1پس از آنکه دیوار شهر را ترمیم کردیم، دروازه ها را نشاندیم و نوازندگان و لاویان را بالای کار شان گماشتیم،
1
اکنون دیوار بازسازی شده بود. دروازهها در جای خود نصب شده بودند. نگهبانان معبد بزرگ، اعضای گروه سرایندگان و سایر لاویان بر سر کارهای خود انتصاب شده بودند.
2مسئولیت ادارۀ شهر اورشلیم را به برادرم حنانی و حنانیا سپردم. حنانیا قوماندان قلعۀ نظامی و مردی بسیار صادق بود و در خداترسی کسی به پای او نمی رسید.
2
برادرم حنانی و حننیا افسر فرماندهٔ دژ را به سمت فرمانداری اورشلیم گماشتم. حننیا مردی بسیار درستکار و خداترس بود و همتایی نداشت.
3به آن ها هدایت دادم که هر صبح دروازۀ اورشلیم را بعد از طلوع آفتاب باز کنند و در وقت شب هم نگهبانان پیش از ترک نوبت خود دروازه ها را ببندند و قفل کنند. ضمناً گفتم که نگهبانانی را از اهالی اورشلیم تعیین کنند تا پهره بدهند و هر کسی که خانه اش نزدیک دیوار است، نگهبان همان قسمت دیوار باشد.
3
به ایشان گفتم دروازههای اورشلیم را تا بعد از طلوع خورشید باز نکنند و قبل از اینکه نگهبانان در غروب، محل خدمت خود را ترک کنند، آنها را ببندند و قفل کنند. همچنین به ایشان گفتم از ساکنان اورشلیم پاسبانانی تعیین کنند. گروهی را در محلهای مخصوص بگمارند و دیگران در اطراف خانههای خود گشت بزنند.
4شهر اورشلیم بسیار وسیع بود و جمعیت آن کم، و هنوز خانه ها دوباره اعمار نشده بودند.
4
اورشلیم شهر بزرگی بود، ولی افراد کمی در آن زندگی میکردند و هنوز بسیاری از خانهها در آن بازسازی نشده بودند.
5آنگاه خدای من در دلم گذاشت که تمام سران، بزرگان و اهالی شهر را برای ثبت نسب نامه های شان جمع کنم. نسب نامه های کسانی را که قبلاً به یهودا بازگشته بودند، در کتابی به این مضمون نوشتم:
5
آنگاه خدا در دلم نهاد که بزرگان، رهبران و قوم را برای بررسی شجرهنامهٔ ایشان گرد آورم. دفتر ثبت شجرهنامهٔ نخستین گروهی را که از اسارت بازگشته بودند، یافتم که از این قرار بود:
6عدۀ زیادی از یهودیانی که نِبوکدنِزر، پادشاه بابل آن ها را اسیر کرده و به بابل برده بود، به یهودا و اورشلیم بازگشتند و هر کس به شهر خود رفت.
6
بسیاری از تبعید شدگان، استان بابل را ترک کردند و به شهرهای خود در اورشلیم و یهودیه بازگشتند و هر کدام در شهر خود ساکن شدند. خانوادههای ایشان از زمانی که نبوکدنصر ایشان را به اسارت برده بود، در بابل در تبعید زندگی میکردند.
7رهبران یهودیان در این سفر عبارت بودند از: زِرُبابل، یسیوع، نِحِمیا، عَزریا، رَعَمیا، نَحَمانی، مُردِخای، بِلشان، مِسفارِت، بِغوای، نَحوم و بعنه.
نام خانواده های یهودیانی که به وطن بازگشتند و تعداد آن ها قرار ذیل است:
7
رهبران ایشان عبارت بودند از: زروبابل، یهوشع، نحمیا، عزریا، رعمیا، نحمانی، مردخای، بلشان، مسفارت، بغوای، نحوم، بعنه.
