her, gib her!» Drei Dinge werden nimmer satt, vier sagen nie: «Es ist genug!»:
16دنیای مردگان، رَحِم نازا، زمین خشک و بی آب و آتش شعله ور.
16das Totenreich, der verschlossene Mutterleib, die Erde, die des Wassers nicht satt wird, und das Feuer, das nie spricht: «Es ist genug!»
17کسی که پدر خود را مسخره و مادر خود را تحقیر کند، زاغها چشمانش را از کاسه بیرون می کنند و لاشخورها بدنش را می خورند.
17Ein Auge, das den Vater verspottet, und verachtet, der Mutter zu gehorchen, das müssen die Raben am Bache aushacken und die jungen Adler fressen!
18سه چیز است که برای من بسیار عجیب است، بلکه چهار چیز که من آن ها را نمی فهمم:
18Drei Dinge sind mir zu wunderbar, ja vier begreife ich nicht:
19پرواز عقاب در آسمان، خزیدن مار بر صخره، عبور کشتی از بحر، بوجود آمدن عشق بین زن و مرد.
19des Adlers Weg am Himmel, der Schlange Weg auf einem Felsen, des Schiffes Weg mitten im Meer und des Mannes Weg bei einem Mädchen.
20زن بدکار زنا می کند و با بی شرمی می گوید: «گناهی نکرده ام.»
20Ebenso unbegreiflich ist mir der Weg einer Ehebrecherin; sie ißt und wischt ihr Maul und spricht: «Ich habe nichts Böses getan!»
21به سبب سه چیز زمین تکان می خورد و چهار چیز است که تاب تحمل آن ها را ندارد:
21Unter drei Dingen zittert ein Land und unter vieren ist es ihm unerträglich:
22غلامی که به سلطنت می رسد، احمقی که سیر و توانگر شود،
22unter einem Knecht, wenn er zur Herrschaft kommt; unter einem Nichtswürdigen, wenn er genug zu essen kriegt;
23زن بداخلاقی که شوهر کرده باشد و کنیزی که جای خانم خانه را می گیرد.
23unter einer Verhaßten, wenn sie zur Frau genommen wird; und unter einer Magd, wenn sie ihre Herrin beerbt.
24در زمین چهار چیز جسماً کوچک هستند، اما شعورِ بسیار دارند:
24Diese vier sind die Kleinsten im Lande und doch klüger denn die Weisen:
25مورچه ها باوجودیکه ضعیف هستند، اما در تابستان برای زمستان خوراک ذخیره می کنند؛
25die Ameisen, kein starkes Volk, aber sie sammeln im Sommer ihre Speise;
26موشهای صحرائی با آنکه ناتوانند، اما در بین صخره ها برای خود لانه می سازند؛
26die Klippdachsen, kein mächtiges Volk, aber sie legen in Felsspalten ihre Wohnung an;
27ملخها هر چند رهبری ندارند، ولی در دسته های منظم حرکت می کنند؛
27die Heuschrecken haben keinen König und ziehen doch ganz geordnet aus;
28و چلپاسه ها که می توان آن ها را در دست گرفت، اما در قصرهای پادشاهان هم راه دارند.
28die Eidechse kannst du mit den Händen fangen, und sie findet sich doch in den Palästen der Könige.
29سه چیز است که خوش خرام است، بلکه چهار چیز است که خوش قدم می باشد:
29Diese drei haben einen schönen Gang, und vier schreiten stattlich einher:
30شیر که پادشاه حیوانات است و از هیچ چیزی نمی ترسد،
30Der Löwe, der stärkste unter den Tieren, kehrt vor niemand um;
31طاؤس، بز نر، و پادشاهی که سپاهیانش همراه او هستند.
31das lendengegürtete Roß , der Bock, und ein König, der mit seinem Heerbann zieht.
32اگر از روی حماقت مغرور شده و نقشه های پلید کشیده ای، از این کارهایت دست بکش.از جک زدن شیر مسکه به دست می آید، از ضربه زدن به بینی خون جاری می شود و از برانگیختن خشم نزاع برپا می گردد.
32Bist du närrisch gewesen und stolz und hast Pläne gemacht, so lege die Hand auf den Mund!
33از جک زدن شیر مسکه به دست می آید، از ضربه زدن به بینی خون جاری می شود و از برانگیختن خشم نزاع برپا می گردد.
33Denn drückt man die Milch, so gibt es Butter, und drückt man die Nase, so gibt es Blut, und drückt man auf den Zorn, so gibt es Streit.