1هنگامیکه خداوند اسیران سهیون را باز آورد، فکر کردیم که خواب می بینیم.
1Quando o Senhor trouxe do cativeiro os que voltaram a Sião, éramos como os que estão sonhando.
2آنگاه دهان ما از خنده پُر شد و زبان ما از ترنم. اقوام دیگر دربارۀ ما می گفتند: «خداوند برای شان کارهای عظیمی انجام داده است.»
2Então a nossa boca se encheu de riso e a nossa língua de cânticos. Então se dizia entre as nações: Grandes coisas fez o Senhor por eles.
3خداوند برای ما کارهای عظیم کرده است که از آن ها شادمان هستیم.
3Sim, grandes coisas fez o Senhor por nós, e por isso estamos alegres.
4ای خداوند آنچه را از دست داده ایم به ما بازگردان، همانطوری که آب را به دریای خشک شدۀ بیابان بر می گردانی.
4Faze regressar os nossos cativos, Senhor, como as correntes no sul.
5آنانی که با اشکها می کارند، با خوشی و مسرت درو می کنند.آنکه با گریه بیرون می رود و دانه برای کشت می برد، یقیناً با ترنم بر می گردد و خوشه های خود را می آورد.
5Os que semeiam em lágrimas, com cânticos de júbilo segarão.
6آنکه با گریه بیرون می رود و دانه برای کشت می برد، یقیناً با ترنم بر می گردد و خوشه های خود را می آورد.
6Aquele que sai chorando, levando a semente para semear, voltará com cânticos de júbilo, trazendo consigo os seus molhos.