¹فرزندم، هر چه به تو یاد می دهم فراموش مکن و آنچه به تو می گویم به خاطر بسپار.

¹ ای فرزند من، هرچه به تو یاد می‌دهم فراموش مکن و آنچه را به تو می‌گویم به‌خاطر بسپار.

²تعلیمات من، سلامتی و عمر طولانی به تو می بخشد.

² تعالیم من، کامیابی و عمر دراز به تو می‌بخشد.

³هرگز رحمت و راستی را از خود دور مکن، آن ها را زیب گردنت نما و بر لوحۀ سینه ات بنویس.

³ هرگز صداقت و وفاداری را از خود دور مکن، آنها را به گردنت ببند و بر قلبت بنویس.

⁴اگر چنین کنی، محبوبیت و رضامندی در نظر خدا و انسان خواهی یافت.

⁴ اگر چنین کنی، خدا و مردم از تو راضی خواهند شد.

⁵از دل و جان بر خداوند توکل کن و بر عقل خود تکیه مکن.

⁵ با دل و جان بر خداوند توکّل کن. بر عقل خود تکیه مکن.

⁶در تمام کارهایت خداوند را به خاطر داشته باش و او راه ترا راست می گرداند.

⁶ در تمام کارهایت خداوند را به‌خاطر داشته‌ باش. او راه راست را به تو نشان خواهد داد.

⁷از عقل و حکمت خود لاف نزن، از خداوند بترس و از بدی دوری کن.

⁷ خیال نکن که خیلی عاقل هستی. از خدا بترس و از بدی دوری کن.

⁸اگر چنین کنی، شفا یافته نیرو و قوّت به دست می آوری.

⁸ اگر چنین کنی، مانند داروی شفا بخش، به تو سلامتی و قوّت می‌بخشد.

⁹خداوند را احترام نما و از دارائی خود و از اولین محصول زمین خود قسمتی را به او تقدیم کن.

⁹ خداوند را احترام نما و از دارایی خود و از نوبر محصول زمین خود قسمتی را به او تقدیم کن.

¹⁰اگر چنین کنی انبارهایت پُر از نعمت و خمره هایت پُر از شیرۀ انگور خواهد شد.

¹⁰ اگر چنین کنی انبارهایت پر از نعمت و خمره‌هایت پر از شیرهٔ انگور خواهد شد.

¹¹وقتی خداوند تو را اصلاح می کند، خوب توجه کن و وقتی تو را سرزنش می کند، دلگیر نشو.

¹¹ ای فرزند من وقتی خداوند تو را تنبیه می‌کند، خوب توجّه کن و وقتی تو را سرزنش می‌کند، دلگیر نشو.

¹²همان طوریکه هر پدرِ با محبت، برای اصلاح فرزند محبوب خود، او را سرزنش می کند، خداوند هم ترا اصلاح می نماید.

¹² چون خداوند کسانی را که دوست دارد، تربیت می‌نماید؛ مانند والدینی که فرزند عزیز خود را تربیت می‌کنند.

¹³خوشا به حال کسی که عقل و هوش می یابد،

¹³ خوشا به حال کسی‌که حکمت و دانایی پیدا می‌کند.

¹⁴زیرا ارزش آن از طلا و نقره بیشتر است.

¹⁴ زیرا ارزش آن از طلا و نقره بیشتر است.

¹⁵حکمت از جواهرات گرانبهاتر و از هرچه آرزو کنی با ارزش تر است.

¹⁵ حکمت از جواهرات گرانبهاتر و از هرچه آرزو کنی باارزشتر است.

¹⁶حکمت به تو عمر طولانی و ثروت و احترام عطا می کند.

¹⁶ حکمت به تو عمر دراز و ثروت و احترام می‌بخشد.

¹⁷حکمت در زندگی تو را کامیاب کرده و به راه آرامش و خوشی راهنمائی می کند.

¹⁷ حکمت در زندگی تو را کامیاب کرده و به راه امنیّت و شادمانی هدایت می‌کند.

¹⁸حکمت برای کسانیکه از میوۀ آن استفاده می کنند، درخت حیات است، و خوشا به حال کسی که همیشه از آن میوه می خورد.

