1اگر از خداوند، خدای تان اطاعت کنید و اوامر او را که امروز به شما می دهم از دل و جان بجا آورید، خداوند، خدای تان شما را از همه اقوام روی زمین برتر می سازد
1
«اگر از خداوند خدایتان پیروی کنید و با دقّت فرمانهای او را که امروز به شما میدهم انجام دهید، خداوند خدایتان شما را بالاتر از تمام ملّتهای جهان خواهد نشاند.
2و تمام این برکات را نصیب تان می کند.
2
اگر از خداوند خدایتان اطاعت کنید تمام این برکات به شما خواهد رسید و شما را فرا خواهد گرفت.
3در شهر و مزرعه به شما برکت می دهد.
3
«خداوند شهرها و کشتزارهایتان را برکت خواهد داد.
4محصولات فراوان، فرزندان زیاد و گله و رمۀ زیاد به شما می بخشد.
4
«خداوند با فرزندان زیاد و با محصولات فراوان و گاو و گوسفند زیاد شما را برکت خواهد داد.
5غله و رزق شما را زیاد می سازد.
5
«سفره و ظرف خمیر شما را برکت خواهد داد.
6در هر کاری که می کنید برکت می بینید.
6
«هنگامیکه وارد میشوید برکت خواهید گرفت و هنگامیکه خارج میشوید برکت خواهید گرفت.
7خداوند دشمنان تان را سرکوب و مغلوب می کند. آن ها از یک طرف برای حمله علیه شما می آیند، ولی شکست می خورند و به هفت سو فرار می کنند.
7
«خداوند دشمنانی را که علیه شما برخاستهاند شکست خواهد داد. آنها از یک جهت به شما حمله میکنند و از هفت جهت خواهند گریخت.
8خداوند، خدای تان انبار های تان را پُر از غله می کند و در سرزمینی که به شما می بخشد از هر جهت به شما برکت می دهد.
8
«خداوند خدایتان تمام کارهای دستتان را برکت میدهد، انبارهایتان را پر از غلّه میکند؛ در سرزمینی که به شما میبخشد به شما برکت میدهد.
9اگر شما از احکام خداوند، خدای تان اطاعت کنید و در راه او قدم بردارید، او شما را قرار وعده ای که داده است قوم خاص خود می سازد.
9
«اگر شما از احکام خداوند خدایتان اطاعت کنید و در راه او قدم بردارید، او نیز شما را طبق وعدهای که داده است، قوم خاص خود میسازد.
10تمام اقوام روی زمین وقتی ببینند که شما قوم برگزیدۀ خداوند هستید، از شما می ترسند.
10
تمام اقوام روی زمین وقتی ببینند که شما قوم برگزیدهٔ خداوند هستید، از شما میترسند.
11خداوند در سرزمینی که به اجداد تان وعده داده است شما را سعادتمند می سازد، فرزندان زیاد، رمه و گلۀ بسیار و محصولات فراوان به شما می بخشد.
11
خداوند در سرزمینی که به اجدادتان وعده داده است، شما را سعادتمند میسازد، فرزندان زیاد، رمه و گلّه بسیار و محصولات فراوان به شما میبخشد.
12خداوند دریچه های آسمان را باز می کند و باران را در موسمش برای شما می فرستد. در همه کارهای تان به شما برکت می دهد. شما به بسیاری از اقوام قرض می دهید، اما شما احتیاجی به قرض گرفتن نمی داشته باشید.
12
خداوند دریچههای آسمان را باز میکند و باران را در موسمش برای شما میفرستد. در همهٔ کارهایتان به شما برکت میدهد. شما به بسیاری از اقوام قرض میدهید، امّا وام نخواهید گرفت.
13خداوند شما را رهبر و برتر از همه مردمان دیگر می سازد، اما بشرطی که از احکام خداوند، خدای تان که امروز به شما می دهم از دل و جان اطاعت کنید،
13
اگر با دقّت از تمام قوانینی که امروز به شما میدهم پیروی کنید، خداوند خدایتان شما را رهبر ملّتها خواهد کرد و نه پیرو آنها و شما همیشه سعادتمند خواهید بود و هرگز نخواهید افتاد.