8از خانوادۀ فرعوش دو هزار و یکصد و هفتاد و دو نفر؛ از خانوادۀ شِفَطیا سیصد و هفتاد و دو نفر؛ از خانوادۀ آرَه ششصد و پنجاه و دو نفر؛ از خانوادۀ فَحَت مواب (اولادۀ یشوع و یُوآب) دو هزار و هشتصد و هجده نفر؛ از خانوادۀ عیلام یکهزار و دوصد و پنجاه چهار نفر؛ از خانوادۀ زتو هشتصد و چهل و پنج نفر؛ از خانوادۀ زَکی هفتصد و شصت نفر؛ از خانوادۀ بِنوی ششصد و چهل و هشت نفر؛ از خانوادۀ بابای ششصد و بیست و هشت نفر؛ از خانوادۀ عزجد دو هزار و سیصد و بیست و دو نفر؛ از خانوادۀ اَدُونیقام ششصد و شصت و هفت نفر؛ از خانوادۀ بِغوای دو هزار و شصت و هفت نفر؛ از خانوادۀ عادین ششصد و پنجاه و پنج نفر؛ از خانوادۀ آطیر (اولادۀ حِزقِیا) نود و هشت نفر؛ از خانوادۀ حاشوم سیصد و بیست و هشت نفر؛ از خانوادۀ بیسای سیصد و بیست و چهار نفر؛ از خانوادۀ حاریف یکصد و دوازده نفر؛ از خانوادۀ جِبعون نود و پنج نفر.
از شهرهای بیت لحم و نِطوفه یکصد و هشتاد و هشت نفر؛ از عَناتوت یکصد و بیست و هشت نفر؛ از بیت عَزموت چهل و دو نفر؛ از قریۀ یعاریم، کِفَیره و بیروت هفتصد و چهل و سه نفر؛ از رامه و جِبَع ششصد و بیست و یک نفر؛ از مِخماس یکصد و بیست و دو نفر؛ از بیت ئیل و عای یکصد و بیست و سه نفر؛ از نَبوی ديگر پنجاه و دو نفر؛ از عیلام یکهزار و دوصد و پنجاه و چهار نفر؛ از حاریم سیصد و بیست نفر؛ از اریحا سیصد و چهل و پنج نفر؛ از لُود، حادید و اونو هفتصد و بیست و یک نفر؛ از سَناعه سه هزار و نهصد و سی نفر.
8
نام خاندانهای اسرائیل که به میهن بازگشتند، تعداد ایشان به شرح زیر است:
از خانوادهٔ فرعوش دو هزار و صد و هفتاد و دو نفر؛
9تعداد کاهنانی که به وطن بازگشتند اینها هستند: از خانوادۀ یَدَعیا (اولادۀ یشوع) نهصد و هفتاد و سه نفر؛ از خانوادۀ اِمیر یکهزار و پنجاه و دو نفر؛ از خانوادۀ فَشحور یکهزار و دوصد و چهل و هفت نفر؛ از خانوادۀ حاریم یکهزار و هفده نفر.
9
از خانوادهٔ شفطیا سیصد و هفتاد و دو نفر؛
10تعداد لاویانی که به وطن بازگشتند اینها بودند: از خانواده های یشوع و قدمی ئیل (اولادۀ هودویا) هفتاد و چهار نفر؛ خوانندگان و نوازندگان عبادتگاه (اولادۀ آساف) یکصد و چهل و هشت نفر؛ نگهبانان عبادتگاه (اولادۀ شلوم، آطیر، طَلمون، عَقوب، حَطِیطَه و شوبای) یکصد و سی و هشت نفر.
10
از خانوادهٔ آرح ششصد و پنجاه و دو نفر؛
11خادمان عبادتگاه که به وطن بازگشتند از این خانواده ها بودند: صِیحهَ، حَسوفا، تباعوت، قیروس، سیعا، فادون، لبانه، حَجابَه، شَلمای، حانان، جِدیل، جاحَر، رایه، رزین، نِقودا، جَزام، عُزه، فاسیح، بیسای، معونیم، نِفِیشَسِیم، بَقبُوق، حَقوما، حَرحور، بَزَلیت، محیدا، حَرشا، بَرقُوس، سیسَرا، تامَح، نَصیح و حَطیفا.
11
از خانوادهٔ فحت موآب پسر یشوع و یوآب دو هزار و هشتصد و هجده نفر؛
12این افراد نیز که از اولادۀ خادمان سلیمان پادشاه بودند به وطن بازگشتند: سوطای، صوفرَت، فَریدا، یعله، دَرقون، جِدیل، شِفَطیا، حَطیل، فُوخَرَت حَظبایم و آمون.
12
از خانوادهٔ عیلام هزار و دویست و پنجاه و چهار نفر؛
13خادمان عبادتگاه و اولادۀ خادمان سلیمان پادشاه، مجموعاً سیصد و نود و دو نفر بودند.
