¹چیزهائی را که بیان کردید من قبلاً دیده و شنیده بودم.

¹ چیزهایی را که بیان کردید، من قبلاً دیده و شنیده بودم.

²هر چیزی را که شما می دانید، من هم می دانم و از شما کمتر نیستم.

² هر چیزی را که شما می‌دانید، من هم می‌دانم و از شما کمتر نیستم.

³اما می خواهم که با قادر مطلق صحبت کنم و دعوای خود را با او فیصله نمایم.

³ امّا می‌خواهم که با قادر مطلق صحبت کنم و با او بحث نمایم.

⁴اما شما حقیقت را با دروغ می پوشانید و طبیبان بی کفایت هستید.

⁴ ولی شما حقیقت را با دروغ می‌پوشانید و طبیبان بی‌کفایتی هستید.

⁵اگر براستی عاقل می بودید، حرفی نمی زدید.

⁵ اگر به راستی عاقل می‌بودید، حرفی نمی‌زدید.

⁶حالا به دلایل من توجه کنید و به کلام من گوش بدهید.

⁶ حالا به دلایل من توجّه کنید و به سخن من گوش بدهید.

⁷شما چیزهائی را که خدا نفرموده است به دروغ جعل می کنید.

⁷ چرا دروغ می‌گویید فکر می‌کنید که دروغ شما منفعتی برای خدا دارد؟

⁸می خواهید به بهانۀ طرفداری از او حقیقت را بپوشانید و دعوای خود را ارائه نمائید.

⁸ می‌خواهید به بهانهٔ طرفداری از او، حقیقت را بپوشانید و ادّعای خود را ارائه نمایید.

⁹وقتی از شما بازخواست کند، چه جوابی به او می دهید؟ آیا می توانید او را هم مثل انسانها فریب بدهید؟

⁹ اگر خدا از نزدیک به شما نگاه کند، آیا چیز خوبی در شما پیدا می‌کند؟ آیا می‌توانید او را هم مثل انسانها فریب بدهید؟

¹⁰بدانید که اگر از این کار دست نکشید، خدا شما را جزا می دهد.

¹⁰ بدانید که اگر از این کار دست نکشید، خدا شما را جزا خواهد می‌دهد.

¹¹آیا از هیبت او نمی ترسید؟ آیا عظمت او شما را به وحشت نمی اندازد؟

¹¹ و قدرت او شما را به وحشت می‌اندازد.

¹²دلایل شما بی معنی و ادعای تان مانند دیوارهای گِلی سست و بی اساس است.

¹² دلایل شما بی‌معنی و ادّعایتان مانند دیوارهای گِلی سُست و بی‌اساس است.

¹³پس خاموش باشید و به من موقع بدهید که حرف خود را بزنم و بعد هرچه باداباد!

¹³ پس خاموش باشید و به من فرصت بدهید که حرف خود را بزنم و بعد هرچه می‌خواهد بشود!

¹⁴با این کار، جان خود را در خطر می اندازم.

¹⁴ با این کار، جان خود را به خطر می‌اندازم.

¹⁵اگر خدا مرا بکشد، بازهم امیدوارم و در حضور او از خود دفاع می کنم.

¹⁵ هیچ امیدی ندارم. گرچه خدا مرا بکشد، در حضور او از خود دفاع خواهم کرد.

¹⁶ممکن است با راستگوئی خود برائت حاصل کنم و چون شخص بیگناهی هستم با جرأت در پیشگاه خدا می ایستم.

¹⁶ ممکن است با راستگویی خود نجات یابم، چون شخص بی‌گناهی هستم، با جرأت در پیشگاه خدا می‌ایستم.

¹⁷حالا به سخنان من گوش بدهید و به بیانات من توجه کنید.

¹⁷ اکنون به سخنان من گوش بدهید و به توضیحات من توجّه کنید.

¹⁸ادعای من اینست: من می دانم تبرئه می شوم

¹⁸ ادّعای من این است: من می‌دانم که تبرئه می‌شوم.

¹⁹و کسی نمی تواند در این مورد مباحثه کند و اگر کسی دعوای مرا غلط ثابت نماید، آنگاه ساکت می شوم و می میرم.

¹⁹ خدایا آیا برای متّهم کردن من می‌آیی؟ اگر چنین است، من آماده‌ام تا ساکت شوم و بمیرم.

²⁰خدایا، از تو فقط دو تقاضا دارم و اگر آن را اجابت فرمائی، آنگاه می توانم با تو روبرو شوم.

²⁰ خدایا، از تو فقط دو تقاضا دارم و اگر آنها را اجابت فرمایی، آنگاه می‌توانم با تو روبه‌رو شوم.

²¹از جزای من دست بردار و با هیبت خود مرا به وحشت نینداز.

²¹ از مجازات من دست بردار و با هیبت خود مرا به وحشت نینداز.

²²بعد وقتی مرا بخوانی حاضر می شوم، یا اجازه بده حرف خود را بزنم و آنوقت جواب مرا بده.

²² خدایا اول تو حرف بزن و من پاسخ خواهم داد، یا اجازه بده حرف خود را بزنم و آن وقت جواب مرا بده.

²³به من بگو که گناه و تقصیر من چیست و خطاهای مرا نشان بده.

²³ به من بگو که گناه و تقصیر من چیست و خطاهای مرا نشان بده.

²⁴چرا روی خود را از من می پوشانی و مرا دشمن خود می خوانی؟

²⁴ چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ چرا با من مثل دشمن خودت برخورد می‌کنی؟

²⁵آیا یک برگ خشک را که با باد رانده شده است، می ترسانی؟ آیا به یک پَرِ کاه حمله می کنی؟

²⁵ آیا تو سعی می‌کنی مرا بترسانی؟ من چیزی بیشتر از یک برگ نیستم؛ آیا به یک پَر‌ِ کاه حمله می‌کنی؟

²⁶تو اتهامات تلخی را علیه من می آوری و گناهان جوانی مرا به رُخم می کشی.

²⁶ تو اتّهامات تلخی را علیه من می‌آوری، حتّی برای گناهانی که در جوانی مرتکب شدم.

²⁷پاهایم را زولانه می کنی و در هر قدمی که بر می دارم، مراقب من هستی.در نتیجه، مانند چوبِ پوده و لباسِ کویه خورده، نابود می شوم.

²⁷ پاهایم را در زنجیر می‌گذاری و هر قدمی که برمی‌دارم مراقب من هستی. در نتیجه مانند چوبِ پوسیده و لباسِ بید خورده نابود می‌شوم.

²⁸در نتیجه، مانند چوبِ پوده و لباسِ کویه خورده، نابود می شوم.

²⁸ در نتیجه مانند چوبِ پوسیده و لباسِ بید خورده نابود می‌شوم.