14از اوامر او سرکشی ننمائید و پیرو خدایان دیگر نشوید و آن ها را نپرستید.
14
امّا شما هرگز نباید به هیچوجه از آنها سرپیچی کنید و یا خدایان دیگر را پرستش و خدمت نمایید.
15اما اگر از خداوند، خدای تان اطاعت نکنید و احکام او را که امروز به شما می دهم از دل و جان بجا نیاورید، به این لعنت ها گرفتار می شوید:
15
«اگر از خداوند خدایتان سرپیچی کنید و با دقّت از تمام قوانینی که امروز به شما میدهم پیروی نکنید، به این لعنتها گرفتار میشوید:
16خداوند شهر و مزرعۀ تان را لعنت می کند.
16
«خداوند شهر و کشتزارتان را لعنت میکند.
17میوه و رزق شما را لعنت می کند.
17
«سفره و خمیرتان را لعنت میکند.
18فرزندان، محصولات و رمه و گلۀ تان را لعنت می کند.
18
«فرزندان، محصولات و رمه و گلّهتان را لعنت میکند.
19هر کاری را که بکنید، لعنت می کند.
19
«هنگامیکه وارد میشوید، لعنت خواهید شد و هنگامیکه خارج میشوید، لعنت خواهید شد.
20اگر خداوند را ترک کنید و به اعمال بد دست بزنید، شما را به مصیبت، وحشت، پریشانی و ناکامی گرفتار می سازد تا بزودی از بین بروید و هلاک شوید.
20
«اگر شرارت کنید و از خداوند رویگردان شوید، او شما را به مصیبت، پریشانی و ناکامی گرفتار میسازد تا بزودی از بین بروید و نابود شوید.
21خداوند امراض پی در پی می فرستد تا شما را در آن سرزمینی که به زودی وارد می شوید، بکلی محو سازد.
21
خداوند امراض پیدرپی میفرستد تا شما را در آن سرزمینی که وارد میشوید، بکلّی محو سازد.
22خداوند شما را با بیماری های ساری، تب، التهاب گرفتار می سازد و گرما و باد سوزان و خشکسالی را می فرستد تا محصولات تان را تلف کنند و شما از آن سرزمین موعود محو شوید.
22
خداوند شما را دچار بیماریهای عفونی، تورّم و تب خواهد کرد. او خشکسالی و بادهای سوزنده خواهد فرستاد تا محصولتان را نابود کنند. این بلاها تا زمانی که شما بمیرید، باقی خواهند ماند.
23باران از آسمان نمی بارد و زمینِ زیر پای تان مثل آهن خشک می شود.
23
باران از آسمان نمیبارد و زمینِ زیر پایتان مثل آهن، خشک میشود.
24بجای باران خداوند طوفان گرد و خاک را می فرستد تا شما را هلاک کند.
24
به جای باران، خداوند توفان خاک و توفان شن میفرستد تا شما را هلاک کند.
25خداوند شما را به دست دشمن مغلوب می سازد. شما از یک سو در مقابل شان بجنگ می روید و از دست شان به هفت سو فرار می کنید. تمام اقوام روی زمین وقتی حال رقت بار شما را ببینند، دچار هراس و وحشت می شوند.
25
«خداوند دشمنانتان را بر شما پیروز خواهد کرد. شما از یک جهت به آنها حمله میکنید ولی از هفت جهت خواهید گریخت. همهٔ مردم روی زمین با دیدن آنچه بر شما واقع شده است، هراسان خواهند شد.
26اجساد تان خوراک مرغان هوا و حیوانات وحشی می گردند و کسی نمی باشد که آن ها را بترساند و براند.
26
اجساد شما خوراک مرغان هوا و حیوانات وحشی خواهد شد و کسی نخواهد بود تا آنها را بترساند و دور کند.
27خداوند شما را به همان دُمَلی که مردم مصر را دچار ساخت، مبتلا می کند. بدنهای تان پر از زخمهای گوناگون می شوند و از خارش آن ها همیشه رنج می برید.
