¹آنگاه اَلیفاز تَیمانی جواب داد:

¹Maka Elifas menjawab, "Omong kosong, Ayub, cakapmu sungguh tiada arti! Tak ada orang arif yang menjawab seperti kau ini, tak akan ia membela dirinya dengan kata-kata yang tak ada maknanya.

²«ایوب، شخص عاقلی مثل تو نباید سخن احمقانه بگوید. کلام تو پوچ و مثل باد هوا است.

²(15:1)

³با این گونه سخنان بی معنی نمی توانی از خود دفاع کنی.

³(15:1)

⁴تو از خدا نمی ترسی و به او احترام نداری.

⁴Seandainya omonganmu itu dituruti, tak seorang pun takut atau berdoa kepada Allah lagi.

⁵حرفهائی که می زنی گناهانت را آشکار می کنند و با حیله و نیرنگ صحبت می کنی.

⁵Kata-katamu membuktikan bahwa engkau bersalah, tapi kejahatanmu kaututupi dengan bersilat lidah.

⁶حرف زبانت ترا محکوم می کند و علیه تو شهادت می دهد.

⁶Tak perlu engkau kutuduh dan persalahkan, sebab oleh kata-katamu sendiri kau diadukan.

⁷آیا فکر می کنی اولین انسانی که بدنیا آمد، تو بودی؟ آیا تو پیشتر از کوهها بوجود آمده ای؟

⁷Kaukira engkau manusia pertama yang dilahirkan? Hadirkah engkau ketika gunung-gunung diciptakan?

⁸آیا تو از نقشۀ مخفی خدا آگاه بوده ای؟ آیا تو عاقلترین مرد روی زمین هستی؟

⁸Apakah kau mendengar Allah membuat rencana-Nya? Apakah hanya engkau yang mempunyai hikmat manusia?

⁹هر چیزی را که تو می دانی ما هم می دانیم و چیزهائی را که تو می فهمی برای ما هم واضح و روشن است.

⁹Segala yang kauketahui, kami pun ketahui; segala yang kaufahami, jelas pula bagi kami.

¹⁰ما حکمت و دانش را از اشخاص مو سفید و سالخورده که سن شان زیادتر از سن پدر تو است، آموختیم.

¹⁰Hikmat ini kami terima dari orang yang beruban; mereka sudah ada sebelum ayahmu dilahirkan!

¹¹خدا به تو تسلی می بخشد و تو آنرا رد می کنی. ما از طرف خدا با ملایمت با تو حرف زدیم،

¹¹Mengapa penghiburan Allah enggan kauterima? Kami bicara dengan sabar dan lembut atas nama-Nya.

¹²اما تو به هیجان آمده ای و از چشمانت خشم و غضب شراره می زند.

¹²Tetapi kau naik pitam, matamu menyala-nyala;

¹³تو با این حرفهایت نشان می دهی که برضد خدا هستی.

¹³kau marah kepada Allah dan membantah-Nya.

¹⁴آیا یک انسان فانی می تواند واقعاً نیک و پاک باشد و عادل شمرده شود؟

¹⁴Mungkinkah manusia sama sekali tak salah? Dapatkah ia dibenarkan di hadapan Allah?

¹⁵خدا حتی به فرشتگان خود هم اعتماد نمی کند و آسمان ها نیز در نظر او پاک نیستند،

¹⁵Bahkan kepada malaikat pun Allah tidak percaya; mereka tidak suci pada pemandangan-Nya.

¹⁶چه رسد به انسان فاسد و ناچیز که شرارت را مثل آب می نوشد.

¹⁶Apalagi manusia yang bejat dan ternoda, yang meneguk kejahatan seperti air saja.

¹⁷حالا به من گوش بده تا آنچه را که می دانم به تو بیان کنم.

¹⁷Dengar Ayub, kau akan kuterangkan sesuatu,

¹⁸اینها حقایقی اند که من از اشخاص دانشمند و حکیم آموختم که پدران شان بی کم و کاست به آن ها آشکار ساختند.

¹⁸yang diajarkan orang arif kepadaku. Ajaran itu diterimanya dari leluhurnya, dan diteruskan dengan lengkap kepada keturunannya.

¹⁹در آن وقت در سرزمین شان بیگانه ای نبود که آن ها را از راه راست خدا منحرف کند.

