¹ای خداوند، ای قوّت من! تو را محبت می نمایم.

¹Eu te amo, ó Senhor, força minha.

²خداوند صخرۀ من است و پناهگاه و نجات دهندۀ من. خدایم صخرۀ من است که به او پناه می برم. او سپر من و رهانندۀ نیرومند و پناهگاه امن من است.

²O Senhor é a minha rocha, a minha fortaleza e o meu libertador; o meu Deus, o meu rochedo, em quem me refúgio; o meu escudo, a força da minha salvação, e o meu alto refúgio.

³خداوند را که شایستۀ ستایش است، می خوانم. پس، از دشمنانم رهایی می یابم.

³Invoco o Senhor, que é digno de louvor, e sou salvo dos meus inimigos.

⁴رشته های مرگ مرا احاطه کرده و امواج نیستی مرا ترسانیده بود.

⁴Cordas de morte me cercaram, e torrentes de perdição me amedrontaram.

⁵رشته های گور بدورم پیچیده شده و دامهای مرگ در سر راهم قرار داشت.

⁵Cordas de Seol me cingiram, laços de morte me surpreenderam.

⁶در افسردگی و پریشانی خود خداوند را خواندم و نزد خدای خود فریاد برآوردم. او آواز مرا از عبادتگاه مقدس خود شنید و فریاد من به حضورش به گوش وی رسید.

⁶Na minha angústia invoquei o Senhor, sim, clamei ao meu Deus; do seu templo ouviu ele a minha voz; o clamor que eu lhe fiz chegou aos seus ouvidos.

⁷آنگاه از خشم او زمین تکان خورده و لرزان گردید. کوهها لرزیدند و اساس آن ها متزلزل شد.

⁷Então a terra se abalou e tremeu, e os fundamentos dos montes também se moveram e se abalaram, porquanto ele se indignou.

⁸از بینی او دود برآمد و از دهانش شعلۀ سوزنده فروزان شد و آتش ها از آن افروخته گردید.

⁸Das suas narinas subiu fumaça, e da sua boca saiu fogo devorador; dele saíram brasas ardentes.

⁹آسمان را پاره کرد و فرود آمد و زیر پاهایش تاریکی غلیظی بود.

⁹Ele abaixou os céus e desceu; trevas espessas havia debaixo de seus pés.

¹⁰بر کَروب، یعنی فرشتۀ مقرب، سوار بود و بر بالهای تندباد پرواز می کرد.

¹⁰Montou num querubim, e voou; sim, voou sobre as asas do vento.

¹¹تاریکی را همچو پرده و خیمه ای بدور خود قرار داد. مثل تاریکی آب های عمیق و ابر های غلیظ آسمان.

¹¹Fez das trevas o seu retiro secreto; o pavilhão que o cercava era a escuridão das águas e as espessas nuvens do céu.

¹²درخشندگی حضور او، ابر های تیره را شگافت و ژاله و شعله های آتش پدید آورد.

¹²Do resplendor da sua presença saíram, pelas suas espessas nuvens, saraiva e brasas de fogo.

¹³آنگاه خداوند از آسمان با صدای رعدآسا سخن گفت و آواز خداوند متعال از میان ژاله و شعله های آتش شنیده شد.

¹³O Senhor trovejou a sua voz; e havia saraiva e brasas de fogo.

¹⁴پس تیرهای خود را فرستاد و ایشان را پراگنده ساخت و با رعد و برق آن ها را پریشان کرد.

¹⁴Despediu as suas setas, e os espalhou; multiplicou raios, e os perturbou.

¹⁵آنگاه به امر تو ای خداوند و با دمیدن نَفَس تو، اعماق بحرها نمایان شدند و اساس زمین آشکار گردید.

¹⁵Então foram vistos os leitos das águas, e foram descobertos os fundamentos do mundo, � tua repreensão, Senhor, ao sopro do vento das tuas narinas.

¹⁶آنگاه از عالم بالا فرستاده، مرا برداشت و از اعماق آب های بسیار بیرون کشید.