27
خداوند شما را به همان دُمَلی که بر مصریان فرستاد، دچار خواهد کرد. او بدنهای شما را پر از زخم خواهد کرد و شما خارش خواهید گرفت، امّا درمانی برایتان نخواهد بود.
28خداوند شما را به جنون، کوری و پریشانی خاطر دچار می کند.
28
خداوند شما را به دیوانگی، کوری و پریشانی فکر دچار خواهد کرد.
29در روز روشن مثل کوری که در تاریکی راه خود را می یابد، کورکورانه راه می روید. دیگران بر شما ظلم می کنند، مال تان را می دزدند و کسی به کمک تان نمی رسد.
29
در روز روشن مانند نابینایی که در تاریکی راه خود را جستجو میکند، راه خواهید رفت و در تمام کارهای خود سعادتمند نخواهید شد و دایماً مورد ظلم مردم قرار خواهید گرفت و چپاول میشوید و هیچکس به شما کمک نخواهد کرد.
30نامزد تان زن شخص دیگری می شود و در خانه ای که می سازید کس دیگری زندگی می کند. تاکستانی را که غرس می کنید میوه اش را نمی چشید.
30
«نامزدتان زن شخص دیگری میشود و در خانهای که میسازید، کس دیگری زندگی میکند تاکستانی را که غرس میکنید، میوهاش را نمیچشید.
31گاوهای تان را در پیش چشمان شما سر می برند، اما شما از گوشت آن ها نمی خورید. خرهای تان را از پیشروی تان می دزدند و دیگر به دست تان نمی آیند. گوسفندان تان به دشمنان تان داده می شوند و کسی به داد تان نمی رسد.
31
گاوهایتان را در پیش چشمان شما سر میبرند، امّا شما از گوشت آن نمیخورید. الاغهایتان را از پیش روی شما میدزدند و آنها را دیگر به دست نمیآورید. گوسفندتان به دشمنانتان داده میشوند و کسی به دادتان نمیرسد.
32پسران و دختران تان را در برابر چشمان تان به غلامی می برند و هر روز در آرزوی بازگشت شان بیهوده چشم براه می باشید.
32
پسران و دختران شما را به بردگی به بیگانگان خواهند داد و هر روز چشم انتظار بازگشت فرزندان خود خواهید بود، ولی کاری نمیتوانید بکنید.
33مردم بیگانه محصولات تان را که با زحمت زیاد کاشته اید می خورند. همیشه ظلم می بینید و خوار می شوید
33
ملّتی بیگانه، محصولاتی را که با کار سخت به دست آوردهاید، خواهند خورد و شما دایماً مورد ظلم و خشونت واقع خواهید شد.
34و با دیدن وضع ناگوار اطراف خود دیوانه می شوید.
34
و با دیدن وضع ناگوار اطراف خود، دیوانه میشوید.
35خداوند شما را از سر تا پا به دُمَلهای بی درمان دچار می سازد.
35
خداوند شما را از سر تا پا به دُمَلهای بیدرمان دچار میسازد.
36خداوند شما و پادشاه تان را که انتخاب کرده اید می برد و اسیر قومی می سازد که نه شما و نه اجداد تان می شناختید. در آنجا خدایان دیگر را که از چوب و سنگ ساخته شده اند می پرستید.
36
«خداوند شما و پادشاه برگزیدهٔ شما را نزد قومی که نه شما و نه اجدادتان میشناختند، خواهد برد و در آنجا خدایانی را که از چوب و سنگ ساخته شدهاند، خدمت خواهید کرد.
37خداوند شما را در بین اقوام پراگنده می سازد و همگی از دیدن وضع رقت بار تان وحشت می کنند و شما در میان اقوام مایۀ عبرت، رسوا و انگشت نما می شوید.
37
در سرزمینهای که خداوند شما را پراکنده خواهد کرد، مردم از سرنوشت شما تعجّب خواهند نمود، آنها شما را مسخره میکنند و به شما خواهند خندید.
38در زمین تان تخم فراوان می کارید، اما محصول بسیار کم بر می دارید، زیرا ملخها محصول تان را می خورند.
