1فرزند عاقل تأدیب پدر خود را می پذیرد، اما شخص خودخواه از پذیرفتن آن امتناع می کند.
1
فرزند عاقل تأدیب والدین خود را میپذیرد، امّا شخص خودخواه از پذیرفتن آن خودداری میکند.
2شخص نیک بخاطر اعمال نیک خود پاداش می گیرد، ولی شخص بد اندیش فقط تشنۀ ظلم است.
2
شخص نیک بهخاطر کارهای نیک خود پاداش میگیرد، ولی شخص بداندیش فقط تشنهٔ ظلم است.
3هر که زبان خود را نگهدارد، جان خود را حفظ می کند، اما کسیکه ناسنجیده سخن بگوید، خود را هلاک می سازد.
3
هر که زبان خود را نگه دارد، جان خود را حفظ میکند، امّا کسیکه نسنجیده سخن بگوید، خود را هلاک میکند.
4آدم تنبل آنچه را که آرزو می کند، به دست نمی آورد، اما شخص زحمتکش کامیاب می شود.
4
آدم تنبل آنچه را که آرزو میکند به دست نمیآورد، امّا شخص زحمتکش کامیاب میشود.
5شخص راستکار از دروغ گفتن نفرت دارد، اما آدم شریر رسوا و خوار می شود.
5
شخص درستکار از دروغ گفتن نفرت دارد، امّا آدم شریر رسوا و خوار میشود.
6صداقتِ مردم راستکار، آن ها را حفظ می کند، ولی شرارتِ اشخاص بدکار، آن ها را به نابودی می کشاند.
6
صداقتِ مردم درستکار، آنان را حفظ میکند، ولی شرارتِ اشخاص بدکار، آنها را به نابودی میکشاند.
7بعضی اشخاص، در حالیکه چیزی ندارند، وانمود می کنند که ثروتمند هستند، کسانی هم هستند که خود را فقیر نشان می دهند، اما صاحب ثروت هنگفتی می باشند.
7
بعضی اشخاص، درحالیکه چیزی ندارند، وانمود میکنند که ثروتمند هستند، کسانی هم هستند که خود را فقیر نشان میدهند، امّا صاحب ثروت هنگفتی میباشند.
8ثروت شخص پولدار صرف حفاظت جان او می شود، ولی جان آدم فقیر را خطری تهدید نمی کند.
8
ثروت شخص دولتمند صرف حفظ جان او میشود، امّا کسی فقیر را تهدید نمیکند.
9زندگی شخص نیک مانند چراغ نورانی می درخشد، اما زندگی گناهکاران مثل چراغی است که در حال خاموشی می باشد.
9
زندگی شخص نیک مانند چراغ نورانی میدرخشد، امّا زندگی گناهکاران مثل چراغی است که در حال خاموشی میباشد.
10تکبر باعث نزاع می شود، ولی شخص دانا نصیحت را می پذیرد.
10
تکبّر باعث نزاع میشود، ولی شخص دانا نصیحت را میپذیرد.
11ثروتی که به آسانی به دست بیاید، بزودی از بین می رود، اما دارائی ای که با کار و کوشش جمع می شود، بتدریج زیاد می گردد.
11
ثروتی که به آسانی به دست بیاید، بزودی از بین میرود، امّا داراییای که با کار و کوشش جمع میشود، به تدریج زیاد میگردد.
12آرزوئی که انجام آن به تعویق افتاده باشد، دل را بیمار می کند، اما مرادی که برآورده می شود، خوشی و حیات می بخشد.
12
آرزویی که انجام آن به تعویق افتاده باشد، دل را بیمار میکند، امّا مرادی که برآورده میشود، خوشی و حیات میبخشد.
13هر که نصیحت را خوار شمارد، بی سزا نمی ماند، اما کسی که از آن پیروی می کند، پاداش می یابد.
13
هر که نصیحت را خوار شمارد، بیسزا نمیماند؛ امّا کسیکه از آن پیروی میکند، پاداش مییابد.
14تعلیم مرد دانا چشمۀ حیات است و انسان را از دامهای مرگ می رهاند.
14
تعلیم شخص دانا چشمه حیات است و انسان را از دام مرگ میرهاند.
15دانائی انسان را محترم می سازد، ولی نتیجۀ خیانت هلاکت است.
15
دانایی انسان را محترم میسازد، ولی نتیجهٔ خیانت هلاکت است.
16آدم دانا سنجیده عمل می کند، اما شخص نادان حماقت خود را نشان می دهد.
16
آدم دانا سنجیده عمل میکند، امّا شخص نادان حماقت خود را نشان میدهد.
17قاصدی که مورد اعتماد نباشد، باعث گرفتاری می شود، اما پیام آور صادق موجب آرامش می گردد.
17
قاصدی که مورد اعتماد نباشد، باعث گرفتاری میشود، امّا پیک امین موجب آرامش میگردد.
18فقر و رسوائی دامنگیر کسی می شود که تأدیب را نمی پذیرد، ولی شخصی که آن را قبول می کند، محترم می شود.
18
فقر و رسوایی دامنگیر کسی میشود که تأدیب را نمیپذیرد، ولی شخصی که آن را قبول میکند، محترم شمرده میشود.
19نیل به آرزو لذت بخش است، اما اشخاص نادان در پی آرزو های پلید خود هستند و نمی خواهند از آن ها دست بردارند.
19
رسیدن به آرزو لذّت بخش است، امّا اشخاص نادان در پی آرزوهای پلید خود هستند و نمیخواهند از آنها دست بردارند.
20با اشخاص دانا معاشرت کن و دانا خواهی شد، با مردم احمق همنشین شو و زیان خواهی دید.
20
با اشخاص دانا معاشرت کن و دانا خواهی شد، با مردم نادان همنشین شو و زیان خواهی دید.
21بلا دامنگیر گناهکاران می شود، اما چیزهای خوب نصیب مردم نیک می گردد.
21
بلا دامنگیر گناهکاران میشود، امّا چیزهای خوب نصیب مردم نیک میگردد.
22شخص نیک حتی برای نواسه های خود میراث بجا می گذارد، اما ثروتی را که گناهکاران اندوخته اند، به مردم راستکار می رسد.
22
شخص نیک حتّی برای نوههای خود میراث بجا میگذارد، امّا ثروتی که گناهکاران اندوختهاند، به مردم درستکار میرسد.
23زمین شخص فقیر ممکن است محصول فراوان بدهد، ولی مردم ظالم آن را از او می ربایند.
23
زمین شخص فقیر ممکن است محصول فراوان بدهد، ولی مردم ظالم آن را از او میربایند.
24کسی که فرزند خود را تنبیه نمی کند، او را دوست ندارد، اما کسی که فرزند خود را دوست دارد، از تأدیب او کوتاهی نمی کند.شخص راستکار از خوراکی که دارد، می خورد و سیر می شود، ولی آدم بدکار گرسنگی می کشد.
24
کسیکه فرزند خود را تنبیه نمیکند، او را دوست ندارد؛ امّا کسیکه فرزند خود را دوست دارد، از تأدیب او کوتاهی نمیکند.
شخص درستکار از خوراکی که دارد میخورد و سیر میشود، ولی آدم بدکار گرسنگی میکشد.
25شخص راستکار از خوراکی که دارد، می خورد و سیر می شود، ولی آدم بدکار گرسنگی می کشد.
25
شخص درستکار از خوراکی که دارد میخورد و سیر میشود، ولی آدم بدکار گرسنگی میکشد.