13
از خانوادهٔ زتو هشتصد و چهل و پنج نفر؛
14در این هنگام گروه دیگری از تِل مِلح، تِل حَرشا، کِروب، اَدُون و اِمیر به اورشلیم و سایر شهرهای یهودا بازگشتند. آن ها نمی توانستند از طریق نسب نامه های خود ثابت کنند که اسرائیلی هستند.
14
از خانوادهٔ زکای هفتصد و شصت نفر؛
15اینها از خانواده های دِلایا، طوبیا و نِقودا بودند که مجموعاً ششصد و چهل و دو نفر می شدند.
15
از خانوادهٔ بانی ششصد و چهل و هشت نفر؛
16خاندان های زیر که از گروه کاهنان بودند نتوانستند مدارک لازم را برای اثبات نسب خود به کاهنان پیدا کنند: حَبایا، هَقوس، و بَرزِلای (که با یکی از دختران بَرزِلای جِلعادی ازدواج کرده بود و نام فامیل خسر خود را هم انتخاب کرده بود.)
16
از خانوادهٔ بابای ششصد و بیست و هشت؛
17اما چون آن ها نتوانستند از طریق نسب نامه های خود ثابت کنند که اولادۀ کاهنان هستند، از مقام کهانت برطرف شدند.
17
از خانوادهٔ ازجد دوهزار و سیصد و بیست و دو نفر؛
18حاکم یهودیان به آن ها اجازه نداد که از قربانی های سهم کاهنان بخورند تا اینکه بوسیلۀ اوریم و تُمیم از طرف خداوند معلوم شود که آیا آن ها واقعاً اولادۀ کاهنان هستند یا نه.
18
از خانوادهٔ ادونیقام ششصد و شصت و هفت نفر؛
19پس مجموعاً چهل و دو هزار و سیصد و شصت نفر به سرزمین یهودا برگشتند. علاوه بر این تعداد، هفت هزار و سیصد و سی و هفت غلام و کنیز، دوصد و چهل و پنج نوازندۀ مرد و زن نیز به وطن بازگشتند.
19
از خانوادهٔ بغوای دوهزار و شصت و هفت نفر؛
20آن ها هفتصد و سی و شش اسپ، دوصد و چهل و پنج قاطر، چهارصد و سی و پنج شتر و شش هزار و هفتصد و بیست الاغ را با خود آوردند.
20
از خانوادهٔ عادین ششصد و پنجاه و پنج نفر؛
21برخی از مردم برای اعمار مجدد عبادتگاه هدایا تقدیم کردند. حاکم یهودیان در حدود هشت و نیم کیلوگرام طلا، پنجاه عدد جام و پنجصد و سی دست لباس برای کاهنان هدیه کرد. سران قوم نیز یکصد و شصت و هشت کیلوگرام طلا و یکهزار و دوصد و پنجاه کیلوگرام نقره و بقیۀ قوم یکصد و شصت و هشت کیلوگرام طلا، یکصد و چهل کیلوگرام نقره و شصت و هفت دست لباس برای کاهنان تقدیم کردند.پس کاهنان، لاویان، نگهبانان، خوانندگان، نوازندگان، خادمان خانۀ خدا و بقیۀ قوم به یهودا آمدند و تا ماه هفتم در شهرهای خود ساکن شدند.
21
از خانوادهٔ آطیر معروف حزقیا نود و هشت نفر؛
22پس کاهنان، لاویان، نگهبانان، خوانندگان، نوازندگان، خادمان خانۀ خدا و بقیۀ قوم به یهودا آمدند و تا ماه هفتم در شهرهای خود ساکن شدند.
22
از خانوادهٔ حاشوم سیصد و بیست و هشت نفر؛
23
از خانوادهٔ بیصای سیصد و بیست و چهار نفر؛
24
از خانوادهٔ حاریف صد و دوازده نفر؛
25
از خانوادهٔ جبعون نود و پنج نفر.
26
افرادی که اجدادشان در شهرهای زیر زندگی میکردند، نیز برگشتند:
از شهرهای بیتلحم و نطوفه صد و هشتاد و هشت نفر؛
27
از شهر عناتوت صد و بیست و هشت نفر؛
28
از شهر بیت عزموت چهل و دو نفر؛
29
از شهرهای قریت یعاریم، کفیره و بئیروت هفتصد و چهل و سه نفر؛
30
از شهرهای رامه و جبع ششصد و بیست و یک نفر؛
31
از شهر مخماص صد و بیست و دو نفر؛
32
از شهرهای بیتئیل و عای صد و بیست و سه نفر؛
33
از شهر نبوی دیگر پنجاه و دو نفر؛
34
از شهر عیلام (یکی دیگر) هزار و دویست و پنجاه و چهار نفر؛
35
از شهر حاریم سیصد و بیست نفر؛
36
از شهر اریحا سیصد و چهل و پنج نفر؛
37
از شهرهای لود، حادید و اونو هفتصد و بیست و یک نفر؛
38
از شهر سنئاب سه هزار و نهصد و سی نفر.
