1کاهنان لاوی و سایر لاویان نباید مُلک و زمینی در اسرائیل داشته باشند. گوشت قربانی را که برای خداوند تقدیم می کنید برای آن ها بدهید.
1
«طایفه کاهنان لاوی از زمینهای اسرائیل سهمی نخواهند داشت. در عوض، زندگی آنها به وسیلهٔ هدایا و قربانیهایی که به خداوند تقدیم میشود، تأمین گردد.
2آن ها نباید مُلکی داشته باشند، زیرا قراریکه خداوند وعده فرمود، خود او میراث آن ها است
2
آنها نباید زمینی داشته باشند؛ زیرا امتیاز کاهن خداوند بودن، سهم آنها میباشد، همانطور که خداوند وعده داده است.
3وقتی گاو یا گوسفندی را قربانی می کنید، شانه، دو الاشه و شکمبۀ آن را به کاهنان بدهید.
3
«هرگاه گاو یا گوسفندی را قربانی میکنید، شانه، دو بناگوش و شکمبه را به کاهنان بدهید.
4میوۀ اول غله، شراب و همچنین پشم گوسفندان تان سهم آن ها است.
4
همچنین نوبر محصولات، شراب، روغن زیتون و پشم گوسفندان را به آنها بدهید.
5چون خداوند، خدای تان قبیلۀ لاوی را از بین تمام قبایل برگزید تا آن ها و فرزندان شان برای همیشه خدمت خداوند را بکنند.
5
خداوند از میان همهٔ شما طایفهٔ لاوی را برگزید تا برای همیشه کاهنان خدمتگزار او باشند.
6هر فرد لاوی از هر شهر سرزمین اسرائیل که باشد می تواند به جائی که خداوند بعنوان عبادتگاه خود تعیین کند بیاید
6
«هر فرد لاوی از هر شهر سرزمین اسرائیل که باشد، میتواند به مکانی که خداوند برای پرستش خود برگزیده بیاید
7و بحیث کاهن، مثل سایر کاهنان بنام خداوند، خدای خود خدمت کند.
7
و میتواند به عنوان کاهن خداوند خدای خود، خدمت کند، مانند دیگر لاویان که آنجا خدمت میکنند.
8در خوراک استحقاق مساوی داشته باشد و هر چه را هم که خانواده اش می فرستد می تواند برای خود نگهدارد.
8
به او باید به اندازهٔ کاهنان دیگر سهم غذا برسد و میتواند هر آنچه را که خانوادهٔ او برایش میفرستند، نگاه دارد.
9وقتی به سرزمینی که خداوند، خدای تان به شما می دهد وارد شدید، احتیاط کنید که از رسوم و رواج زشت مردم آنجا تقلید ننمائید.
9
«وقتی به سرزمینی که خداوند خدایتان به شما داده است، وارد شدید از آداب زشت مردمی که در آنجا هستند، پیروی نکنید.
10پسر یا دختر تان را بر آتش قربانگاه قربانی نکنید. از فالگیری، غیبگوئی، رمالی و جادوگری بپرهیزید.
10
فرزندان خود را در آتش قربانگاه قربانی نکنید. از فالگیری، غیبگویی، رمالی و جادوگری بپرهیزید. با ارواح مردگان مشورت نکنید.
11مثل آن ها از سحر و جادو کار نگیرید و از ارواح مردگان و اجنه مشوره نخواهید،
11
خداوند خدایتان از مردمی که این کارهای زشت را انجام میدهند، بیزار است و به همین دلیل است که مردم آن سرزمینها را در زمانی که شما پیشروی میکنید، بیرون میراند.
12زیرا خداوند از این اعمال زشت نفرت دارد و بخاطر همین کارهای زشت آن مردم است که خداوند، خدای تان آن ها را از سر راه تان محو می کند.
12
کاملاً به خداوند وفادار باشید.
13پس شما به خداوند وفادار باشید.
13
«مردمی که سرزمین ایشان را تصاحب میکنید، به غیبگویان و فالگیران گوش میدهند، ولی خداوند خدایتان اجازه نمیدهد که شما چنین کنید.
14این مردمی که سرزمین شان را تصاحب می کنید به غیبگوئی و فالگیری گوش می دهند، ولی خداوند، خدای تان اجازه نمی دهد که شما به چنین کارهائی دست بزنید.
14
خداوند خدایتان از بین شما یک نبی مانند من برای شما برمیانگیزاند. شما باید از او پیروی کنید.
15خداوند، خدای تان از بین شما نبی ای مانند من برای شما می فرستد. شما به او گوش بدهید.
15
«روزی که در پایین کوه سینا جمع شده بودید گفتید: 'اگر بار دیگر آواز خداوند خدای خود را بشنویم و یا آن آتش حضور خداوند را ببینیم، از ترس میمیریم.'
16روزی که در پائین کوه حوریب جمع شده بودید گفتید: «اگر بار دیگر آواز خداوند، خدای خود را بشنویم و یا آن آتش مهیب را ببینیم، از ترس می میریم.»
16
آنگاه خداوند به من فرمود: آنچه گفتند بجاست.
17آنگاه خداوند به من فرمود: «آنچه گفتند بجا است.
17
من از بین آنها یک نبی مانند تو برای ایشان میفرستم. من به او خواهم گفت که چه بگوید و او به مردم همهٔ فرامین مرا خواهد گفت.
18من از بین آن ها نبی ای مانند تو برای شان می فرستم. او سخنگوی من بوده به او یاد می دهم که به مردم چه بگوید.
18
او به نام من سخن خواهد گفت و هرکس را که از او اطاعت نکند، مجازات خواهم کرد.
19کسی که به پیام آن پیغمبر که از جانب من می باشد، گوش ندهد جزا می بیند.
19
امّا اگر نبیای جرأت کند به نام من سخن بگوید، هنگامیکه من به او فرمان نداده باشم، او باید برای این کار بمیرد و همچنین هر نبیای که به نام خدایان دیگر سخن بگوید.
20هر نبی ای که بگوید پیام او از جانب خدایان دیگر است و یا کسی به دروغ ادعا کند که سخنگوی من است سزایش مرگ است.»
20
«شما ممکن است از خود بپرسید، چگونه میتوان فهمید که پیام نبی از طرف خداوند نیست.
اگر نبیای به نام خداوند سخن بگوید و آنچه گفته است به حقیقت نپیوندد، آن پیام از خداوند نیست. آن نبی از طرف خودش سخن گفته است و شما نباید از او بترسید.
21شاید به خود بگوئید: «چطور بدانم که پیام از جانب خدا است یا نه؟»راه ثبوت آن اینست: هرگاه یک پیغمبر چیزی بگوید و نتیجه ای ندهد، پیام او از جانب خداوند نیست و آن پیغمبر از دل خود حرف می زند. پس از او نترسید.
21
اگر نبیای به نام خداوند سخن بگوید و آنچه گفته است به حقیقت نپیوندد، آن پیام از خداوند نیست. آن نبی از طرف خودش سخن گفته است و شما نباید از او بترسید.
22راه ثبوت آن اینست: هرگاه یک پیغمبر چیزی بگوید و نتیجه ای ندهد، پیام او از جانب خداوند نیست و آن پیغمبر از دل خود حرف می زند. پس از او نترسید.