1چرا اقوام جهان شورش می کنند؟ چرا مردم افکار پوچ و باطل را در سر خود می پرورانند؟
1¿POR qué se amotinan las gentes, Y los pueblos piensan vanidad?
2پادشاهان روی زمین قیام می کنند و حاکمان بر ضد خداوند و مسیح او مشورت می نمایند.
2Estarán los reyes de la tierra, Y príncipes consultarán unidos Contra Jehová, y contra su ungido, diciendo:
3آن ها می گویند: «بیائید زنجیر بندگی خداوند را بگسلانیم و از قید و بند او خود را آزاد سازیم.»
3Rompamos sus coyundas, Y echemos de nosotros sus cuerdas.
4خداوند که در آسمان بر تخت خود نشسته است، به آن ها می خندد و آن ها را مسخره می کند.
4El que mora en los cielos se reirá; El Señor se burlará de ellos.
5آنگاه در خشم خود آن ها را سرزنش نموده و در غضب خویش آن ها را به وحشت می اندازد و می فرماید:
5Entonces hablará á ellos en su furor, Y turbarálos con su ira.
6«من پادشاه برگزیدۀ خود را در کوه مقدس خود سهیون بر تخت نشانده ام.»
6Yo empero he puesto mi rey Sobre Sión, monte de mi santidad.
7پادشاه می گوید: «من فرمان خداوند را اعلام می کنم، زیرا به من گفته است: تو پسر من هستی امروز من پدر تو شده ام.
7Yo publicaré el decreto: Jehová me ha dicho: Mi hijo eres tú; Yo te engendré hoy.
8از من درخواست کن و من همۀ اقوام جهان را به تو می بخشم و اختیار تمام جهان را به دست تو می دهم.
8Pídeme, y te daré por heredad las gentes, Y por posesión tuya los términos de la tierra.
9تو با عصای آهنین بر آن ها حکمرانی نموده و مثل کوزۀ کوزه گران آن ها را خواهی شکست.»
9Quebrantarlos has con vara de hierro: Como vaso de alfarero los desmenuzarás.
10پس ای پادشاهان توجه کنید و ای حکمرانان روی زمین آگاه باشید.
10Y ahora, reyes, entended: Admitid corrección, jueces de la tierra.
11با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید و با لرز خوشی نمائید.پسر را ببوسید مبادا غضبناک شود و شما در راههای خود هلاک شوید. زیرا غضب او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همۀ کسانی که بر او توکل دارند!
11Servid á Jehová con temor, Y alegraos con temblor.
12پسر را ببوسید مبادا غضبناک شود و شما در راههای خود هلاک شوید. زیرا غضب او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همۀ کسانی که بر او توکل دارند!
12Besad al Hijo, porque no se enoje, y perezcáis en el camino, Cuando se encendiere un poco su furor. Bienaventurados todos los que en él confían.