¹ای خداوند، مرا در پناه خود نگهدار، زیرا بر تو توکل دارم.

¹ خدایا، مرا محافظت فرما، زیرا به تو پناه آورده‌ام.

²به خداوند گفتم: «تو خداوند من هستی، نیکویی من نیست غیر از تو.»

² به خداوند گفتم: «تو خداوند من هستی، و هر چیز نیكویی که دارم، از توست.»

³اما مقدسانی که در زمین اند و خاصان تو، تمامی خوشی من در ایشان است.

³ ایمانداران این سرزمین، اشخاص نجیبی هستند و دلخوشی من به ایشان است.

⁴غم و اندوه آنهای که پیرو خدایان غیر هستند، زیاد می شود. من برای این خدایان قربانی نمی کنم و حتی نام شان را هم بزبان نمی آورم.

⁴ آنهایی که پیرو خدایان دیگر هستند، غم و اندوهشان زیاد می‌شود. در مراسم قربانی‌های آنها شرکت نمی‌کنم و نام آنها را ذکر هم نخواهم کرد.

⁵ای خداوند تو همه چیز من هستی. آنچه را که نیاز دارم به من اعطا کرده ای و آیندۀ من در دستهای تو است.

⁵ خداوندا، تو همه‌چیز من هستی و آنچه را که نیاز دارم، به من عطا کرده‌ای. آیندهٔ من در دست توست.

⁶آنچه به من بخشیده ای نیکوست و میراث من عالی.

⁶ آنچه را که نصیب من کرده‌ای بسیار عالی و نیکوست.

⁷خداوند را شکرگزارم، زیرا که مرا راهنمائی می کند. شب هنگام نیز وجدانم مرا هوشدار می دهد.

⁷ خداوند را شکر می‌کنم، زیرا که مرا راهنمایی می‌کند. شبانگاه نیز وجدانم به من هشدار می‌دهد.

⁸خداوند را همیشه پیش روی خود می بینم. چونکه در دست راست من است، لغزش نمی خورم.

⁸ هرگز خدا را فراموش نمی‌کنم، او همیشه نزد من است، هیچ چیز نمی‌تواند مرا بلغزاند.

⁹از این رو دل من خوشی می کند و وجودم از شادمانی لبریز می گردد. بدنم نیز در امنیت ساکن می باشد.

⁹ بنابراین سپاسگزار و شادمان هستم و احساس امنیّت کامل می‌کنم.

¹⁰زیرا جانم را در عالم مرگ ترک نمی کنی و نمی گذاری که بندۀ برگزیده ات فساد را ببیند.تو راه زندگی را به من می آموزی. در حضور تو کمال خوشی است و در دست راست تو سُرُور ابدی.

¹⁰ زیرا تو مرا از قدرت مرگ رهایی می‌رهانی. من با وفاداری تو را خدمت کرده‌ام و تو جانم را در دنیای مردگان ترک نخواهی کرد. تو راه زندگی را به من نشان خواهی داد. حضور تو، مرا از خوشی لبریز می‌کند و به من شادی ابدی می‌بخشد.

¹¹تو راه زندگی را به من می آموزی. در حضور تو کمال خوشی است و در دست راست تو سُرُور ابدی.

¹¹ تو راه زندگی را به من نشان خواهی داد. حضور تو، مرا از خوشی لبریز می‌کند و به من شادی ابدی می‌بخشد.