¹⁶Do alto estendeu o braço e me tomou; tirou-me das muitas águas.

¹⁷او مرا از دست دشمنان زورآورم رهایی داد و از بدخواهانی که قویتر از من بودند.

¹⁷Livrou-me do meu inimigo forte e daqueles que me odiavam; pois eram mais poderosos do que eu.

¹⁸در روز بلای من بر سرم ریختند، اما خداوند پشتیبان من بود.

¹⁸Surpreenderam-me eles no dia da minha calamidade, mas o Senhor foi o meu amparo.

¹⁹او مرا به جای وسیع آورد و نجات داد، زیرا که از من خوشنود بود.

¹⁹Trouxe-me para um lugar espaçoso; livrou-me, porque tinha prazer em mim.

²⁰خداوند مرا مطابق عدالتم اجر داد و بر حسب پاکی دستم پاداش داد.

²⁰Recompensou-me o Senhor conforme a minha justiça, retribuiu-me conforme a pureza das minhas mãos.

²¹زیرا که طریق های خداوند را پیروی نموده و از حضور او منحرف نگردیدم.

²¹Pois tenho guardado os caminhos do Senhor, e não me apartei impiamente do meu Deus.

²²جمیع اوامر او را مد نظر داشته و فرایض او را از خود دور نکرده ام،

²²Porque todas as suas ordenanças estão diante de mim, e nunca afastei de mim os seus estatutos.

²³در حضور او بی عیب بوده ام و از گناه خودداری کرده ام،

²³Também fui irrepreensível diante dele, e me guardei da iniqüidade.

²⁴بنابران خداوند مرا مطابق عدالتم و بر حسب پاکی دستم پاداش داده است.

²⁴Pelo que o Senhor me recompensou conforme a minha justiça, conforme a pureza de minhas mãos perante os seus olhos.

²⁵به اشخاص وفادار، وفادار هستی و به مردم کامل، کامل.

²⁵Para com o benigno te mostras benigno, e para com o homem perfeito te mostras perfeito.

²⁶با کسانی که پاک هستند به پاکی رفتار می نمائی. با آنهائی که مکار هستند با مکر معامله می کنی.

²⁶Para com o puro te mostras puro, e para com o perverso te mostras contrário.

²⁷زیرا مردم مظلوم را نجات می بخشی و اشخاص متکبر را سرنگون می کنی.

²⁷Porque tu livras o povo aflito, mas os olhos altivos tu os abates.

²⁸خداوندا، چراغ مرا برافروز. ای خداوند، خدای من، تو راه تاریک مرا روشن می کنی.

²⁸Sim, tu acendes a minha candeia; o Senhor meu Deus alumia as minhas trevas.

²⁹با کمک تو بر صفوف دشمن حمله می کنم و با خدای خود از حصارها می گذرم.

²⁹Com o teu auxílio dou numa tropa; com o meu Deus salto uma muralha.

³⁰راه خدا کامل است و کلام او قابل اطمینان. او برای کسانی که به او پناه می آورند، سپر است.

³⁰Quanto a Deus, o seu caminho é perfeito; a promessa do Senhor é provada; ele é um escudo para todos os que nele confiam.

³¹زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره ای غیر از خدای ما؟

³¹Pois, quem é Deus senão o Senhor? e quem é rochedo senão o nosso Deus?

³²خدایی که مرا قوّت می بخشد و راههای مرا راست می گرداند.

³²Ele é o Deus que me cinge de força e torna perfeito o meu caminho;

³³پاهای مرا مثل پاهای آهو چُست و چالاک ساخته است و بر کوهها استوارم نگاه می دارد.

³³faz os meus pés como os das corças, e me coloca em segurança nos meus lugares altos.

³⁴دستهایم را برای جنگ ماهر می سازد تا بازوانم بتوانند از کمان برنجی کار بگیرند.

³⁴Adestra as minhas mãos para a peleja, de sorte que os meus braços vergam um arco de bronze.

³⁵تو به من سپر نجات را بخشیدی. دست توانای تو حمایتم کرد و مهربانی تو مرا وسعت بخشیده است.