38
«بذر فراوان خواهید کاشت و اندک درو خواهید کرد، زیرا ملخ محصول شما را خواهد خورد.
39تاکستان غرس می کنید و از آن مراقبت می نمائید، اما شراب آن را نمی نوشید و انگور آن را نمی چینید، زیرا تاکها را کرم می خورد.
39
تاکستان غرس میکنید و از آن مراقبت مینمایید، امّا شراب آن را نمینوشید و انگور آن را نمیچینید، زیرا تاکها را کرم میخورد.
40درختان زیتون در همه جا می رویند، اما از روغن آن ها استفاده نمی کنید، زیرا که میوۀ آن ها پیش از پخته شدن می ریزند.
40
درختان زیتون در همهجا میرویند، امّا از روغن آنها استفاده نمیکنید، چرا که میوهٔ آنها پیش از رسیدن میریزند.
41صاحب پسران و دختران می شوید، ولی آن ها نزد شما باقی نمی مانند، زیرا آن ها به اسارت برده می شوند.
41
صاحب پسران و دختران میشوید، ولی آنها با شما نمیمانند، زیرا آنها به اسارت برده میشوند.
42تمام درختان و محصولات زمین تان خوراک ملخ ها می شوند.
42
تمام درختان و محصولات زمین شما خوراک ملخها میشوند.
43بیگانگانی که در بین شما زندگی می کنند، روزبروز با قدرت و ثروتمند می شوند و شما برعکس ضعیفتر و فقیرتر می گردید.
43
«بیگانگانی که در سرزمین شما زندگی میکنند، نیرومند و شما ضعیف خواهید شد.
44آن ها به شما قرض می دهند، اما شما نمی توانید به آن ها قرض بدهید و عاقبت آن ها کارفرمای شما می شوند و شما خدمتگار آن ها.
44
آنها به شما وام خواهند داد امّا شما به آنها وام نخواهید داد. در انتها آنها رهبر شما و شما پیرو آنها خواهید بود.
45چون شما از خداوند، خدای تان اطاعت نکردید و احکام و قوانین او را که به شما امر فرمود، بجا نیاوردید، این لعنت ها بر سر تان می آید تا شما را نابود سازد.
45
«تمامی این لعنتها به دنبال شما خواهند بود و شما را فرا خواهند گرفت و به آنها دچار خواهید گشت تا هلاک شوید، زیرا شما از خداوند خدایتان پیروی نکردید و فرمانها و احکام او را که به شما داد، بجا نیاوردید.
46همۀ این مصیبت ها شامل حال شما و اولادۀ تان می شوند و درس عبرت برای دیگران می باشند.
46
همهٔ این مصیبتها نشانه و شگفتی ابدی برای شما و فرزندانتان خواهد بود.
47چون شما خداوند را بخاطر اینهمه نعمت های فراوانی که به شما داد با خوشی و میل دل بندگی نکردید،
47
خداوند شما را همهگونه برکت داد، امّا شما او را با شادمانی و دلخوشی خدمت نکردید.
48بنابران، خداوند دشمنان را در مقابل شما می فرستد تا در گرسنگی، تشنگی، برهنگی و قحطی خدمت آن ها را بکنید و در زیر یوغ آهنین ظلم دشمن نابود شوید.
48
بنابراین دشمنانی را که خداوند، علیه شما خواهد فرستاد، خدمت خواهید کرد. شما گرسنه، تشنه و عریان، نیازمند به همهچیز خواهید بود. خداوند یوغ آهنین تا دَم مرگ، بازگردنتان خواهد نهاد.
49خداوند قومی را که زبان شان را نمی دانید از یک سرزمین دوردست مثل عقاب بر سر شما فرود می آورد.
49
خداوند قومی را که زبان ایشان را نمیدانید از آن سوی دنیا مانند عقاب بر سر شما فرود میآورد.
50این قوم مردمان سنگدل می باشند که نه بر پیران و نه بر جوانان تان رحم می کنند.
50
آنها مردمانی سنگدل خواهند بود که به پیر و جوان رحم نخواهند کرد.