39
این است فهرست خاندانهای کاهنانی که از تبعید به میهن بازگشتند:
از خاندان یدعیا از نسل یشوع نهصد و هفتاد و سه نفر؛
40
از خاندان امیر هزار و پنجاه و دو؛
41
از خاندان فحشور هزار و دویست و چهل و هفت نفر؛
42
از خاندان حاریم هزار و هفده نفر.
43
خاندانهای لاویانی که از تبعید بازگشتند عبارت بودند از:
خاندان یشوع و قدمیئیل از نسل هودویا هفتاد و چهار نفر؛
44
سرایندگان معبد بزرگ از نسل آساف صد و بیست و هشت نفر؛
45
نگهبانان معبد بزرگ از خاندان شلوم، آطیر، طلمون، عقوب، حطیطا و شوبای صد و سی و هشت نفر.
46
کارکنان معبد بزرگ که از تبعید بازگشتند عبارت بودند از خاندانهای:
صیحا، حسوفا، طباعوت،
52
بیسای، معونیم، نفوسیم؛
57
خادمان سلیمان که از تبعید بازگشتند عبارت بودند از خاندانهای:
سوطای، سوفرت، فرودا؛
59
شفیطا، حطیل، فوخرتِ حظباییم و آمی.
60
شمارهٔ خادمان معبد بزرگ و بازماندگان خادمان سلیمان که از تبعید بازگشتند سیصد و نود و دو نفر بود.
61
ششصد و چهل و دو نفر از خاندانهای دلایا، طوبیا و نقودا بودند که از شهرهای تلملح، تل خرشا، کروب، ادان و امیر آمده بودند، امّا نتوانستند ثابت کنند که از نسل اسرائیل هستند.
62
همچنین سه خاندان از کاهنان به نامهای حبایا، هقوص و برزلائی بزرگ (خاندان برزلائی همان کسی است که با دختر برزلائی جلعادی ازدواج کرد و نام خانوادگی او را برای خود برگزید.)
63
چون اینها نتوانستند از طریق شجرهنامهٔ اجداد خود را پیدا کنند از کهانت کنار گذاشته شدند.
64
فرماندار یهودی به ایشان گفت که نمیتوانند از غذای اهدایی به خدا بخورند تا کاهنی که بتواند از اوریم و تمیم استفاده کند پیدا شود.
65
تعداد کلّ کسانیکه از تبعید بازگشته بودند، چهل و دو هزار و سیصد شصت نفر بودند.
هفت هزار و سیصد و سی و هفت نفر خدمتکاران زن و مرد؛
دویست و چهل و پنج نفر سرایندگان و نوازندگان زن و مرد؛
هفتصد و سی و شش راس اسب؛
دویست و چهل و پنج راس قاطر؛
چهارصد و سی و پنج نفر شتر؛
شش هزار و هفتصد بیست رأس الاغ.
66
گروهی از مردم که برای هزینهٔ بازسازی معبد بزرگ کمک کردند:
فرماندار یهودیانمعادل هشت و نیم کیلوگرمطلا،
پنجاهجام
و پانصد و سی دستلباس
برای کاهنان هدیه کرد.
سران خاندانصد و شصت و هشت کیلوگرمطلاو هزار و دویست و پنجاه کیلوگرمنقره
و بقیّهٔ قومصد و شصت و هشت کیلوگرمطلا
و صد و چهل کیلو گرمنقره
و شصت و هفتدست لباسکهانت برای کاهنان هدیه دادند.
پس کاهنان، لاویان، نگهبانان معبد بزرگ، نوازندگان و سرایندگان، بسیاری از مردم عادی، کارکنان معبد بزرگ و همهٔ مردم اسرائیل در شهرهای یهودا مستقر شدند.
67
پس کاهنان، لاویان، نگهبانان معبد بزرگ، نوازندگان و سرایندگان، بسیاری از مردم عادی، کارکنان معبد بزرگ و همهٔ مردم اسرائیل در شهرهای یهودا مستقر شدند.