Dari

Persian

Job

5

1فریاد برآور و ببین که آیا کسی به داد تو می رسد. آیا مقدس دیگری هست که به او رو آوری؟
1 فریاد برآور، ببین که آیا کسی به داد تو می‌رسد؟ دست به دامان کدام‌یک از مقدّسین خواهی شد؟
2غم و غصه و رَشک و حسد کار احمقان است و انسان را می کشد.
2 غصّه، نادانان را می‌کشد و حسادت، شخص ساده لوحان را.
3آن ها برای یک مدت موفق هستند، اما بلای ناگهانی بر خانۀ شان نازل می شود.
3 آنها برای مدّتی موفّق هستند، امّا بلای ناگهانی بر خانهٔ‌شان نازل می‌شود.
4فرزندان شان بی پناه می گردند، در رفاه نمی باشند و کسی از آن ها حمایت نمی کند.
4 فرزندانشان بی‌پناه می‌گردند؛ در امنیّت نیستند و کسی از آنها حمایت نمی‌کند.
5مردمان گرسنه محصول شان را از میان خارها چیده می خورند و اشخاص حریص دارائی آن ها را غارت می کنند.
5 مردمانِ گرسنه محصولات آنها را حتّی اگر در میان خارها باشد، خواهند خورد و اشخاص حریص، دارایی آنها را غارت خواهند نمود.
6بدبختی و مشکلات هیچگاهی از زمین نمی روید،
6 شرارت در خاک رشد نمی‌کند و مشکلات هیچ‌گاه از زمین نمی‌رویند،
7بلکه همانطوریکه جَرَقه از آتش بلند می شود، بدبختی هم از خود انسان نشأت می کند.
7 بلکه همان‌طور که شعله از آتش بلند می‌شود، بدبختی هم از خود انسان سرچشمه می‌گیرد.
8ولی اگر من بجای تو می بودم برای حل مشکل خود به خدا رجوع می کردم،
8 ولی اگر من به جای تو بودم، برای حل مشکل خود به سوی خدا باز می‌گشتم،
9زیرا او کارهای عجیب و معجزات حیرت انگیز و بی حساب بعمل می آورد که ما از درک آن ها عاجز هستیم.
9 زیرا او کارهای عجیب و معجزات حیرت‌انگیز و بی‌‌شمار انجام می‌دهد.
10باران را می فرستد و کشتزارها را آبیاری می کند.
10 باران را می‌فرستد و کشتزارها را آبیاری می‌کند.
11اشخاص حلیم و فروتن را سرفراز می سازد و به ماتمزدگان سُرُور و خوشی می بخشد.
11 فروتنان را سرفراز، و ماتمیان را شادمان می‌سازد.
12نقشۀ حیله گران را باطل می کند، آن ها را در کارهای شان ناکام می سازد
12 نقشهٔ حیله‌گران را باطل می‌کند و آنها را در کارهایشان ناکام می‌سازد.
13و در دامی که برای دیگران چیده اند خود شان گرفتار می شوند و نقشۀ آن ها نقش بر آب می گردد.
13 خودشان در دامی که برای دیگران گذاشته‌اند، گرفتار می‌شوند؛ و توطئهٔ آنها نقش برآب می‌گردد.
14روز روشن آن ها به شب تاریک مبدل می شود و کورمال راه می روند.
14 روزِ روشنِ آنها به شبِ تاریک مبدّل می‌شود و کورمال‌کورمال راه می‌روند.
15اما خدا نیازمندان و فقیران را از ظلم ظالم و از چنگ زورمندان نجات می دهد.
15 امّا خدا نیازمندان و فقیران را از ظلمِ ظالم و از چنگِ زورمندان نجات می‌دهد.
16به مسکینان امید می بخشد و اشخاص بی عدالت را خاموش می سازد.
16 به مسکینان امید می‌بخشد و دهان شریران را خواهد بست.
17خوشا بحال کسیکه خدا او را تنبیه می کند، پس تو نباید از تنبیه قادر مطلق آزرده شوی،
17 خوشا به حال کسی‌که خدا او را تنبیه می‌کند، پس تو نباید از تنبیه قادر مطلق آزرده شوی،
18زیرا اگر خدا کسی را مجروح می کند بعد خودش هم جراحت او را التیام می دهد، بیمار می سازد و شفا می دهد.
18 زیرا اگر خدا کسی را مجروح می‌کند، خودش هم جراحت او را می‌بندد، بیمار می‌سازد و شفا می‌دهد.
19او ترا از بلاهای گوناگون می رهاند و نمی گذارد که به تو آسیبی برسد.
19 او بارها تو را از بلاهای گوناگون نجات خواهد داد.
20در وقت قحطی ترا از مرگ رهائی می بخشد و هنگام جنگ از دَم شمشیر نجاتت می دهد.
20 در وقت قحطی تو را از مرگ رهایی می‌بخشد و هنگام جنگ از دَم شمشیر.
21از زخم زبان و بدبختی و تباهی در امان خود نگاهت می دارد.
21 از زخمِ زبان در امان خواهی بود و از هلاکت، تو را خواهد رهانید.
22به جنگ و قحطی می خندی و از حیوانات وحشی نمی ترسی.
22 به جنگ و قحطی خواهی خندید و از حیوانات وحشی نخواهی ترسید.
23زمینی را که قلبه می کنی، بدون سنگ می باشد و با حیوانات وحشی در صلح و صفا زندگی می کنی.
23 زمینی را که شخم می‌زنی بدون سنگ خواهد بود و با حیوانات وحشی در صلح و صفا زندگی خواهی کرد.
24خانه ات محفوظ بوده رمه و گله ات را کسی نمی دزدد.
24 خانه‌ات محفوظ بوده و اموال تو دزدیده نخواهد شد.
25فرزندانت مثل سبزه های چمن زیاد شوند.
25 فرزندانت همچون علف صحرا، زیاد خواهند شد.
26مانند خوشۀ پختۀ گندم که در موسمش درو می شود، در پیری و سالخوردگی از جهان می روی.ما همه را تحقیق کردیم و تمام اینها حقیقت دارند. پس تو باید بپذیری.»
26 مانند خوشهٔ رسیدهٔ گندم، که در موسمش درو می‌شود، در پیری و سالخوردگی از جهان خواهی رفت. ما همه را تحقیق کردیم و تمام اینها حقیقت دارند. پس تو باید بپذیری.
27ما همه را تحقیق کردیم و تمام اینها حقیقت دارند. پس تو باید بپذیری.»
27 ما همه را تحقیق کردیم و تمام اینها حقیقت دارند. پس تو باید بپذیری.