1ای خداوند، در غضب خود مرا سرزنش مکن و در خشم خود مرا جزا نده.
1Untuk pemimpin kor. Dengan permainan kecapi. Menurut lagu yang kedelapan. Mazmur Daud. (6-2) TUHAN, janganlah menghajar aku dalam kemarahan-Mu, jangan menghukum aku dalam kegusaran-Mu.
2ای خداوند، بر من رحم کن زیرا که پژمرده شده ام. خداوندا، مرا شفا ده زیرا که استخوانهایم را درد فرا گرفته است،
2(6-3) Kasihanilah aku ya TUHAN, sebab aku kehabisan tenaga, kuatkanlah aku sebab aku kepayahan.
3روح من پریشان است. تا به کی ای خداوند، تا به کی؟
3(6-4) Hatiku sangat kebingungan; sampai kapan Kautinggalkan aku, ya TUHAN?
4ای خداوند، بیا و مرا برهان، به خاطر رحمت خود مرا نجات بده.
4(6-5) Kembalilah, TUHAN, dan luputkanlah aku, selamatkanlah aku karena kasih-Mu.
5زیرا که در موت ذکر تو نمی باشد! در قبر کیست که تو را ستایش کند؟
5(6-6) Sebab di alam maut Engkau tidak diingat lagi; tak ada yang memuji Engkau di dunia orang mati.
6از نالۀ خویش خسته شده ام. تمامی شب تخت خوابم غرق و بسترم به اشکها تر است.
6(6-7) Aku letih lesu karena mengaduh; setiap malam air mataku mengalir membasahi tempat tidurku.
7چشمانم از شدت غم کم نور و از دست آزار دشمنان ضعیف شده اند.
7(6-8) Mataku rabun karena sedih, dan suram karena musuh-musuhku.
8ای بدکاران از من دور شوید، زیرا خداوند آواز گریۀ مرا شنیده است.
8(6-9) Enyahlah, hai orang-orang jahat, sebab TUHAN telah mendengar tangisku.
9خداوند ناله و زاری مرا شنیده است. خداوند دعای مرا اجابت می نماید.همۀ دشمنانم بشدت شرمنده گردیده و با خجالت و سرافگندگی رانده می شوند.
9(6-10) TUHAN mendengar permohonanku dan menerima doaku.
10همۀ دشمنانم بشدت شرمنده گردیده و با خجالت و سرافگندگی رانده می شوند.
10(6-11) Semua musuhku akan terkejut dan malu dan segera mundur dengan tersipu-sipu.