1ای خداوند، دشمنانم چقدر زیاد شده اند! بسیاری بر ضد من بر می خیزند.
1Mazmur Daud, ketika ia lari dari Absalom, anaknya. (3-2) Ya TUHAN, alangkah banyaknya musuhku, sangat banyak yang menyerang aku!
2بسیاری دربارۀ من می گویند: «خدا برای او رهاننده نیست.»
2(3-3) Ada banyak yang berkata bahwa Allah tak mau menolong aku.
3اما تو ای خداوند، گرداگرد من سپر هستی، جلال من و باعث سرافرازی من.
3(3-4) Tetapi Engkau, ya TUHAN, adalah perisai yang melindungi aku. Kauberi aku kemenangan, dan Kaubesarkan hatiku.
4به آواز خود نزد خداوند فریاد می کنم و او مرا از کوه مقدس خود اجابت می کند.
4(3-5) Aku berseru kepada TUHAN; dari bukit-Nya yang suci Ia menjawab aku.
5اما من در بستر خود آرامیده به خواب می روم و دوباره بیدار می شوم، زیرا خداوند از من مراقبت می کند.
5(3-6) Aku berbaring dan tidur dengan tentram, dan bangun lagi, sebab TUHAN menopang aku.
6از دهها هزار دشمنی که مرا از هر طرف احاطه کرده اند ترسی ندارم.
6(3-7) Aku tidak takut kepada ribuan lawan yang mengepung aku dari segala jurusan.
7ای خداوند، برخیز، ای خدا مرا نجات بده. بر رخسار همۀ دشمنانم زده و دندانهای شریران را بشکن.نجات از جانب خداوند است؛ برکت تو بر قوم برگزیده ات باد!
7(3-8) Selamatkanlah aku, ya TUHAN Allahku, hukumlah dan lumpuhkanlah semua lawanku.
8نجات از جانب خداوند است؛ برکت تو بر قوم برگزیده ات باد!
8(3-9) Dari Engkaulah datang pertolongan, ya TUHAN, sudilah memberkati umat-Mu.