1اینست مراحل سفر بنی اسرائیل از روزی که به رهبری موسی و هارون از کشور مصر خارج شدند.
1
این است مراحل سفر بنی‌اسرائیل از روزی که به رهبری موسی و هارون از سرزمین مصر خارج شدند.
2قرار امر خداوند، موسی چگونگی سفر آن ها را منزل به منزل نوشت.
2
موسی طبق فرمان خداوند چگونگی و مراحل سفر آنها را نوشت.
3آن ها در روز پانزدهم ماه اول، یعنی یک روز بعد از فِصَح از رعمسیسِ مصر، در حالیکه مصریان پسران اولباری خود را که خداوند شب قبل آن ها را کشته بود دفن می کردند، با سربلندی خارج شدند. با این کار خود خداوند نشان داد که از همه خدایان مصر قویتر است.
3
آنها در روز پانزدهم ماه اول، یعنی یک روز بعد از فصح از شهر رعمسیس در مصر با سرفرازی خارج شدند،
4پس مردم اسرائیل از رعمسیس حرکت کردند و به سُکوت آمدند و در آنجا اردو زدند.
4
درحالی‌که مصریان پسران ارشد خود را، که شب قبل خداوند کشته بود، دفن می‌کردند. به این ترتیب خداوند نشان داد که از خدایان مصر نیرومندتر است.
5بعد به ایتام که در کنار بیابان است رفتند.
5
پس مردم اسرائیل از رعمسیس حرکت کردند و به سُكوّت آمدند و در آنجا اردو زدند.
6از آنجا کوچ کرده رهسپار فَمُ الحِیروت شدند که در شرق بَعل صَفون واقع بود و در دامنۀ کوه مِجدَل خیمه های خود را برافراشتند.
6
بعد به ایتام که در کنار بیابان است رفتند.
7سپس فَمُ الحِیروت را به عزم بیابان ایتام ترک کردند و از بحیرۀ احمر عبور نموده به آنجا رسیدند. پس از طی یک مسافۀ سه روزه در بیابان ایتام به ماره آمدند و در آنجا اردو زدند.
7
از آنجا کوچ کرده، رهسپار فم الحیروت شدند که در شرق بعل صفون واقع بود و در دامنهٔ کوه مجدل، اردو‌های خود را برافراشتند.
8از آنجا به ایلیم رفتند که آنجا دارای دوازده چشمه و هفتاد درخت خرما بود.
8
سپس فم الحیروت را به عزم بیابان ایتام ترک کردند و از دریای سرخ عبور نموده، به آنجا رسیدند. پس از طی یک مسافت سه روزه، در بیابان ایتام به مارّه آمدند و در آنجا اردو زدند.
9از ایلیم حرکت کرده به کنار بحیرۀ احمر رفتند
9
از آنجا به ایلیم رفتند چون آنجا دارای دوازده چشمه و هفتاد درخت خرما بود.
10و از آنجا به بیابان سین آمدند و در آنجا اردو زدند.
10
از ایلیم حرکت کرده، به کنار دریای سرخ رفتند
11اردوگاه دیگر شان دُفقه،
11
و از آنجا به بیابان سین آمدند و در آنجا اردو زدند.
12بعد الوش
12
اردوگاه دیگرشان دفقه،
13و رفیدیم بود. در رفیدیم آب نوشیدنی پیدا نمی شد.
13
بعد الوش
14از رفیدیم کوچ کردند و از آنجا به بیابان سینا و بعد به قِبروت هتاوه، سپس بسوی حزیروت رفتند. بقیۀ مراحل سفر شان بدینقرار بودند: از حزیروت به رِتمه، از رِتمه به رِمون فارَص، از رِمون فارَص به لِبنَه، از لِبنَه به رِسه، از رِسه به قِهیلاتَه، از قِهیلاتَه به کوه شافِر، از کوه شافِر به حَراده، از حَراده به مَقهیلوت، از مَقهیلوت به تاحَت، از تاحَت به تارح، از تارح به مِتقَه، از مِتقَه به حَشمونه، از حَشمونه به مُسیروت، از مُسیروت به بنی یَعقان، از بنی یَعقان به حورالجِدجاد، از حورالجِدجاد به یُطبات، از یُطبات به عَبرونه، از عَبرونه به عَصیون جابَر، از عَصیون جابَر به قادِش (در بیابان صین)، از قادِش به کوه هور (در سرحد ادوم).
14
و رفیدیم بود. در رفیدیم آب نوشیدنی پیدا نمی‌شد.
15در اینجا بود که خداوند به هارون کاهن فرمود که به بالای کوه هور برود و او در روز اول ماه پنجم سال چهلم، بعد از آنکه قوم اسرائیل از کشور مصر خارج شدند، به سن یکصد و بیست و سه سالگی وفات یافت.
