1خوشا به حال کسی که به مشورت مردمان شریر نمی رود، در راه گناهکاران نمی ایستد و با مسخره کنندگان همنشین نمی شود،
1
خوشا به حال کسیکه
با شریران مشورت نمیکند
و به راه گناهکاران نمیرود
و با مسخرهکنندگان همنشین نمیشود،
2بلکه میل و رغبت او در شریعت خداوند است و شب و روز در آن تفکر می کند.
2
بلکه خوشی او اطاعت از شریعت خداوند است
و شب و روز به دستورات او میاندیشد.
3او مثل درختی کاشته شده در کنار جویباری است که در هر موسم میوۀ خود را می دهد، برگهایش هرگز پژمرده نمی شوند و در همه کارهای خود موفق است.
3
او مانند درختی است که در کنار نهر آب کاشته شده باشد،
میوهٔ خود را در موسمش میدهد
و برگهایش پژمرده نمیگردد
و در همهٔ کارهای خود موفّق است.
4شریران چنین نیستند، بلکه مانند کاه در اثر وزش باد به هر سو پراگنده می شوند.
4
امّا شریران چنین نیستند.
بلکه آنان مانند کاهی هستند که باد آنها را پراکنده میسازد.
5بنابران شریران در روز قیامت به سزای اعمال شان می رسند و گناهکاران در جمع درستکاران جا نخواهند داشت.زیرا خداوند طریق درستکاران را می داند، اما عاقبت گناهکاران هلاکت و نابودی است.
5
بنابراین شریران در روز داوری محکوم خواهند گردید
و در جمع ایمانداران نخواهند ایستاد.
خداوند راهنما و حافظ نیكوکاران است
امّا عاقبت بدکاران هلاکت و نابودی است.
6زیرا خداوند طریق درستکاران را می داند، اما عاقبت گناهکاران هلاکت و نابودی است.
6
خداوند راهنما و حافظ نیكوکاران است
امّا عاقبت بدکاران هلاکت و نابودی است.