51آن ها گله و رمه و محصولات تان را می خورند و نه گله، نه شراب، نه روغن، نه گوساله و نه بره ای برای تان باقی می گذارند.
51
ایشان غلّه و رمهٔ شما را خواهند خورد و شما از گرسنگی میمیرید. ایشان برای شما هیچ غلّه، شراب، روغن زیتون و گاو و گوسفند باقی نخواهند گذاشت و شما خواهید مرد.
52آن ها همه شهرهای سرزمینی را که خداوند، خدای تان به شما می دهد محاصره می کنند تا دیوارهای محکم و بلند آن ها که گمان می کردید شما در پناه آن ها مصئون و محفوظ می باشید، فرو ریزند.
52
ایشان همهٔ شهرهای شما را محاصره خواهند کرد تا دیوارهای بلند و مستحکمی را که به آن توکّل دارید، در تمام سرزمین فرو ریزند و آنها شما را در تمام شهرهای سرزمینی که خداوند خدایتان به شما داده است، محاصره خواهند کرد.
53هنگام محاصره از ناچاری گوشت پسران و دختران تان را که خداوند به شما می دهد می خورید.
53
«هنگام محاصره از ناچاری گوشت پسران و دختران خود را که خداوند به شما داده است، میخورید.
54شریف ترین و دلسوز ترین مرد آنقدر درمانده می شود که حتی به برادر، زن و فرزندان خود که هنوز زنده هستند رحم نمی کند، زیرا چیز دیگری ندارند که بخورند
54
نجیبترین و رحیمترین مرد، آنقدر درمانده میشود که حتّی به برادر، زن و فرزندان خود که هنوز زنده هستند، رحم نمیکند.
55و از گوشتی که می خورد، یعنی از گوشت فرزندان خود به آن ها نمی دهد.
55
او از گوشتی که میخورد، یعنی از گوشت فرزندان خود، به برادر و زن خود نمیدهد. زیرا در محاصره و تنگیای که گرفتار شده است، غذای دیگری باقی نخواهد ماند.
56همچنین ظریف ترین و لطیف ترین زن که بخاطر ظرافت و لطافت نمی خواست کف پایش بزمین بخورد، وقتی دشمنان شهر را محاصره می کنند، حاضر نمی شود که از خوراک خود به شوهر عزیز و فرزندان خود بدهد. او از ناچاری و قلت غذا، کودک نوزاد خود را همراه با پردۀ بطن پنهان می کند تا آن ها را دور از چشم دیگران مخفیانه و به تنهائی بخورد.
56
حتّی نجیبترین و دلرحمترین زن که بهخاطر ثروتمندی هرگز به جایی پیاده نرفته بود، همانطور رفتار خواهد کرد. وقتی دشمنان، شهر را محاصره کنند، حاضر نمیشود که از خوراک خود به شوهر و فرزندان خود بدهد. او از ناچاری و کمبود غذا، کودک نوزاد و جفت نوزاد را پنهان خواهد کرد تا دور از چشم دیگران، مخفیانه و به تنهایی بخورد.
57اگر شما بدقت از هر کلمۀ شریعت که در این کتاب نوشته شده است پیروی نکنید و از نام پُرجلال و با هیبت خداوند، خدای تان نترسید،
57
«اگر شما به دقّت از هر کلمهٔ شریعت که در این کتاب نوشته شده است، پیروی نکنید و از نام پرجلال و با هیبت خداوند خدایتان نترسید،
58آنوقت خداوند شما و فرزندان تان را به بلاهای مدهش و امراض مُزمن و بی درمان دچار می سازد.
58
آنگاه خداوند شما و فرزندانتان را به بلاهای ترسناک و مرضهای مُزمن و بیدرمان دچار میسازد.
59خداوند شما را به همان امراضی که در مصر شما را بوحشت انداخت، دچار می سازد و شفا نمی یابید.
59
خداوند بار دیگر شما را به تمام بیماریهای وحشتناکی که در مصر تجربه کردید، گرفتار خواهد کرد و شما هرگز بهبود نخواهید یافت.