³⁵Também me deste o escudo da tua salvação; a tua mão direita me sustém, e a tua clemência me engrandece.

³⁶راه را برای قدم هایم فراخ کردی تا نلغزم.

³⁶Alargas o caminho diante de mim, e os meus pés não resvalam.

³⁷دشمنانم را تعقیب نموده، به آن ها رسیدم و تا که آن ها را از بین نبردم بر نگشتم.

³⁷Persigo os meus inimigos, e os alcanço; não volto senão depois de os ter consumido.

³⁸آن ها را بزمین کوبیدم تا نتوانند برخیزند و زیر پاهایم افتادند.

³⁸Atravesso-os, de modo que nunca mais se podem levantar; caem debaixo dos meus pés.

³⁹زیرا تو مرا برای جنگ قوّت بخشیدی و دشمنانم را بزیر پاهایم افگندی.

³⁹Pois me cinges de força para a peleja; prostras debaixo de mim aqueles que contra mim se levantam.

⁴⁰دشمنانم را مجبور کردی که عقب نشینی کنند و از من فرار نمایند و من خصمانم را نابود کردم.

⁴⁰Fazes também que os meus inimigos me dêem as costas; aos que me odeiam eu os destruo.

⁴¹آن ها برای کمک زاری نمودند، اما رهانندۀ نبود. بحضور خداوند استغاثه کردند، اما او هم به آن ها جوابی نداد.

⁴¹Clamam, porém não há libertador; clamam ao Senhor, mas ele não lhes responde.

⁴²ایشان را مثل غبار به دست باد سپردم و مثل گِل و لای کوچه ها دور ریختم.

⁴²Então os esmiúço como o pó diante do vento; lanço-os fora como a lama das ruas.

⁴³در جنگها پیروزم کرده، حکمفرمای ملتها ساختی و قومی را که نشناخته بودم، خدمتگار من شدند.

⁴³Livras-me das contendas do povo, e me fazes cabeça das nações; um povo que eu não conhecia se me sujeita.

⁴⁴به مجردیکه نام مرا شنیدند تابع من گردیدند و در برابر من سر تعظیم خم کردند.

⁴⁴Ao ouvirem de mim, logo me obedecem; com lisonja os estrangeiros se me submetem.

⁴⁵بیگانگان جرأت خود را باخته، با ترس و لرز از قلعه های خود بیرون آمدند.

⁴⁵Os estrangeiros desfalecem e, tremendo, saem dos seus esconderijos.

⁴⁶خداوند زنده است! متبارک باد صخرۀ من و متعال باد خدای نجات من!

⁴⁶Vive o Senhor; bendita seja a minha rocha, e exaltado seja o Deus da minha salvação,

⁴⁷خدائی که انتقام مرا از دشمنان می گیرد و ملل جهان را به دست من مغلوب می سازد.

⁴⁷o Deus que me dá vingança, e sujeita os povos debaixo de mim,

⁴⁸او مرا از دست دشمنان رهایی بخشید، پیش بدخواهان سرفرازم ساخت و از مردم ظالم نجاتم داد.

⁴⁸que me livra de meus inimigos; sim, tu me exaltas sobre os que se levantam contra mim; tu me livras do homem violento.

⁴⁹بنابران ای خداوند، تو را در میان مردم ستایش کرده و به نام تو سرود سپاسگزاری می خوانم.او پادشاه خود را به پیروزی شایانی نایل می سازد و به برگزیدۀ خود رحمت نموده است، یعنی به داود و نسل های او تا به ابد.

⁴⁹Pelo que, ó Senhor, te louvarei entre as nações, e entoarei louvores ao teu nome.

⁵⁰او پادشاه خود را به پیروزی شایانی نایل می سازد و به برگزیدۀ خود رحمت نموده است، یعنی به داود و نسل های او تا به ابد.

⁵⁰Ele dá grande livramento ao seu rei, e usa de benignidade para com o seu ungido, para com Davi e sua posteridade, para sempre.