¹⁹Waktu itu tak ada orang asing di negeri mereka; tak ada yang menyesatkan mereka dari Allah.

²⁰شخص شریر که به دیگران ظلم می کند در سراسر عمر خود درد و رنج می بیند.

²⁰Orang jahat yang menindas sesamanya, akan merasa cemas sepanjang hidupnya.

²¹صداهای ترسناک در گوشش طنین می اندازد. در وقتیکه فکر می کند آسوده و آرام است، ناگهان مورد حملۀ غارتگران قرار می گیرد.

²¹Bunyi-bunyi dahsyat memekakkan telinganya; di saat yang aman perampok datang menyerangnya.

²²امید فرار از تاریکی برایش نیست و عاقبت با شمشیر هلاک می شود.

²²Tak ada harapan baginya mengelak kegelapan, sebab pedang pembunuh mengejarnya pada setiap kesempatan.

²³در دیار بیگانگان برای یک لقمه نان آواره می گردد و می داند آیندۀ تاریک در پیشرو دارد.

²³Burung-burung nasar menunggu saat kematiannya, mereka hendak melahap mayatnya. Maka sadarlah ia bahwa suramlah hari depannya.

²⁴مصیبت و بدبختی مثل پادشاهی که برای جنگ آماده باشد، او را به وحشت می اندازد،

²⁴Bencana bagaikan raja perkasa, sudah siap hendak menyergapnya.

²⁵زیرا دست خود را بر ضد خدا دراز کرده است و با قادر مطلق می جنگد.

²⁵Begitulah nasib orang yang menantang Allah, dan berani melawan Yang Mahakuasa.

²⁶با گستاخی سپر خود را به دست گرفته به او حمله می کند.

²⁶Dengan sombong ia menyerbu dan melawan Allah; diangkatnya perisainya, ia pantang mengalah.

²⁷او هرچند آرام و از مال دنیا بی نیاز باشد،

²⁷(15:26)

²⁸اما سرانجام در شهرهای ویران و خانه های غیر مسکون که در حال فروریختن هستند، بسر می برد.

²⁸Ia menetap di kota-kota yang porak-poranda, di rumah-rumah yang tak ada penghuninya. Kota-kota itu sudah ditentukan untuk tetap menjadi reruntuhan.

²⁹ثروتش برباد می شود و چیزی برایش باقی نمی ماند.

²⁹Kekayaan orang itu akan hilang tanpa bekas; harta bendanya akan habis tandas.

³⁰از تاریکی فرار کرده نمی تواند و مانند درختی که آتش بگیرد و شاخهایش بسوزند و شگوفه هایش دستخوش باد شوند، دارو ندار خود را از دست می دهد.

³⁰Ia tak akan luput dari gelap gulita; api akan menghanguskan tunas-tunasnya. Ia akan musnah oleh hembusan mulut Allah.

³¹انسان نباید به چیزهای بیهوده و ناپایدار خود را فریب بدهد، زیرا این کار فایده ای ندارد

³¹Jika ia percaya kepada yang tak berguna, akan tertipulah ia; dan imbalan yang akan diterimanya, tidak berguna juga.

³²و پیش از آنکه چشم از جهان بپوشد، برایش معلوم می شود که اتکاء به چیزهای فانی بیهوده است.

³²Sebelum tiba masanya, ia akan mati, seperti dahan layu yang tak dapat hijau lagi.

³³مثل تاک که انگورهای غوره اش پیش از پخته شدن بریزند و مانند درخت زیتون که شگوفه هایش بتکند، بی ثمر می گردند.

³³Ia seperti pohon anggur yang gugur buahnya, seperti pohon zaitun yang rontok bunganya.

³⁴اشخاص بی خدا، بی اولاد می شوند و خانۀ رشوه خواران در آتش می سوزد.آن ها برای شرارت نقشه می کشند و دلهای شان پُر از مکر و حیله است.»

³⁴Orang yang jahat tak akan berketurunan; habis terbakarlah rumah yang dibangunnya dari hasil suapan.

³⁵آن ها برای شرارت نقشه می کشند و دلهای شان پُر از مکر و حیله است.»

³⁵Itulah mereka yang merancangkan kejahatan dan melaksanakannya; tipu muslihat selalu terkandung dalam hatinya."