¹⁸ کسانی‌که حکیم می‌شوند، شادمان خواهند بود. جان و حیات را خدا می‌بخشد.

¹⁹خداوند زمین را به حکمت خود آفرید و آسمان ها را با دانایی خود بنا کرد.

¹⁹ خداوند زمین با از روی حکمت خود آفرید، و آسمانها را با دانایی خود بنیان نهاد.

²⁰بر اثر دانش او چشمه فوران کرد و باران از ابر ها بر زمین بارید.

²⁰ عقل او رودخانه‌ها را روان نمود، و باران را از ابرها بر زمین بارانید.

²¹ای پسرم، عقل و قضاوت درست و عادلانۀ خود را حفظ کن و نگذار از تو دور شوند.

²¹ ای فرزند من، دانایی و فهم خود را حفظ کن و نگذار از تو دور شوند.

²²این دو خصلت به تو نیروی حیات می بخشند و زندگی ترا زینت می دهند.

²² اینها به تو زندگی می‌بخشند و آن را پر از خوشی می‌کنند.

²³آنگاه به سلامتی راه خود را طی می کنی و شکست نمی خوری.

²³ آنگاه به سلامتی، راه خود را طی می‌‌کنی و شکست نمی‌خوری.

²⁴بدون ترس می خوابی و تمام شب براحتی استراحت می کنی.

²⁴ بدون ترس می‌خوابی و تمام شب به راحتی استراحت می‌‌کنی.

²⁵از بلاهای ناگهانی، که مانند طوفان بر شریران نازل می شود، نخواهی ترسید.

²⁵ از بلاهای ناگهانی -‌مثل آنچه که توفان بر سر شریران می‌آورد- نخواهی ترسید.

²⁶خداوند از تو محافظت می کند و نمی گذارد که در دام گرفتار شوی.

²⁶ خداوند از تو محافظت می‌کند و نمی‌گذارد که در دام گرفتار شوی.

²⁷تا می توانی از احسان کردن به محتاجان کوتاهی مکن.

²⁷ هرگاه که از دستت برمی‌آید، از احسان کردن به محتاجان کوتاهی مکن.

²⁸اگر می توانی حالا به همسایه ات کمک کنی، به او نگو: «برو و فردا بیا.»

²⁸ اگر می‌توانی اکنون به همسایه‌ات کمک کنی، به او نگو برو و فردا بیا.

²⁹در مورد همسایه ات که نزدیک تو زندگی می کند و به تو اعتماد دارد، نیت بد نداشته باش.

²⁹ در مورد همسایه‌ات که نزدیک تو زندگی می‌کند و به تو اعتماد دارد، قصد بدی مکن.

³⁰با کسی که به تو بدی نکرده است، بی سبب چون و چرا مکن.

³⁰ با کسی‌که به تو بدی نکرده است، بی‌سبب جدل مکن.

³¹به مردمان ظالم حسادت نورز و از آن ها پیروی منما.

³¹ به مردمان زورگو حسادت نورز و از آنها تقلید مکن.

³²چون خداوند از مردم ظالم متنفر است، اما با اشخاص راستکار دوستی دارد.

³² چون خداوند از مردم ظالم متنفّر است، امّا درستکاران از اسرار الهی آگاهند.

³³لعنت خداوند بر خانۀ شریران است، اما خانۀ عادلان را برکت می دهد.

³³ لعنت خداوند بر خانهٔ شریران است امّا خانهٔ عادلان را برکت می‌دهد.

³⁴خداوند به مردم مغرور توجهی ندارد اما فروتنان را سرافراز می کند.خردمندان عزت و جلال به دست می آورند، اما نادانان رسوائی خود را بیشتر خواهند کرد.

³⁴ خداوند به مردم از خود راضی توجّهی ندارد امّا فروتنان را سرافراز می‌نماید. خردمندان عزّت و جلال به ‌دست می‌آورند، امّا نادانان رسوایی خود را بیشتر خواهند کرد.

³⁵خردمندان عزت و جلال به دست می آورند، اما نادانان رسوائی خود را بیشتر خواهند کرد.

³⁵ خردمندان عزّت و جلال به ‌دست می‌آورند، امّا نادانان رسوایی خود را بیشتر خواهند کرد.