15
از رفیدیم کوچ کردند و از آنجا به صحرای سینا و بعد به قیروت هتاوه، سپس به سوی حصیروت رفتند. بقیّهٔ مراحل سفرشان به این ترتیب بود:
از حصیروت به رتمه،
از رتمه به رِمون فارص،
از رِمون فارص به لبنه،
از لبنه به رسه،
از رسه به قهیلاته،
از قهیلاته به کوه شافر،
از کوه شافر به حراده،
از حراده به مقهیلوت،
از مقهیلوت به تاحت،
از تاحت به تارح،
از تارح به متقه،
از متقه به حشمونه،
از حشمونه به مسیروت،
از مسیروت به بنی‌یعقان،
از بنی‌یعقان به حورالجدجاد،
از حورالجدجاد به یُطبات،
از یطبات به عبرونه،
از عبرونه به عِصیون جابر،
از عصیون جابر به قادش در بیابان صین،
از قادش به کوه هور در مرز سرزمین اَدوم.
16پادشاه عَراد واقع در قسمت جنوب کنعان، از آمدن قوم اسرائیل خبر شد.
16
در اینجا بود که خداوند به هارون کاهن فرمود که به بالای کوه هور برود و او در روز اول ماه پنجم سال چهلم، بعد از آن که قوم اسرائیل از سرزمین مصر خارج شدند، در سن صد و بیست و سه سالگی وفات یافت.
17سپس قوم اسرائیل از کوه هور حرکت کرده رهسپار صَلمونع شدند. از صَلمونع به فونون، بعد به اوبوت، عَیی عباریم (در سرحد موآب)، دیبون جاد، عَلمون دِبلاتایِم و سپس در کوهستان عباریم، در نزدیکی کوه نِبو خیمه زدند. بالاخره به دشت موآب رسیدند که در کنار دریای اُردن، مقابل شهر اریحا بود. و در آنجا در کنار دریای اُردن از بیت یَشیموت تا آبل شِطیم، در دشت موآب اردو زدند.
17
پادشاه عراد واقع در قسمت جنوب کنعان، از آمدن قوم اسرائیل باخبر شد.
18در همینجا، یعنی در کنار دریای اُردن، مقابل شهر اریحا بود که خداوند این هدایات را به موسی داد: «وقتی از دریای اُردن عبور کردید به سرزمین کنعان رسیدید،
18
سپس قوم اسرائیل از کوه هور حرکت کرده، رهسپار صلمونه شدند. از صلمونه به فونون، بعد به اوبوت، عیی عباریم (مرز موآب)، دیبون جاد، علمون دبلاتایم و سپس در کوهستان عباریم، در نزدیکی کوه نَبو، اردو زدند. بالاخره به دشت موآب رسیدند که در کنار رود اردن، مقابل شهر اریحا بود. و در آنجا در کنار رود اردن از بیت یشیموت تا آبل درّهٔ اقاقیا، در دشت موآب اردو زدند.
19باید تمام باشندگان آنجا را بیرون برانید. همۀ بتهای سنگی و فلزی آن ها را از بین ببرید و معابد شان را ویران کنید.
19
در همین جا، یعنی در کنار رود اردن، مقابل شهر اریحا بود که خداوند
20مُلک شان را متصرف شوید و در آنجا سکونت اختیار نمائید، زیرا من آن سرزمین را به شما داده ام.
20
این دستورات را به موسی داد: «وقتی از رود اردن عبور کردید، به سرزمین کنعان رسیدید،
21زمین آنجا را بین قبایل اسرائیل بقید قرعه تقسیم کنید. به قبیلۀ بزرگتر زمین زیادتر و به قبیلۀ کوچکتر زمین کمتر داده شود.
21
باید تمام ساکنان آنجا را بیرون برانید. همهٔ بُتهای سنگی و فلزی آنها را از بین ببرید و پرستشگاههای بالای تپّه‌های ایشان را ویران کنید.
22اگر شما ساکنین آنجا را نرانید، کسانی که باقی بمانند مثل خار در چشم شما و مانند تیغ در پهلوی تان بوده موجب آزار تان می شوند.و من هم همانطوریکه می خواستم با آن ها رفتار کنم با شما هم همان معامله را می نمایم.»
22
سرزمینشان را متصرّف شوید و در آنجا سکونت اختیار نمایید، زیرا من آن سرزمین را به شما داده‌ام.
23و من هم همانطوریکه می خواستم با آن ها رفتار کنم با شما هم همان معامله را می نمایم.»
23
زمین آنجا را بین طایفه‌های اسرائیل به قید قرعه تقسیم کنید. به خاندان بزرگتر، زمین زیادتر و به خاندان کوچکتر، زمین کمتر داده شود.
24
اگر شما ساکنان آنجا را نرانید، کسانی‌که باقی بمانند، مثل خار در چشم شما و مانند تیغ در پهلویتان بوده، موجب آزارتان می‌شوند.
و من هم همان طوری که می‌خواستم با آنها رفتار کنم، با شما هم همان رفتار را می‌نمایم.»
25
و من هم همان طوری که می‌خواستم با آنها رفتار کنم، با شما هم همان رفتار را می‌نمایم.»