60همچنین از بلاها و بیماری های ساری دیگری که در این کتاب ثبت نشده اند، رنج می برید و نابود می شوید.
60
او همچنین شما را به همهٔ بیماریها و مرضهای واگیرداری که در کتاب قوانین و آموزش خداوند به آنها اشاره نشده است، دچار خواهد کرد و شما نابود خواهید شد.
61گرچه قبلاً شما مثل ستارگان آسمان بیشمار بودید، تعداد کمی از شما باقی می ماند، زیرا از خداوند، خدای تان اطاعت نکردید.
61
گرچه تعداد شما به اندازهٔ ستارگان آسمان بیشمار شده است، ولی فقط تعداد کمی از شما باقی خواهند ماند؛ زیرا شما از خداوند خدایتان پیروی نکردید.
62همانطوریکه خداوند از روی احسان به تعداد شما افزود و خوش شد، به همان قسم از نابودی شما هم خوشحال می شود و شما را از سرزمینی که به زودی در آن وارد می شوید، محو می سازد.
62
همانطور که خداوند از کامیابی و کثیر شدن شما خرسند گردید، به همانگونه با از بین بردن و نابودی شما نیز، خرسند خواهد گشت. شما از سرزمینی که در شرف تصرّف آن هستید، آواره خواهید شد.
63خداوند شما را در بین اقوام در سراسر روی زمین پراگنده می کند. در آنجا خدایان دیگر را که از چوب و سنگ ساخته شده اند و نه شما و نه پدران تان می شناختید، می پرستید.
63
«خداوند شما را در بین همهٔ ملّتها در سراسر جهان پراکنده خواهد کرد و در آنجا خدایان چوبی و سنگی را خدمت خواهید کرد؛ خدایانی که شما و نیاکانتان هرگز پرستش نکرده بودید.
64در بین آن اقوام روی آرامش را نمی بینید و یک کف پا هم جا برای استراحت نمی داشته باشید. خداوند دلهای تان را لرزان، چشمان تان را کمبین و روح تان را پژمرده می سازد.
64
در هیچ کجا آرامش نخواهید یافت، هیچ مکانی را خانه نخواهید نامید، خداوند شما را پر از نگرانی، ناامیدی و بیچارگی خواهد ساخت.
65همیشه در خطر بوده شب و روز در ترس بسر می برید، امیدی در زندگی نمی داشته باشید.
65
زندگی شما همواره در خطر خواهد بود. شب و روز، شما وحشت زده خواهید بود. شما همیشه با ترس از مرگ خواهید زیست.
66از هر چیزی که در اطراف تان می بینید وحشت می کنید. در صبح می گوئید: «ای کاش شام می بود!» و در شام می گوئید: «ای کاش صبح می بود!»خداوند شما را دوباره با کشتی به مصر، یعنی به همانجائی که من گفته بودم که هرگز روی آن را نمی بینید، می برد. در آنجا می خواهید که خود را به دشمنان تان بعنوان غلام بفروشید، اما هیچ خریداری پیدا نمی شود.»
66
قلبهای شما با وحشت از آنچه که میبینید خواهد تپید. هر بامداد، آرزوی شامگاه و هر شامگاه، آرزوی بامداد را خواهید کرد.
خداوند شما را با کشتی به مصر خواهد فرستاد، هرچند قبلاً گفته بود شما هرگز دیگر به آنجا نخواهید رفت. آنجا شما تلاش خواهید کرد، خود را به دشمنانتان به بردگی بفروشید، امّا کسی شما را نخواهد خرید.»
67خداوند شما را دوباره با کشتی به مصر، یعنی به همانجائی که من گفته بودم که هرگز روی آن را نمی بینید، می برد. در آنجا می خواهید که خود را به دشمنان تان بعنوان غلام بفروشید، اما هیچ خریداری پیدا نمی شود.»
67
خداوند شما را با کشتی به مصر خواهد فرستاد، هرچند قبلاً گفته بود شما هرگز دیگر به آنجا نخواهید رفت. آنجا شما تلاش خواهید کرد، خود را به دشمنانتان به بردگی بفروشید، امّا کسی شما را نخواهد خرید.»